Sędziowie Izraelu

Pan ustalił Izrael, a nad nim postawił Jezusa (imię którego jest tłumaczone jako Zbawienie), syna Nawina (imię którego oznacza niezłomny). Wtedy naród służył Panu we wszystkie dni Jezusa i we wszystkie dni starszych Izraela (którzy zostali z Siedemdziesięciu), życie których trwało po Jezusie, który zmarł, mając sto dziesięć lat (Sędziów 2:7-8). Cały ten naród odszedł do swych ojców, to znaczy że oni zmarli (Sędziów 2:10). Wtedy synowie Izraelu zaczęli robić zło przed oczami Pana i zaczęli służyć Baalu lub innym bogom (Sędzi 2:11). Tak żył Izrael pod swym rządem. W księdze Sędzi jest zapisane sześć bezprawi synów Izraela 3:7, 12; 4:1; 6:1; 10:6; 13:1. Służenie innym Bogom, łącznie z Baalem i Astartem, spowodowało gniew Pana na Izrael_ i oddał On ich do rąk wrogów i rabusi, i nie mogli oni przeciwstawiać swym wrogom (Sędzi 2:12-14). Gdzie by oni nie poszli, ręka Pana była im na zło (Sędzi 2:15). I ujarzmili ich inni narody, i wtedy dał im Pan Sędziów, żeby ich uratować (Sędziów 2:16).

Sędziów 2:17-23 (17) Ale i sędziów swoich nie słuchali, gdyż uprawiali nierząd z innymi bogami, oddawali im pokłon. Zboczyli szybko z drogi, po której kroczyli ich przodkowie, którzy słuchali przykazań Pana: ci tak nie postępowali. (18) Kiedy zaś Pan wzbudzał sędziów dla nich, Pan był z sędzią i wybawiał ich z ręki nieprzyjaciół, póki żył sędzia. Pan bowiem litował się, gdy jęczeli pod jarzmem swoich ciemiężców i prześladowców. (19) Lecz po śmierci sędziego odwracali się i czynili jeszcze gorzej niż ich przodkowie. Szli za cudzymi bogami, służyli im i pokłon im oddawali, nie wyrzekając się swych czynów ani drogi zatwardziałości. (20) Zapłonął więc gniew Pana przeciwko Izraelowi. I rzekł: Ponieważ lud ten przekroczył przymierze, które zawarłem z ich przodkami, i ponieważ nie usłuchał głosu mego, (21) także i Ja nie wyrzucę spośród nich żadnego z narodów - które pozostawił Jozue, gdy umierał - (22) żeby poddać Izraelitów próbie i zbadać, czy pójdą drogami Pana, po których kroczyli ich przodkowie. (23) Pan więc pozostawił te narody, nie wypędzając ich szybko ani nie wydając ich w ręce Jozuego.

Izrael był wśród innych narodów, niektórzy z nich zostali w Palestynie po jej podboju, żeby kusić naród wybrany (Sędziów 3:1-4).

Sędziów 3:1:11 (1) A oto narody, którym Pan pozwolił pozostać, aby wystawić przez nie na próbę Izraela, wszystkich tych, którzy nie doświadczyli żadnej wojny z Kananejczykami - (2) a stało się to jedynie ze względu na dobro pokoleń izraelskich, aby je nauczyć sztuki wojennej, te zwłaszcza, które jej przedtem nie poznały - (3) pięciu władców filistyńskich oraz wszyscy Kananejczycy, Sydończycy i Chiwwici, którzy zamieszkiwali łańcuch gór Libanu, począwszy od góry Baal-Hermon aż do Wejścia do Chamat. (4) Byli oni przeznaczeni do wypróbowania Izraelitów, by można było poznać, czy będą strzec przykazań, które Pan dał ich przodkom za pośrednictwem Mojżesza. (5) Mieszkali więc Izraelici wśród Kananejczyków, Chetytów, Amorytów, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów, (6) żenili się z ich córkami i własne swoje córki dawali ich synom za żony, a także służyli ich bogom. (7) Izraelici popełniali to, co złe w oczach Pana. Zapominali o Panu, Bogu swoim, a służyli Baalom i Aszerom. (8) I znów zapłonął gniew Pana przeciw Izraelowi. Wydał więc ich w ręce Kuszan-Riszeataima, króla Aram-Naharaim, przeto Izraelici służyli mu przez osiem lat. (9) Wołali więc Izraelici do Pana i Pan sprawił, że powstał wśród Izraelitów wybawiciel, który ich wyswobodził - Otniel, syn Kenaza, młodszego brata Kaleba. (10) Był nad nim duch Pana, i on sprawował sądy nad Izraelem. Gdy zaś wdał się w bitwę, Pan wydał w jego ręce Kuszan-Riszeataima, króla Aramu, tak iż jego ręka nad nim zaciążyła. (11) Kraj doznawał pokoju przez lat czterdzieści - - aż do śmierci Otniela, syna Kenaza.

Każdego razu, kiedy sędzia, wyznaczony Bogiem umierał, naród wracał do bezprawia i bałwochwalstwa. W sędziach przebywał Duch Swięty, nazywany Duchem Pana. przykładem tego może służyć historia a Samsonie, która zostanie rozpatrywana niżej.

Po tym, jak Gofoniil (imię którego oznacza siła Boża), syn Kenaza i młodszy brat Haleba, zmarł, Izrael zaczął znów grzeszyć.

Sędziów 3:12-15 (12) A Izraelici znów zaczęli czynić to, co złe w oczach Pana, a Pan wzmocnił przeciw Izraelowi Eglona, króla Moabu, ponieważ czynili to, co złe w oczach Pana. (13) Eglon połączył się z Ammonitami i Amalekitami i podjął wyprawę, pobił Izraela i zdobył Miasto Palm. (14) Izraelici służyli Eglonowi, królowi Moabu, przez lat osiemnaście. (15) Wtedy Izraelici wołali do Pana i Pan wzbudził im wybawiciela, Ehuda, syna Gery, Beniaminity, który władał lewą ręką. Izraelici wysłali go z daniną do Eglona, króla Moabu.

Prezent, który oni wysłali Eglonowi; carowi Maobitańskiemu, był miecz, który miał dwa ostrza, który Aod, syn Gery, przywiązał pod płaszcz z prawej strony (Sędzi 3:16).

Synowie Jeminij byli mańkutami, a lewa ręka zwykle jest z reguły słabsza od prawej. Symbolizm jest w tym, że Bóg okazuje pomoc poprzez to, co jest najsłabszym. Ze słabości on czyni silę. Ta metoda, która jest spotykana w Księdze Sędziów siedem razy, jest wspominana w Pierwszym Liście do Koryntian 1:27; w Drugim Liście do Koryntian 12:9. Przykłady słabości w tych przypadkach są:

· Lewa ręka (Sędziów 3:21);

· Wolowe rożno (Sędziów 3:31);

· Kobieta (Sędziów 4:4);

· Kołek od namota (Sędziów 4:21);

· Kawałek od kamienia młyńskiego (Sędziów 9:53);

· Dzban i trąby (Sędziów 7:20);

· Szczęka osła (Sędziów 5:16).

Bulingier (patrz Podręcznik dla nauki Biblii, Sędziów 3:21) twierdzi, że ten łańcuch przykładów ma kontynuację w późniejsze czasy w dziejach Lutera (syna górnika), Kalwina (syna cieśli), Cwingla (syna pasterza), Melanktona (syna rusznikarza) i Dżona Noksa (syna zwykłego obywatela). Takim czynem te pięć przykładów dopełniają siedem poprzednich. Wnioski, które z tego wynikają idą nawet dalej niż tamte, które zrobił Bulingier.

Aod odszedł i został uratowany po tym, jak zabił Eglona i zebrał synów Izraela na górze Efremowej.

