Chrześcijańskie Kościoły Boga

[281z]

Wnioski: Rachela a prawo [281z]

(Wydanie 1.0 19981211)

 

 

Historia Racheli jest pełna dramatyzmu, i oprócz tego jej życie może służyć dowodem tego, że dziesięć przykazań, przekazanych Bogiem, mieli siłę jeszcze przed wydarzeniami synajskimi. W tym artykule autor rozpatruje szereg aspektów i prawidłowości historycznych, które w ciągu dłuższego czasu pozostawali bez uwagi. Opowieść ta ma duże znaczenie dla kościoła i rozwoju idei o miłości boskiej.

 

Chrześcijańskie Kościoły Boga

 

PO Boć 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Wszystkie prawa zastrzeżone 1998, 1999 Wade Cox

Wnioski Milonda Hilburn pod. red. Wade Cox )

(tł. 2003)

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

 

Rachela a prawo

Historia Racheli jest pełna dramatyzmu, oprócz tego jej życie może służyć dowodem tego, że dziesięć przykazań mieli silę jeszcze przed wydarzeniami synajskimi.

Po tym, jak Jakub otrzymał błogosławieństwo pierworodztwa od Isawa, okłamawszy swego ojca Izaaka, od tego czasu było jemu niebezpiecznie znajdować się w ziemi hanaańskiej. Jakub miał uciekać, żeby się uratować (Rod. 27:42-44).

Jeżeli Ezaw zabił Jakuba, to zgodnie z prawem, mściciel krewny powinien był zabić Ezawa. Bało to tym, na co oczekiwał Kain, kiedy zabił Abela (Rod. 4:10-14). Takim czynem jest łatwo widzieć, że szóste przykazanie zostało ustalone jeszcze za czasów Adama.

Wyjścia 20:13. Nie kradnij. (Standardowe poprawione wydanie Biblii).

Rodzaju27:46; Rodzaju 26:34-35;Rodzaju 28:6-9.

Izaak odesłał Jakuba do Mezopotamii, żeby jego syn wziął za żonę córkę Labana (Rod. 28:1-2). Ważne i to, że Izaak skierował Jakuba na drogę grzechu. Znając o następstwach Jakub nie mógł nie posłuchać się ojca i wziąć w żony kogoś z rodzeństwa (Rod. 28:2; Kap. 18:4-5).

Kapłańska 18:6

(6) Nikt z was nie będzie się zbliżał do ciała swojego krewnego, aby odsłonić jego nagość. Ja jestem Pan!

Widocznie wielu praw mieli siłę już za czasów Abrahama, Izaaka i Jakuba. Naruszenie tego prawa grozi żonie niepłodnością.

Bezpłodność może być karą za grzech. Patrz:

Rodzaju 20:17-18; 16:1; 18:10-14; 21:1-3; 24:1-4, 15, 50-51, 67; 25:19-21; Kapłańska 18:11.

Ważne także położenie żon Jakuba (Rod. 28:5; 29:1-17).

Jakub przyjechał do Mesopotamii, zakochał się w Rachele, i stał pracować na jej ojca (swego wujka) Labana. Liwan zaczął rozmawiać z Jakubem o zapłacie i od chciwości sprzedał Jakubowi swoją córkę Rachelę. Jakub przyjął tą zapłatę za to, że on siedem lat pas jego stado (Rod. 29:18-20).

Jakub bardzo kochał Rachele, i czas spływał dla niego szybką rzeką. Po upływie siedmiu lat on ogłosił, że Rachela zostaje jego żoną (Rod. 29:21).

Niezważając na szczerą nadzieje, która w nim żyła, i oczekiwanie blizkiego małżeństwa, to, co zostało wykryte póńniej było zupełnie sprzeczne z prawem Bożym, i było to aktem naruszenia wiary. Siostra Racheli Lia okłamała Jakuba. Widocznie Laban i Lia postanowili okłamać Jakuba i zmusili Rachelę do zgody, t.z. współudziału.

Lia w swej słabkości popełniła oszustwo przeciwko swej siostry i jej męża i przyniosła biedę w rodzinę. Naruszyła ona mnóstwo przykazań. Grzech ten poszerzył się na służących i na całe kołano Izraela (patrz Rodzaju 29:22-28). Ten ślub z Lią był sprzeczny z prawem (Kap. 18:6).