Sędziów 3:27-30 (27) Wróciwszy, zatrąbił w róg na górze Efraima. Izraelici zeszli z góry, a on na ich czele. (28) Pójdźcie ze mną! - rzekł do nich - albowiem Pan wydał waszych wrogów, Moabitów, w wasze ręce. Poszli za nim, odcięli Moabitom bród na Jordanie i nie pozwalali nikomu przejść. (29) W tym czasie pobili około dziesięciu tysięcy Moabitów, wszystkich co silniejszych i waleczniejszych, tak że nikt nie uszedł. (30) W tym dniu Moab został poniżony pod ręką Izraela i odtąd żył kraj w spokoju przez lat osiemdziesiąt. (31) Po nim był Szamgar, syn Anata. Pobił on ościeniem na woły Filistynów w liczbie sześciuset ludzi - i on także wybawił Izraela.

Tak żyli dwa pokolenia. Po Aodzie był Samegar, syn Anafa, który pobił 600 człowiek wolowi rożnem (Sędziów 3:31). Kiedy zmarł Aod, synowie Izraela znów zaczęli robić zło przed oczami Pana. i oddał ich Pan do rąk Iawina; cara hanaańskiego; który rządził w Asorie; dowódcą u niego był Sisara, i on okrutnie gnębił synów Izraela w ciągu dwudziestu lat (Sędziów 4:1-3).

W te czasy sędzią Izraela była Debora, prorokini, co żyła na górze Efremowej między Ramą a Bitlehemem. Wolą Pana ona wezwała Waraka i kazała zebrać dziesięć tysięcy ludzi z synów Nefalima i synów Zawołana, żeby zwolnić Izrael.

Synowie Izraela od samego początku zawarli ugodę z Sewerem (imię którego oznacza spółka, stowarzyszenie; f także czary), kenejaninem z synów Howawa, krewnego Mojżesza. Wtedy on oddzielił się od kenejan i rozbił swój namiot u dębów w Caanimie (co znaczy przesiedlenie), około Kedesa (Naptali) (Sędziów 4:11-12). Ponieważ między Iawinem, carem Asorskim a domem Hewera Kenejanina był pokój (Sędziów 4:17). A Sisara uciekł do namiotu Hewera. Żona Hewera, Iail, wyszła do Sisara i zaprosiła go do mieszkania i zabiła kołkiem od namiotu, wetknęła do jego skroni i kołek wszedł do ziemi (Sędziów 4:21-22).

Takim czynem Bóg stłumił Hananejów i Izrael żył dobrze. W swej pieśni zwycięstwa Debora podkreśla, że siły Pana pomogli im w bitwach nie materialnych- a takich, w których walczą Siły Pańskie.

I był pokój na ziemi w ciągu czterdziestu lat (to znaczy jedno pokolenie), a potem synowie Izraela znów zaczęli robić zło przed oczami Pana; i oddał ich Pan do rąk Madianitian na siedem lat. Synowie Izraela zrobili sobie od Madianitian jaskini w górach. Madianitianie i Amalikitianie, i mieszkańcy wschodu powstali przeciwko Izraela i niszczyli wszystko na ziemi, nie pozostawiając Izraelu dla jedzenia ni owcy, ni wola, ni ośla (Sędziów 6:1-5). I wezwali synowie Izraela do Pana, i posłał On im Gedeona (imię którego oznacza wojownik lub drwal), lub inaczej go nazywali Ierował (co oznacza Baal procesuje się z Gedeonem za to, że ten zniszczył jego ołtarz)(Sędziów 6:1 do 8:28). Jest rozpatrywane w artykule Siła Gedeona i dni ostatnie (22). Treść tej historii dotyczy ostatnich dniej tego świata i opowiada o zniszczeniu bałwochwalstwa i o wojnie; co idzie za tym, ponieważ Baal będzie upierać się w dni ostatnie. Pytanie o roli wybrańców i odstępców w ostatnie dni tego świata jest bardzo ważnym i potrzebuje oddzielnego badania.

Gedeon miał siedemdziesiąt synów, którzy symbolizowali radę starszych. Kiedy Gedeon zmarł, synowie Izraela znów zaczęli oddawać cześć obcym bogom. Tak było każdego razu, kiedy umierał sędzia. Synowie Izraela nie przytrzymywali się Prawa Boga i oddawali cześć bałwanom; aż nie wezwali do Pana, i on dawał im innego sędzi. Każdego razu sędzia był z innego kolana Izraela i miał władzę, która różniła się o d władzy poprzedniego sędzi. Nigdy nie było tak, żeby syn sędzi otrzymywał władzę z błogosławienia Boga, i nigdy ta władza nie dowodziła do dobrego.

Awemeleh, syn Ierowaala, lub Gedeona , od jego niewolnicy (Sędziów 9:18)był postawiony nad ludźmi Sihema, narodem jego matki. A Awimelech rządził Izraelem trzy lata (Sędziów 9:2). Królowanie Awimelecha było pierwszą próbą nieprawnego zagarnięcia władzy i królowania w Sanedrynie. Awimelech zabił siedemdziesiąt swych braci, żeby samemu zostać władcę. I był zabity Awimelech przez kobietę, która rzuciła kamień młyński z baszty Tewec. Ten kamień rozbił mu czaszkę, i on prosił swego giermeka, żeby ten go zabił, żeby nie mówili, że go zabiła kobieta. To wszystko symbolizuje walkę sił niebiańskich, kiedy Szatan, co szedł wojną na siedemdziesiąt z Wojska Świętego, był zabity kobietą, która symbolizuje Kościół.

Po Awimelechu, obrońcę Izraela, wstał do zbawienia Izraela Gola, syn Fu, synowie Doda, z kolana Issahara. On żył w Szamirie na górze Efremowej. Był on sędzią Izraela dwadzieścia trzy lata (Sędziów 10:1-2). Po nim był Iair z Galada dwadzieścia dwa lata (Sędziów 10:3). Miał on trzydzieści synów, którzy jeździli na trzydzieści osłach.

Z tego widać, że Zbawienie poprzez Cierpienie jest możliwe tylko dzięki sądu Sil Niebiańskich. Po Jezusie było w Izraelu dwanaście sędzi do pojawienia króli. Jezus był dowódcą w Izraelu za czasów Mojżesza. On zaprowadził synów Izraela do Palestyny i podbił ją. Już po nim Izraelem rządzili sędziowie. I to byli:

· Gofonail, syn Kenaza, mlodszego brata Haleoba;

· Aod z kolana Beniamina;

· Samagar, syn Anofa.

(po tym; jak Aod zmarł, Pan oddał ludzi do ręk Mawina, cara Hanaańskiego. Wychodząc z Sędziów 3:31 - 4:4, Samegar nie był sędzią w pełnym sensie tego słowa).

· Debora, prorokini, żona Lapidofa z Efrema (rządziła przez Waraka, z Kedesa Nefalima, którego postawiła na czele wojska) (Sędziów 4:4-7);

· Gedeon z kolana Manasińskiego;

(Awimelech, syn Gedeona od kobiety z Sichema, został carem dzięki odstępstwu. To oznacza, że wzięła władzę samowolnie. On nie był jednym z dwunastu sędzi; będąc fałszywym carem).

· Fola, syn Fui, z kolana Issahara, sądził Izrael w ciągu dwudziestu trzech lat (Sędziów 10:1-2);

· Iair z Galada (łącznie z Gad i Manasejaj), dwadzieścia dwa lata (Sędziów 10:3-5);

· Jefaj Galaadytanin, syn nierządnicy (Sędziów 11:1), sześć lat (Sędziów 12:7).

Jeffaj został wygnany synami Galaada, swymi braćmi po ojcu. Mahir, pierwszy syn Manasii, był ojcem Galada (Nab. 17:1). Tak zbawicielem Izraela został syn nierządnicy i Galaada. I popadli synowie Galaada w biedę, i przyszli starsi Galaada prosić Iefaja, żeby poszedł z nimi i został naczelnikiem wszystkich mieszkańców Galaada (Sędziów 11:9-11). I podporządkował Iefaj synów Ammonita. Właśnie Iefaj złożył w ofierze swoją córkę Panu. W podręczniku do nauki Biblii jest podkreślane; że ta ofiara była nieprawna, ponieważ on złożył w ofierze jej cnotę. Tekst Sędziów 11:34-40 nie daje konkretnego tłumaczenia, a prawo żydów traktuje tą ofiarę jako złożoną zgodnie ze wszystkimi kanonami. Zgodnie z Talmudem i innymi świętymi księgami rabinów, łącznie z Targóm, jej zabójstwo można uważać jako ofiarę. Kimchi podkreśla, zważając na słowa "przed Panam nie mogę się wyrzec", że zgodnie z Prawem klątwa nie miała siły i od niej można było zrzec się. Zgodnie z prawami hebrajskimi: Sędzia Główny zaznacza, że lub on (Iefaj) powinien był zwrócić się do Arcykaplana, lub ten mógł przyjść do niego i anulować klątwę. Każda ze tron chciała zachować swoją godność i oczekiwała dziej innej, i z tego powodu ucierpiała niewinna dziewczyna. W wyniku oboje zostali ukarani: Duch Święty zostawił Arcykapłana; a Iefaj zachorował na trąd.

Z tego wynika; że żaden z synów Izraela nie może być związany klątwą; co narusza prawa Pana. niezdolność kapłanów do działań; a ludzi prostych do wyznanie swych błędów przywodzi do tego, że Duch Święty zostawia ludzi. Inne prawo hebrajskie to potwierdza, pokazując, do czego to może doprowadzić. Błędne są dowody na to, że człowiek powinien być związany z grupą ludzi, co znieważają Prawa Boga tylko temu, że kiedyś oni mieli władzę Bożą poprzez Duch Święty. I co jest bardzo ważne, człowiek, który przestaję postępować prawidłowo, ginie. Trąd - to ciężka choroba, co symbolizuje upadek ducha. Ostatnie dowody na temat tolerancji do oddzielnych odstępców lub całym grupom jest błędny tak dla kapłanów; którzy świadomie podają te błędne twierdzenia, jak i dla zwykłych ludzi, którzy okłamują siebie, słuchając podobne nastawienia. Zginą wszyscy: i ci ludzi, i kapłanie.

Iefaj również cierpiał z powody swego błędu. Wszyscy Efremianie zebrali się przeciwko niemu, i 42 000 synów Efrema zginęli u przejścia przez Jordan temu, że nie mogli prawidłowo wymówić "szybolet", a mówili "sibolet" z powodu różnicy dialektów (Sędziów 12:1-6). Szybolet oznacza prąd, to znaczy kanał, a także gałąź lub kłos.

Znaczenie popełnionych błędów, nie ważnie z czyjej strony, jest symbolicznym wskazaniem na to, że głównym problemem jest osoba wybrańca i w tym, że powodem wielkich utrat wśród synów Efrema była ich pasywność. Bóg działa za nich i kieruje nimi. Mieszkańcy Galadu zostali uciekinierami Efrema i Manasei (Sędziów 12:4-5). Ale oni wszyscy mieli władzę ponieważ byli silą Izraela. Znamy o tym, że plemiona Manasei, Ruwima i Gada otrzymali ziemię w spadku od Jordanu, a Manaseia jeszcze otrzymał nadziały ziemi z innymi plemionami Izraelu. Symbolizm jest w tym, że plemiona Manasei, Ruwima i Gada otrzymali ziemię w spadku oddzielnie od plemion Izraela. Kolano Manasei i Gada razem żyli na ziemi, która się nazywała Galaad, na wschodzie od Jordana.

I byli tacy sędziowie:

· Esefon z Betlehema był sędzią Izraela siedem lat. Miał trzydzieści synów, a trzydzieści córek odpuścił z domu za mąż, i trzydziści córek wziął jako żon dla swych synów ze strony(Sędziów 12:8-10). Jest to przykładem stosunków wewnątrz kolan Izraelu.

· Po nim był sędzią Izraelu Elon Zawulonianin i sądził w ciągu dziesięciu lat (Sędziów 12:11).

· Po nim sędzią Izraelu był Awdon, syn Gilela, on sądził Izrael osiem lat. Miał czterdzieścia synów i trzydzieści wnuków, co jeździli na siedemdziesięciu osłach (Sędziów 12:13-14). To służy przykładem rządu odnowionej rady siedemdziesięciu starszych.

Po tym synowie Izraeli nadał robili zło przed oczami Pana, i oddał ich Pan do rąk Tesaloniczan na czterdzieści lat, tak jak on oddał ich wcześniej do rąk Moabitan (Sędziów 13:1). W ten czas Samson był sędzią Izraela. Dwa ostatni sędzi Izraela się wspominane w Pierwszej księdze Królestw, to byli Ilij i Samuil. Samuil był prorokiem i sędzią Izraela, i pomazał Saula na królestwo, i służył przy nim. W istocie on nie jest jednym z dwunastu sędziów. Po śmierci Eliasza Izraelem rządzą Królowie.

Samson

Sędziów 13:1-25 (1) Gdy znów zaczęli Izraelici czynić to, co złe w oczach Pana, wydał ich Pan w ręce Filistynów na czterdzieści lat. (2) W Sorea, w pokoleniu Dana, żył pewien mąż imieniem Manoach. Żona jego była niepłodna i nie rodziła. (3) Anioł Pana ukazał się owej kobiecie mówiąc jej: Otoś teraz niepłodna i nie rodziłaś, ale poczniesz i porodzisz syna. (4) Lecz odtąd strzeż się: nie pij wina ani sycery i nie jedz nic nieczystego. (5) Oto poczniesz i porodzisz syna, a brzytwa nie dotknie jego głowy, gdyż chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia. On to zacznie wybawiać Izraela z rąk filistyńskich. (6) Poszła więc kobieta do swego męża i tak rzekła do niego: Przyszedł do mnie mąż Boży, którego oblicze było jakby obliczem Anioła Bożego - pełne dostojeństwa. (7) Rzekł do mnie: Oto poczniesz i porodzisz syna, lecz odtąd nie pij wina ani sycery, ani nie jedz nic nieczystego, bo chłopiec ten będzie Bożym nazirejczykiem od chwili urodzenia aż do swojej śmierci. (8) Wówczas modlił się Manoach do Pana mówiąc: Proszę cię, Panie, niech mąż Boży, którego posłałeś, przyjdzie raz jeszcze do nas i niech nas nauczy, co mamy czynić z chłopcem, który się narodzi! (9) A Bóg wysłuchał głosu Manoacha: Anioł Boży przyszedł jeszcze raz do tej kobiety, kiedy siedziała na polu. Męża jej Manoacha nie było przy niej. (10) Pobiegła więc kobieta skwapliwie do swego męża z wiadomością: Oto ukazał mi się ten mąż, który owego dnia przybył do mnie. (11) Manoach wstał, poszedł za swoją żoną i przyszedł do owego męża, zwracając się do niego słowami: Czy to ty jesteś owym mężem, który rozmawiał z moją żoną? - Odpowiedział: Ja. (12) Rzekł więc Manoach: A gdy się spełni twoje słowo, jakie zasady i jakie obyczaje winien mieć chłopiec? (13) Rzekł Anioł Pana do Manoacha: Niech się twoja żona wystrzega tego wszystkiego, co jej powiedziałem. (14) Niech (syn) nie używa nic z tego, co pochodzi z winorośli, niech nie pije wina ani sycery, ani też niech nie spożywa nic nieczystego, lecz niech zachowuje to, co jej poleciłem. (15) Rzekł jeszcze Manoach do Anioła Pana: Pozwól, że cię zatrzymamy i przygotujemy ci koźlątko. (16b) Nie wiedział bowiem Manoach, że to był Anioł Pana. (16a) Jednakże Anioł Pana rzekł do Manoacha: Nawet gdybyś mnie zatrzymał, nie będę spożywał twojego chleba. Natomiast jeśli chcesz przygotować całopalenie, złóż je dla Pana. (17) Wówczas rzekł Manoach do Anioła Pana: Jakie jest imię twoje, abyśmy, gdy spełni się słowo twoje, mogli cię uczcić. (18) Odpowiedział mu Anioł: Dlaczego pytasz się o moje imię: ono jest tajemnicze.