Tydzień póńniej Jakub ożenił się z Rachelą. Następny ślub z Rachelą także był przeciwny prawu i grzech tylko powiększył siŁ (Kap. 29:29-30).

Ten obciążający ślub warunek położył początek sprzeczności między Jakubem a jego żonami. Stosunku w rodzinie byli jeszcze gorsze z powodu bezpłodności zony,ponieważ śluby między krewnymi są wzbronione (Rod. 29:31). Bóg nie zrobił Łie bazpłodną, ponieważ Jakub nienawidzieał ją. Ale Rahela była bezpłodną (Rod. 29:32-35; 30:1-21).

Rachela zaznała ciężką drogę do Boga za pomocą. Spoczątku oskarżała ona Jakuba, ponieważ nie mogła mieć dzieci. Jakub odkłonił jej oskarżenia, sprawiedliwie wskazując na ten fakt, że on nie był Bogiem. Potem Rahala posłała Jakubu służnicę Waale, żeby wszedł do niej Jakub, i ona poczęła i urodziła Jakubu syna.później ona szukała inne możliwości rozwiązania tego problemu, ona prosiła mandagorowych jabłek syna Lei. W wyniku Lea urodziła jeszcze trzech dzieci. W końcu Rachela zwróciła się do Boga za pomocą, wtedy zrozumiała on, że bezpłodność stała się karą za jej grzechy, temu tylko Bóg mógł uwolnić jąod tej kary podobnie do tego, jak otworzył on łono Lei w grzechu i jej smutku (Rod. 30:22-24).

Jakkub uważał, że lata pracy na korzyść Labana skończyli się i nastał czas wracać do odmu (Rod. 30:25-26). Chciwy Laban nie chciał gubić takiego dobrego i doświadczonego pasterza, i próbował zatrzymać go u siebie, proponując jemu to,czego ten chciał. Ale tym razem Jakub przechytrzył go (Rod. 30:27-43).

Kiedy bogactwo Jakuba niezmiernie zwiększyło się za sześć lat kosztem Labana, an sam i dzieci zmienili się w stosunku do niego (Rod. 31:1-2).

Pan powiedzał Jakubowi, żeby ten przygotował się do powrotu w ziemię jego ojców. Wtedy Jakub pozwał Rachelę i Lei i objaśnił im, czemu on chcę odejść (Rod. 31:3-16). Otrzymawszy zgodę swych żon, a znaczy poparcie z ich strony, Jakub zebrał cały swój majątek i odszedł, nie powiedziawszy nic Labanowi (Rod. 31:17-19).

Potem dramatyzm dobiega swego apogeum:

Rodzaju 31:19 Rachela ukradła idoli, które byli w domu jej ojca (Standardowe poprawione wydanie Biblii). Rachela ukradła idoły, słowo to w języku hebrajskim brzmi jako "teraphin". Tak widzimy, że centrum babilońskiego bałwochwalstwa bylarodzina Labana. Kiedy Racheladokonałakradzież, to naruszyła nie tylko pierwsze przykazanie, ale i wszystkie inne.

Jak wynika z opisania życia rodziny Labana, naruszyła ona pierwsze przykazanie, ponieważ wzieła innych bogów, terafimów (Powt. Prawa 5:7). I Rachela i inni automatycznie naruszyli i drugie przykazanie, ponieważ wzięli ze sobą bałwanów ziemskich (Powt. Prawa 5:8-10). Podobnie do Lei Rachela naruszyła i trzecie przykazanie, ponieważ wspominała imię Boże daremnie (Rod. 31:16), i ona była winna (Powt. Prawa 5:11).

Rachela i Lea naruszyli pierwsze przykazanie. Moglibyśmy zrobić wniosek o tym, że naruszenie nimi czwartego przykazania wynika z reszty ich czynów. Czwarte przykazanie jest znamieniem i pieczęcią oddawania czci Jedynemu Prawdziwemu Bogu (Wyj. 20:8-10; Iz. 56:1-8).