Zbawienie Izraela zaczęło się po woli Anioła Jehowy. Ten anioł jest Chrystusem (patrz Wybrany Elohima (1); Do przyjścia Jezusa Chrystusa (243) i Anioł Jehowy (24)). Od narodzenia Samson został poświęcony Bogowi. To znaczy, że wybrańcy zostali poświęcani do stworzenia świata. Spadkobierca na miał sądzić swój narad jako jedno z kolan Izraela (Wyjścia 49:16). Samson był pierwszym i najwybitniejszym z tego rzędu. Jednak proroctwo to nie zostało spełnione w Samsonie. I było miasto Danów w północnej Palestynie za czasów Abrahama (Rodzaju 14:14), ale to nie to miasto, które wcześniej było Laisem, a później nazwane synami Dana Danem. Te dawni tereny znajdują się na północy Galaada, w Sędziów 18:30 idzie mowa o oddawaniu czci bałwanom synami Dana. Włączenie synów Dana do Kolana Efrema, jako plemię Jozefa, jest czasem rozpatrywane jako kara synów Dana, którzy jako pierwsi zaczęli oddawać cześć bałwanom (patrz także Powt. Prawa 29:18-21; Kapł. 24:10-16; 1 Król. 12:30; 2 Król. 10:29). Ta spółka plemion z synami Efrema w dni ostatnie pozwoliła kolanu Lewitów stać w liczbie 144000.

Bycie sędzi nazareem od łona jego matki jest cechą wybrańca. Śluby nazarejczyków faktycznie nie byli ważne od czasów Mesjasza, który sam nie był nazarejczykiem. Z Biblii widać, że za czasów swego rządu Chrystus nie przyjmował nazarejstwa. Wychowanie Samsona również odbywało się pod wpływem Ducha Świętego.

Sędzi 13:8-18 (8) Wówczas modlił się Manoach do Pana mówiąc: Proszę cię, Panie, niech mąż Boży, którego posłałeś, przyjdzie raz jeszcze do nas i niech nas nauczy, co mamy czynić z chłopcem, który się narodzi! (9) A Bóg wysłuchał głosu Manoacha: Anioł Boży przyszedł jeszcze raz do tej kobiety, kiedy siedziała na polu. Męża jej Manoacha nie było przy niej. (10) Pobiegła więc kobieta skwapliwie do swego męża z wiadomością: Oto ukazał mi się ten mąż, który owego dnia przybył do mnie. (11) Manoach wstał, poszedł za swoją żoną i przyszedł do owego męża, zwracając się do niego słowami: Czy to ty jesteś owym mężem, który rozmawiał z moją żoną? - Odpowiedział: Ja. (12) Rzekł więc Manoach: A gdy się spełni twoje słowo, jakie zasady i jakie obyczaje winien mieć chłopiec? (13) Rzekł Anioł Pana do Manoacha: Niech się twoja żona wystrzega tego wszystkiego, co jej powiedziałem. (14) Niech (syn) nie używa nic z tego, co pochodzi z winorośli, niech nie pije wina ani sycery, ani też niech nie spożywa nic nieczystego, lecz niech zachowuje to, co jej poleciłem. (15) Rzekł jeszcze Manoach do Anioła Pana: Pozwól, że cię zatrzymamy i przygotujemy ci koźlątko. (16b) Nie wiedział bowiem Manoach, że to był Anioł Pana. (16a) Jednakże Anioł Pana rzekł do Manoacha: Nawet gdybyś mnie zatrzymał, nie będę spożywał twojego chleba. Natomiast jeśli chcesz przygotować całopalenie, złóż je dla Pana. (17) Wówczas rzekł Manoach do Anioła Pana: Jakie jest imię twoje, abyśmy, gdy spełni się słowo twoje, mogli cię uczcić. (18) Odpowiedział mu Anioł: Dlaczego pytasz się o moje imię: ono jest tajemnicze.

Słowo cudny jest tłumaczone jako tajny i jest jednym z imion Zbawiciela (Izajasz 9:6).

Sędziów 13:19-25 (19) Następnie Manoach przyniósł koźlę oraz ofiarę pokarmową i na skale ofiarował je Panu, który działa tajemniczo. A Manoach i jego żona patrzyli. (20) Gdy płomień unosił się z ołtarza ku niebu, Anioł Pan wstąpił w płomień ołtarza, a Manoach i jego żona widząc to padli twarzą na ziemię. (21) Odtąd nie ukazał się już więcej Anioł Pana Manoachowi i jego żonie. Wówczas poznał Manoach, że to był Anioł Pana. (22) Potem rzekł Manoach do żony: Z całą pewnością pomrzemy, bowiem ujrzeliśmy Boga. (23) Żona mu odpowiedziała: Gdyby Pan miał zamiar pozbawić nas życia, nie przyjąłby z rąk naszych całopalenia i ofiary pokarmowej ani też nie okazałby nam tego wszystkiego, ani też nie objawiłby nam teraz takich rzeczy. (24) Porodziła więc owa kobieta syna i nazwała go imieniem Samson. Chłopiec rósł, a Pan mu błogosławił. (25) Duch Pana zaś począł na niego oddziaływać w Obozie Dana między Sorea a Esztaol.

Samson oznacza światło słońca i tak, dzięki słońcu sprawiedliwość schodzi na Izrael. Samson miał władzę poprzez Duch Święty. Włosy Samsona - to fizyczne przejawienie obecności Ducha Świętego.

I poszli synowie Dana, i stali w Kiriaf-Jarimie w Judei. Stąd poszli oni na górę Efrema i wzięli bałwana i terafim z domu Michy, i założyli miasto i mieli bałwana, którego zrobił Micha, cały czas, co dom boży był w Silomie. A Iofan, syn Girsona, syna Manasii, on i synowie jego byli tam kapłanami (Sędziów 18:12-13, 30-31)-

Po raz pierwszy imię Samsona jest wspominane w związku z tym, że on prosi rodziców wziąc mu za żonę tesaloniczankę. Ślub organizują jego rodzice, szczególnie go ojciec (Rodz. 21:21; 24:4; 34:8; Wyj. 21:9). Ten ślub, zorganizowany jego ojcem jest symboliczne zjednanie wybrańca z Chrystusem. Zgodnie z prawem hebrajskim, rabini wymagali, żeby kobieta przed zawarciem ślubu przyjęła ich wiarę, ponieważ nawet przypuszczenie tego, że nazarej mógł połączyć się z poganką byłą nie możliwe. W rzeczywistości wszyscy wybrańcy byli poganami, którzy wyrzekli się swej wiary, którzy poprzez Ducha Świętego byli przygotowani do połączenia z Mesjaszem - Sędzią nad sędźmi, i znaczy nad sędzią z kolana Dana, który wtedy sądził Izrael.

Sędziów 14:1-4 (1)Pewnego dnia odezwał się syn Saula, Jonatan, do swego giermka: Chodź, podejdziemy do straży filistyńskiej, znajdującej się po stronie przeciwległej. Ojcu swemu nic o tym nie wspomniał. (2) Saul tymczasem siedział koło granicy Gibea pod drzewem granatu rosnącym obok Migron. Około sześciuset mężów znajdowało się przy nim. (3) Achiasz syn Achituba, brata Ikaboda, syna Pinchasa, syna Helego, kapłana Pańskiego w Szilo, nosił wtedy efod. Lud nie wiedział, że odszedł Jonatan. (4) Między wąwozami, które chciał przejść Jonatan, aby dostać się do straży filistyńskiej, po jednej i drugiej stronie były urwiska, jedno nazywało się Boses, a drugie Senne.

To jest jasnym świadectwem tego, że był anioł Jehowy (którego jeszcze nazywają Jahwe), który kierował Samsonem w jego postępowaniu nad tesaloniczanami. Ludzi ci byli poganie, którzy otrzymali władzę nad Izraelem od czasów niewoli babilońskiej i do czasu, kiedy bałwochwalstwo zostało zniszczone. I tak jak Anioł Pana zwolnił Izrael z rąk tesaloniczan za pomocą Samsona, tak samo On zwolni Izrael w ostatnie dni poprzez sędziów Dana z góry Efremowej (Jer- 4:15) i świadków Boga ( Apok. 11:1-2), co będzie poprzedzać przyjście Jezusa (patrz także Artykuły Poprzedzenie dni ostatnich (44) i Świadkowie (135).

Sędziów 14:5-11 (5) Pierwsze urwisko wznosi się stromo, naprzeciw Mikmas, drugie zaś po stronie południowej naprzeciw Geba. (6) Jonatan powiedział do swego giermka: Chodź, podejdziemy do straży tych nieobrzezańców. Może Pan uczyni coś dla nas, gdyż dla Pana nie stanowi różnicy ocalić przy pomocy wielu czy niewielu. (7) Rzekł na to giermek: Czyń wszystko, do czego serce cię skłoni. Oto jestem z tobą do twego rozporządzenia. (8) Jonatan rzekł: Teraz obydwaj podejdziemy i tak jak Aniół Pana ku tym mężom i pokażemy się im. (9) Gdy odezwą się do nas w ten sposób: Zatrzymajcie się, aż my do was przejdziemy, zatrzymamy się na swoim miejscu i do nich nie pójdziemy. (10) Jeżeli zawołają: Podejdźcie do nas, pójdziemy wtedy, gdyż Pan oddał ich w nasze ręce. To dla nas znak. (11) Ukazali się więc obaj filistyńskiej straży. Filistyni powiedzieli: Oto Hebrajczycy wychodzący z kryjówek, w których się pochowali.

Trzydzieści ślubnych przyjaciół to także symbol Sił Niebiańskich. Pobieranie miodu z ciała martwego lwa symbolizuje to, że nawet nieczyste może zostać czystym i godnym dla życia. Samson zadał pytanie podczas obiadu ślubnego, który trwał siedem dniej. Uczta ślubna, która trwała siedem dniej jest porównywana z kwaśnym mlekiem, które będąc niegotowym produktem po kilku dniach zostaje gotowym do użycia kefirem, lub z małym lwem, który zostaje wielkim lwem. Tradycja siedmiodniewnej uczty ślubnej idzie od Rodzaju 29:27 i była typowa dla ustroju patriarchalnego Mesapotamii. Żydzi i dzisiaj robią ją według praw rabinów. Święto to symbolizuje przyniesienie Baranka w ofierze w siódmym miesiącu, który jest nazywany Tistri.

Sędziów 14:12-14 (12) Ludzie ze straży odezwali się do Jonatana i do jego giermka: Podejdźcie, coś wam powiemy. Na to rzekł Jonatan do swego giermka: Pójdź za mną, gdyż Pan oddał ich w ręce Izraela. (13) Jonatan wspinał się na rękach i nogach, a giermek szedł za nim. I padali [wrogowie] przed Jonatanem, a giermek idący za nim dobijał ich. (14) Była to pierwsza klęska, jaką zadał Jonatan i jego giermek: około dwudziestu żołnierzy poległych, na długości około połowy bruzdy morgi pola.

Teksty tę są również symboliczni. Ubranie w radzie Starszych przygotowują się dla rytualnej zmiany. Martwy lew przedstawia gwałtowne bojowe przeciwstawienie Sił Niebiańskich. Sędzia jest przewodnikiem ślubów Pana. tajny Zbawienia są odkrywane wybrańcom, którzy są przygotowani na to. Poganom było trudne zrozumieć cuda sakramentów, temu oni sięgali do gwałtu i przymusu wtedy, gdy nie mogli zrozumieć istoty tego, co się odbywało lub to kontrolować. Temu w przypadku z Samsonem oni grozili zniszczyć niewiastę, kiedy na ich drodze powstają nieprzezwyciężone przeszkody.

Sędziów 14:15-20 (15) Padł wtedy strach na obóz w polu i na wszystkich ludzi: załoga i oddziały niszczycielskie były również przerażone. Zadrżała ziemia, wywołując strach największy. (16) Wywiadowcy Saula w Gibea Beniamina spostrzegli, że tłum się rozpierzchnął, uciekając na wszystkie strony. (17) Wtedy Saul odezwał się do ludu, który był przy nim: Przyjrzyjcie się uważnie, kto od nas odszedł. Dokonali przeglądu i brakowało Jonatana i jego giermka. (18) Saul powiedział do Achiasza: Przynieś efod! Efod był bowiem w tym czasie u synów Izraela. (19) Kiedy Saul mówił jeszcze do kapłana, wrzawa wzmogła się w obozie filistyńskim. Saul odezwał się wtedy do kapłana: Cofnij rękę! (20) Saul i wszyscy ludzie, którzy byli przy nim, zebrali się i udali na pole bitwy, a oto [tam] jeden skierował miecz przeciw drugiemu. Popłoch był bardzo wielki.

Cielę przedstawia Izrael, który także jest przedstawiany bykiem Efremskim. Czerwone ciele jest oczyszczającą ofiarą kapłanów (patrz artykuł Mesjasz i czerwone cielę (216). Uczone cielę w Ozeasza 10:11 jest porównywane z Egiptem w Jeremjasza 46:20. Na Efrem i Judeju zostanie nałożone jarzmo (Ozeasz 10:11). Na swej zorze synowie Izraela obiecali siebie Bogowi, ale później zwrócili się do boga płodności - Baala w Hanaanie. Temu jest tutaj wspominane cielę Sędzi, na którym orą. Temu z Izraelu, jako ptak, uleciała sława rodzenia: ni połogów, ni ciąż nie było (Ozeasz 9:11).

Rozumienie sakramentów niepoprawną drogą prowadzi do zaginięcia niewinnego narodu. Zmiana ubrania trzydziestu ludzi jest podobna darom Bogu, które nie mogą bać otrzymane z przymusu. Żona, która okazała się perfidną, została odrzucona zgonie z prawami, co zostali ustalone upadłym aniołem zamiast praw bożych. W te czasy kierowali się "Kodeksem Hammurabi, rozdziały 159, 163,164. kobieta została odrzucona właśnie według tych praw. Perfidna kobieta została zostawiona na podstawie praw, co działali zamiast prawa bożego, i stawili człowieka wyżej Boga. tak tradycji pogan wtrącają się w przeznaczenie wybrańca. Wynikiem było zgubienie Samsonem pierwszej żony, o czym świadczą następne wierszy.

Sędziów 15:1-2 (1) Po kilku dniach w czasie żniw pszenicy Samson odwiedził swoją żonę. Przyniósł jej koźlę i oświadczył: Chcę wejść do mojej żony, do jej pokoju. Ojciec jej jednak zabronił mu wejścia. (2) I powiedział mu jej ojciec: Pomyślałem sobie, żeś ją znienawidził i dlatego dałem ją twojemu towarzyszowi, ale czyż młodsza jej siostra nie jest piękniejsza niż ona? Weź sobie ją zamiast tamtej.