Oprócz tego Rachela nie czciła swego ojca Niebiańskiego, poprosiła znieważyła ona przepisy Jego tak samo, jak i Lea przed nią (Powt. Prawa 5:16). Rachela jak i Lea także naruszyła szóste przykazanie, ponieważ nie wyraziła skruchę w swych grzechach. Dokonała duchowego samobójstwa (Powt. Prawa 5:17).

Oprócz tego Rachela naruszyła siódme przykazanie. Tak samo jak i Lea, co okłamała Jakuba, który wierzył, że z nim była inna kobieta, jego prawdziwa żona, Rachela naruszyła duchowe przepisy. Chociaż cielesnego cudzołóstwa nie było, Eachela dokonała nierząd duchowy, ponieważ wzięła ze sobą bałwany (Jez. 23:36-38; Powt. Prawa 5:18).

Jest jasne, że Rachela naruszyła ósme przykazanie, gdy ukradła bałwany (Powt. Prawa 5:19). Rachela nie powiedziała Jakubowi o tym, że ona to zrobiła; o tym czytamy w księdze Rodzaju 31:32. Lea również za pomocą kłamstwa zagarnęła Jakuba, i jej siostra zrobiła to samo. Ponieważ w tym momencie Rachela mogła być w ciąży lub bezpłodną w tym momencie, okłamała ona swego ojca, o czym czytamy w księdze Rodzaju 31:35, i naruszyła dziewiąte przykazanie (Powt. Prawa 5:20).

Także Lea świadczyła i w tym był jej grzech. Rachela naruszyła i dziewiąte przykazanie, ponieważ chciwość zawładnęła niej tak że, jak i Lea chciała cudzego. W istocie naruszenie tylko tego jednego przykazania nieodwołalnie ciągnie za sobą naruszenie i innych boskich układów. Chciwość zaciemnia nasz rozsądek, i nie zdajemy sobie sprawy w tym, co jest dobro, a co zło (Powt. Prawa 5:21).

Zobaczyliśmy, że w końcu kradzież i kłamstwo zrobili Rachelę i Lei winnymi w naruszeniu wszystkich dziesięciu przykazań. Jakub był nieczysty na rękę (Rod. 31:20-31).

Jakub był pewien, że nikt nie brał terafimów, i on dał o tym kłątwę, która ma głębokie znaczenie (Rod. 31:32). Sam tego nie wiedząc, osądził on swoją ukochaną żonę Rachelę na śmierć (Rod. 31:33-55). W ten sam moment Rachela nosiła drugie dziecko.

Córki Labana i jego zięć oburzali się na niego, za to, jak z nimi postąpił, czuli się okłamani. Swym postępowaniem zmusił ich naruszyć przykazania Boże (Rod. 35:5-15).

I tutaj następuje kulminacyjny punkt akcji dramatycznej. Jakub, nawet nie znając o tym, skazał Rachelę na śmierć, co nie od razu było dokonane. Jednak kiedy on nakazał całemu domu oczyścić się, siła jego klątwy przejawia się w pełną siłę. Bóg także obiecał Racheli drugiego syna. i teraz ona nosiła go w swym łonie. I Jakub nie mógł dokonać wyroku śmierci, ponieważ nie narodzone dziecko nie mogło ucierpieć. Ale Jakub i nie chciał tak surowej kary.

Rachela zmarła pod czas porodu. Syna ona nazwała Benoni (SHD 1126), co oznacza "syn mego smutku". Jakub, (którego teraz nazywają Izraelem) zmienił imię swego ostatniego dziecka i nazwał go Benjamin (SHD 1144), co oznacza "syn obiecany". Tak tragicznie został dokonany wyrok (Rod. 35:16-20).

Jakub kazał całej swej rodzinie oczyścić się, żeby zachować błogość swego rodu, i z tego tekstu biblijnego wyciągamy naukę. tylko poprzez oczyszczenie powrót do Boga możemy zostać częścią narodu Izraelskiego (por. Także Oczyszczenie i obrzezanie (251)). Po tym, jak Jakub w Wefilie oczyścił swą rodzinę, która była jądrem narodu izraelskiego, o n i jego rodzina otrzymali przebaczenie, po czym oni znów mogli wrócić do łona Boga (El) Betela lub El Doma El (Doma Bożego), Najwyższego lub El Szaddaj (patrz Rod. 35:11).