Wydarzenia te przygotowują do następnego etapu rozwoju dziejów sędzi. Ślub z poganką ma swoją kontynuację. Tutaj widzimy pierwszy przypadek zejścia Ducha Świętego. po raz pierwszy w opowieści o sędziach jest spotykana miłość. Oto Efesianski rok i cykl - pierwszy rok siedmioletniego okresu i pierwszy cykl z siedmiu cyklów roku Jubileuszowego. Etaty przejawienia się Ducha Świętego w Samsonie powtarzają (są podobne) z przysłowiem o smokinie, co Chrystus opowiadał w Ewangelii wg. Łukasza 13:8.

Łukasz 13:6-8 (6) I opowiedział im następującą przypowieść: Pewien człowiek miał drzewo figowe zasadzone w swojej winnicy; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. (7) Rzekł więc do ogrodnika: Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym drzewie figowym, a nie znajduję. Wytnij je: po co jeszcze ziemię wyjaławia? (8) Lecz on mu odpowiedział: Panie, jeszcze na ten rok je pozostaw; ja okopię je i obłożę nawozem; (9) może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz je wyciąć.

Pierwszy okres trwa trzy lata. Na czwarty rok trzeba nawozić ziemię; żeby lepiej rodziła. Pięty rok - rok laski Pana, a szósty - rok sądu. A na siódmy rok niech będzie sobota spokoju na ziemi, sobota Pana. prawo znów nabiera silę i cykl znów powtarza się już na bardziej wysokim poziomie. Siedmioletni cykl może zrobić widocznym niezgodę wybrańca jego wysokiemu przeznaczeniu. Krach pierwszej miłości poprzedza o dalekim niebezpieczeństwie już na wczesnym etacie. Kolejność ta jest widoczna w siedmiu etapach stanowienia kościoła i w siedmiu Kościołach Bożych w Apokalipsie 2 i 3.

Sędziów 15:3-8 (3) Odpowiedział Samson: W takim razie nie będę już miał żadnej winy wobec Filistynów, gdy im uczynię co złego. (4) Samson odszedł, schwytał trzysta lisów, a wziąwszy pochodnie przywiązał ogon do ogona, a pośrodku między dwoma ogonami poprzyczepiał po jednej pochodni. (5) Następnie podpalił pochodnie, a rozpuściwszy lisy między zboża filistyńskie spalił sterty i zboża na pniu oraz winnice wraz z oliwkami. (6) Rzekli więc Filistyni: Kto to uczynił? Odpowiedziano: Samson, zięć Timnity, ponieważ ten odebrał mu żonę i dał ją jego towarzyszowi. Poszli wówczas Filistyni i spalili ogniem ją i jej ojca. (7) Samson dał im taką odpowiedź: Ponieważ w ten sposób postąpiliście, dlatego nie spocznę, dopóki się nad wami nie zemszczę. (8) I zadał im wielką klęskę, bijąc od bioder aż do goleni. Potem udał się do groty skalnej w Etam i tam przebywał.

Historia ta przypomina nam o Gedeonie, który wykorzystywał pochodnię przeciwko poganom. Trzy setki lis - to trzysta człowiek z dzbanami w opowiadaniu o Gedeonie. Duch Święty rękoma Chrystusa, wykorzystując sędzi synów Dana przygotowuje naród. Ogrody oliw są wspominane jako stały atrybut kapłaństwa. Błędne teorii pogan są zniszczone Słowem Boga z ust wybrańca. Żonę Sędzi prześladują i oddają ogniu, ponieważ ona jedna z tych zgubionych plemion, 144000 synowie których zostali utrwalone.

Z tego powodu Tesaloniczanie ogarnęli mieszkańców Judei.

Sędziów 15:9-13 (9) Wybrali się następnie Filistyni, aby rozbić obóz w Judzie, najazdy zaś swoje rozciągnęli aż do Lechi. (10) Rzekli wtenczas do nich mieszkańcy Judy: Dlaczego wystąpiliście przeciwko nam? - Przyszliśmy pojmać Samsona - odpowiedzieli - aby mu odpłacić za to, co nam uczynił. (11) Trzy tysiące mieszkańców Judy udało się wówczas do Samsona na szczyt góry skalnej w Etam ze słowami: Czy nie wiesz, że Filistyni zawładnęli nami? Cóżeś nam uczynił? Odpowiedział im: Uczyniłem im to samo, co oni mnie uczynili. (12) Przyszliśmy cię związać - rzekli do niego - i oddać w ręce Filistynów. Odparł na to Samson: Przyrzeknijcie mi że sami nie targniecie się na mnie. (13) Nie! - odrzekli - zwiążemy cię tylko i oddamy w ich ręce, ale cię nie zabijemy. Związali go więc dwoma nowymi powrozami i sprowadzili ze skały.

W tym przypadku sędzia Izraelu był zdradzony mieszkańcami Judei, ponieważ na nich napadli Tesaloniczanie w celu zniszczyć kolano, z którego został postawiony sędzia. Mesjasz pozwolił im związać sędzi i oddać go do rąk wroga na zniszczenie. Jednak siła go wróciła razem z Duchem Świętym, tak samo jak i sam Mesjasz wróci do nas w całej swej sławie w dni ostatnie.

Sędziów 15:14-17 (14) Gdy tak znalazł się w Lechi, Filistyni krzycząc w triumfie wyszli naprzeciw niego, ale jego opanował duch Pana, i powrozy, którymi był związany w ramionach, stały się tak słabe jak lniane włókna spalone ogniem, a więzy poczęły pękać na jego rękach. (15) Znalazłszy więc szczękę oślą jeszcze świeżą, wyciągnął po nią rękę, uchwycił i zabił nią tysiąc mężów. (16) Rzekł wówczas Samson: Szczęką oślą ich rozgromiłem. Szczęką oślą zabiłem ich tysiąc. (17) Gdy przestał mówić, odrzucił szczękę i nazwał to miejsce Ramat-Lechi.

Za pomocą tego przedmiotu i odbyło się zbawienie. Wybraniec trafia pod opiekę Bożą, i w wyniku tego otrzymuję zbawienie.

Sędziów 15:18-20 (18) Następnie odczuł wielkie pragnienie i zwrócił się do Pana modląc się: To Ty dokonałeś wielkiego ocalenia ręką swego sługi, a oto teraz albo przyjdzie mi umrzeć z pragnienia, albo wpaść w ręce nieobrzezanych. (19) Wtenczas Bóg rozwarł szczelinę, która jest w Lechi, tak że wyszła z niej woda. (Samson) napił się jej i wróciły mu siły i ożył. Oto dlaczego nazwano to źródło En-Hakkore. Istnieje ono w Lechi do dnia dzisiejszego. (20) I przez dwadzieścia lat sprawował sądy nad Izraelem za czasów Filistynów.

Tutaj jest pokazywany symboliczny okres jego bycia sędzią Izraela. Po tym wydarzeniu on rządził jeszcze dwadzieścia lat. Bodźcem do klęski pogan posłużyli ci sami trzy setki Gedeona. Ten proces może być przeniesiony i na dni ostateczne. On nadał trwa, sądząc po powtarzającym się analogami. Wyciek wody ze skały w Lechi jest alegorią dziejów Mojżesza. Z powiedzianego wyżej możemy zrobić wniosek, że patrzymy na dzieje Mesjasza, który wydobywa wodę ze skały, którą jest Bóg.

Historią o Samsonie i Dalilie jest ogólnie znana, ale jej sens jest nadał niezrozumiały dla wielu. Porażka Samsona zdarzyła się po długich latach jego rządu, kiedy teoretycznie on powinien był stać się bardziej silnym, ponieważ zwiększyła się w nim siła Ducha Swiątego. Dwunasty rok jego rządu był trzecim rokiem sądu po roku Jubileuszowym. Upadek Samsona zaczął się z dziewiętnastego roku. jednak cała historię ogarnia pełny cykl. Na pierwszym etacie Samson był związany przestępnymi stosunkami z poganką; ale zaczęli się oni zgodnie zamysłu Boga. celem było zniesienie twierdzy pogan. to samo będzie się odbywało w końcu dwudziestego roku jubileuszowego naszego tysiąclecia, kiedy Szatan zwolni się, i wszystkie narody podporządkują się temu Anioła upadłemu, i będą żyli według błędnych praw. Ta opowieść również dotyczy Kościoła w dni ostatnie, który jest kuszony nierządnica.

Sędziów 14:12-14 (12) Samson zwrócił się do nich w słowach: Pozwólcie, że wam przedłożę zagadkę. Jeżeli mi ją rozwiążecie w przeciągu siedmiu dni wesela, dam wam trzydzieści tunik lnianych oraz trzydzieści szat ozdobnych. (13) Jeżeli jednak nie będziecie mi mogli rozwiązać zagadki, wówczas wy mi dacie trzydzieści tunik lnianych i trzydzieści szat ozdobnych. Odpowiedzieli mu: Przedstaw swoją zagadkę, a będziemy jej słuchać. (14) Rzekł więc: Z tego, który pożera, wyszło to, co się spożywa, a z mocnego wyszła słodycz. I przez trzy dni nie mogli rozwiązać zagadki.

I tutaj Duch Święty schodzi na Samsona. Samson znów odczuwa pewność w tej silę, którą otrzymał w dar. Poganie byli zazdrosni tej mocy, którą miał wybraniec Boży. Całe życie Samsona od samego początku było znakiem, że Chrystus, mając bezgrzeszną, świętą duszę lepiej spełni swoją misję.

Sędziów 16:4-12 (4) Później zakochał się w pewnej kobiecie imieniem Dalila, która mieszkała w dolinie Sorek. (5) Przyszli do niej władcy filistyńscy i powiedzieli: Oszukaj go i dowiedz się, w czym tkwi jego wielka siła oraz jak moglibyśmy go pokonać, a następnie związać i obezwładnić. Każdy z nas da ci za to tysiąc srebrników. (6) Rzekła więc Dalila do Samsona: Powiedz mi, proszę cię, gdzie tkwi twoja wielka siła i czym można by cię związać i obezwładnić. (7) Samson dał jej taką odpowiedź: Gdyby mnie związano siedmioma surowymi linami jeszcze nie wyschłymi, wówczas osłabnę i stanę się zwykłym człowiekiem. (8) Wtedy przynieśli jej władcy filistyńscy siedem surowych lin jeszcze nie wyschłych i związała go nimi. (9) Oni tymczasem uczynili na niego zasadzkę w pokoju, a ona krzyknęła: Samsonie, Filistyni są nad tobą! On jednak pozrywał liny, tak jak rwie się nitka zgrzebna, nadpalona przez ogień. Nie poznano więc, w czym tkwi jego siła. (10) Po jakimś czasie rzekła Dalila do Samsona: Oszukałeś mnie, skłamałeś przede mną. Teraz powiedz mi, proszę cię, czym by cię można związać? (11) Odpowiedział jej: Gdyby mnie mocno związano nowymi powrozami, takimi, jakich jeszcze nie używano, wówczas osłabnę i stanę się zwykłym człowiekiem. (12) Wzięła więc Dalila świeże powrozy, jeszcze nie używane, a gdy go nimi związała, rzekła do niego: Filistyni nad tobą, Samsonie! A uczynili na niego zasadzkę w pokoju, ale on pozrywał je na swoich barkach jak nici.

Narzędzia się zmieniają: od wilgotnych cięciw do nowych lin, które jeszcze nie byli wykorzystywane. Sąd staje coraz surowy. Siedem - liczb zakończenia. Rok jubileuszowy idzie za siedmiu cyklami, w których cały cykl jest powtarzany.

Sędziów 16:13-14 (13) Wówczas rzekła Dalila do Samsona: Aż dotąd oszukiwałeś mnie i kłamałeś przede mną? Powiedzże mi wreszcie, czym cię można związać? Odpowiedział jej: Gdybyś związała siedem splotów mojej głowy z motkiem nici, a wpleciony w nić palik wbiła w ziemię, (osłabnę i stanę się zwykłym człowiekiem). (14) Uśpiła go więc, następnie przywiązała siedem splotów włosów do motka nici, przybiła palikiem i zawołała na niego: Filistyni nad tobą, Samsonie! Ale on, ocknąwszy się ze snu, wyrwał palik, czółenko tkackie i motek nici.

I tak sprawa idzie ku zakończeniu. Trzy wypróbowania Samson przeszedł za pomocą Boga. i Samson zaczyna wierzyć, że siła, którą on posiada, jest także jego zasługą, a nie anioła bożego, który jest Zbawicielem i dzięki któremu jest w nim Duch Boży. Ten okres trwał pięć lat, który byli latami wzrostu i użyźniania ziemi. Pierwszy rok po ślubie według praw żydowskich zwalnia człowieka od służby w armii.

Piąty rok dobrobytu przygotowuje człowieka do szóstego roku sądu. Jednak sam sąd zaczyna się z wielkim urodzajem świątecznego szóstego roku. w Rok Dobrobytu Pan wskazuje nam na nasze grzechy, popełnione poprzez głupotę i wykorzysta to, żeby oczyścić lub usprawiedliwić człowieka. Ten proces powtarza się co roku w dni Paschy, kiedy odbywa się Komunia Święta, Umycie Nóg i sakramenty Paschalne i się przebaczane wszystkie grzechy, popełnione w ciągu roku. jednak piąty rok tego cyklu jest jednym z najbardziej ważnych, ponieważ właśnie wtedy ludzi często są kuszeni. Grzechy, o których oni nie wyrazili skruchę, zostają z nimi, i często z powodu nich wielu oddziela się od Kościoła Boga.

Pan aktywniej współdziała z ludźmi w krytyczne momenty tego cyklu, ponieważ nie chcę dopuścić nieczyste do następnego etapu. Siedem kos z głowy Samsona symbolizują kolejność siedmiu cyklów i siedem aniołów z siedmiu Kościołami, na cielę których - Chrystus.

Sędziów 16:15-20 (15) Po jakimś czasie rzekła znów do niego: Jak ty możesz mówić, że mnie kochasz, skoro serce twoje nie jest ze mną złączone? Oszukałeś mnie już trzy razy nie wyjaśniwszy mi, w czym tkwi twoja wielka siła. (16) I gdy mu się tak każdego dnia naprzykrzała, że go przyprawiała o strapienie, a nawet o śmiertelne wyczerpanie, (17) wówczas otworzył przed nią całe swoje serce i wyznał jej: Głowy mojej nie dotknęła nigdy brzytwa, albowiem od łona matki jestem Bożym nazirejczykiem. Gdyby mnie ogolono, siła moja odejdzie, osłabnę i stanę się zwykłym człowiekiem. (18) Dalila zrozumiawszy, że jej otworzył całe swe serce, posłała po władców filistyńskich z wiadomością: Przyjdźcie jeszcze raz, gdyż otworzył mi całe swoje serce. Przyszli więc do niej władcy filistyńscy, niosąc srebro w swoich rękach. (19) Tymczasem uśpiła go na kolanach i przywołała jednego z mężczyzn, aby mu ogolił siedem splotów na głowie. Wtedy zaczęła go obezwładniać, a jego siła opuściła go. (20) Zawołała więc: Filistyni nad tobą, Samsonie! On zaś ocknąwszy się rzekł: Wyjdę jak poprzednio i wybawię się. Nie wiedział jednak, że Pan go opuścił.

Ostatnie zdanie jest kluczowe: a nie znał, że Pan opuścił go. Świadczy o tym, że nasza pewność w poziomie naszej duchowości jako wybrańców jest niższa. Pan odszedł od Samsona dlatego, żeby on dobrze zrozumiał, że tylko za pomocą Boga poprzez Duch Święty potrafi on przewiwstać poganom. Tajna jego mocy była zachowywana do dniej ostatnich. Wszystko staje widoczne dlatego, żeby wypróbować Samsona, osądzić pogan i zniszczyć ich fałszywe prawa. Poganie wzięli Samsona, sędzię Izraela, a znaczy zagarnęli i Duch Święty. Oni wykluli mu oczy, żeby nie mógł widzieć, co odbywało się z Judeją i jego narodem do tego czasu, kiedy 144000 byli odtworzeni, a reszta kuszeni wielkimi biedami i wypróbowaniami. Dalej było przyjście zwierza do władzy.

Sędziów 16:21-31 (21) Wówczas Filistyni pojmali go, wyłupili mu oczy i zaprowadzili do Gazy, gdzie przykuty dwoma łańcuchami z brązu musiał w więzieniu mleć ziarno. (22) Tymczasem włosy, niegdyś zgolone, poczęły mu odrastać na głowie. (23) Władcy zaś filistyńscy zebrali się, aby na cześć swego Boga Dagona złożyć wielkie ofiary. Oddawali się radości i mówili: Oto bóg nasz wydał w nasze ręce Samsona, wroga naszego. (24) Widział to lud i sławił swego boga, wołając: Oto bóg nasz wydał w nasze ręce Samsona, wroga naszego, tego, który pustoszył nasz kraj i wielu spośród nas pozabijał. (25) Gdy serca ich były pełne radości, powiedzieli: Przywołajcie Samsona, niech nas zabawia! Przyprowadzono więc Samsona z więzienia i zabawiał ich. Postawiono go potem między dwiema kolumnami. (26) I rzekł Samson do chłopca, który go trzymał za rękę: Prowadź mnie i pozwól mi dotknąć kolumn, na których stoi dom, abym się o nie oparł. (27) W domu tym było pełno mężczyzn i kobiet. Byli tam wszyscy władcy filistyńscy, a na dachu około trzech tysięcy mężczyzn i kobiet, którzy się przypatrywali Samsonowi, gdy ich zabawiał. (28) Wtedy wezwał Samson Pana mówiąc: Panie Boże, proszę Cię, wspomnij na mnie i przywróć mi siły przynajmniej na ten jeden raz! Boże, niech pomszczę raz jeden na Filistynach moje oczy. (29) Ujął więc Samson obie kolumny, na których stał cały dom, oparł się o nie: o jedną - prawą ręką, o drugą - lewą ręką. (30) Następnie rzekł Samson: Niech zginę wraz z Filistynami. Gdy się zatem oparł o nie mocno, dom runął na władców i na cały lud, który w nim był zebrany. Tych, których wówczas zabił sam ginąc, było więcej aniżeli tych, których pozabijał w czasie całego swego życia. (31) Bracia jego i cały ród jego ojca przybyli, aby go zabrać. Wróciwszy, pochowali go między Sorea i Esztaol, w grobie Manoacha, jego ojca. Przez lat dwadzieścia sprawował on sądy nad Izraelem.

Władza Boga Wszechmogącego jest widoczna w procesie odrodzenia w Samsonie Ducha Świętego, co symbolizują odrastające włosy. Kraje świata mogą zniknąć tak samo, jak i wzrok człowieka, który kiedyś dobrze widział. Temu ostatnie dni Kościoła - to dni Tego, kto zgubił wiarę, jest mizerny, biedny, ślepy i goły. On obrzuca kpinami pogan, co wzieli górę nad nim z powodu jego własnej chciwości. No nie zważając na odstępstwo słabych, nadał będą wybrańcy, który zlikwidują wiarę w fałszywego boga Tesaloniczan i zniszczą pogańskie ideały, i odnowią państwo synów Izraela. Na zmianę bałwochwalstwu fałszywych kapłanów w ich świątynie w Silonie zostanie zbudowany nowy Kościół Zbawiciela w Jerozolimie.

Rok Jubileuszowy i cyklu siedmioletnie w dni ostatnie

Związek cyklów siedmioletnich jest dobrze widoczny w opowieści o Samsonie, w stosunku tak do oddzielnej osoby, jak i do Kościoła, którym rządzi Jezus Chrystus i Duch Święty. Człowiek przechodzi cykl rozwoju w ciągu pięćdziesięciu lat. Takim czynem, będąc dorosłym w dwadzieścia lat, do siedemdziesięciu człowiek przechodzi cały cykl.

Kościół jest ciałem, którym rządzi Jezus Chrystus. Jego działanie ma kolejność czterdziestu pięćdziesięcoileć, która istniała jeszcze na zorze ludzkości. Kolejność ta jest wspominana w następnych źródłach : Znaczenie widzenia Jezehela (108); Studiując prawa Ezdrasza i Nehemjasza (250). Siódmymi latami w cyklu są 1998, 2005, 1012, 1019, 2026. Pięśdziesięciolecie zakończy się w 2027/29.

Ztąd wynika, że latami sądu dla kościoła zostaną piąty-szósty lata, a Soboty składają rok sobotni dla odpoczynku i nauki Prawa Bożego. i każdy kościół będzie odpowiadać za swe dzieje i oczyszczać się, i każdy naród przejdzie ten cykl siedmioletni. Takim czynem 1996/97/98, 2003/04/05, 2010/11/12 i 2017/18/19 i 2024/25/26 będą latami sądu i oczyszczenia tak dla kościoła, jak i dla narodów. Z nauką kościoła w ciągu następnych trzydzieści lat każdy nowy cykl będzie zaznaczony posileniem sądu, i konsekwencji dla kościoła i narodów, a także zwiększeniem bied dla tego świata, który zostanie absolutnie zniszczony w 2025. W tym roku wszystkie narody Będą musieli zwrócić się do Mesjasza i całkowicie mu ulec. Pierwszym rokiem nowego pięćdziesięciolecia będzie 2028/29.i Zbawiciel postawi od Jerozolimy nowy porządek według praw bożych.

I upadnie Dagon na swoje oblicze, i Kościół Szatana zostanie zniszczony modlitwą wybrańców. A wybrańcy będą kolumnami w Świątynie bożej, i już go nie zostawią. I napiszą na nim imię Boga i imię Miasta Boga, nowej Jerozolimy, i nowe imię Chrystusa. trzeba trzymać to, co masz, żeby nikt nie zabrał wieńca twego (Apok. 3:8-13).

Opowieść o kościele Dagona kończy historię Samsona, który został ukarany za swoją wyniosłość, pokonanego w tym kościele. Historia o Samsonie - to los Kościoła, co utracił wiarę w dni ostatnie. On pokazuje los tych w jej łonie, którzy Duchem Świętym walczą z panowaniem zwierza. Jego odrodzenie zacznie się w dni ostatnie, kiedy kościół zostanie zrujnowany, i niektórzy wybrańcy przejdą na stronę Zwierza. Jednak Kościół zostanie odbudowany, i przyjdzie Chrystus zbawić tych, kto rzeczywiście czeka na jego przyjście. Kościół Dagona - to symbol grzesznego ustroju tego świata, i ten cały ustrój zostanie zniszczony.

Siedem kos z głowy Samsona jak siedem duchów Bożych, siedem etatów działalności kościołów stanowią łańcuch, który dobiega końca. I Samson - biedny, nędzny, ślepy, goły i pokonany poganami (którzy przedstawiają wcielenie Boga tego świata), zabawia naród w kościele Dagona. Ten ostatni okres Kościoła, kiedy on, osieniony Duchem Świętym, zniszczą kościół Boga tego świata i wszystkie jego prawa, jest skierowany na jego zniszczenie.

PO Box 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

Sędziowie Izraelu

Samson