Chrześcijańskie Kościoły Boga

[130z]

Wnioski: wsparcie i jego pozbawienie [130z]

(Wydanie 1.0 19950812)

 

Każdy z nas potrzebuje pocieszenia. Nie powinniśmy skąpić się na pochwały i podziękowania. Biblia przypomina nam o tym, że powinniśmy pocieszać i pokrzepiać jeden drugiego, jak to robi Bóg z tymi, kto wierzy w Niego i ulegać Jemu.

 

Chrześcijańskie Kościoły Boga

 

PO Boć 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Wszystkie prawa zastrzeżone 1995, 1998 wnioski Djon Hoit pod red. Wade Cox)

(tł. 2003)

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

Wsparcie i jego pozbawienie

Wsparcie i pouczenie pomagają postawić człowieka na prawdziwą drogę, odnaleźć pocieszenie w łonie kościoła, pokładając się na Pana w trudnej sytuacji. Pochwała i wsparcie pomagają człowieku, stymulują go życzenie tworzyć i pracować lepiej. Bóg stale nas wypróbuje, ponieważ od cierpienia doświadczenie, od doświadczenia nadzieja (Rzym. 5.4).

Formowanie charakteru oznacza posłuszeństwo nawet wtedy, kiedy człowiek cierpi (Rod.22:12). W Biblii widzimy przykłady tego, jak Bóg wypróbowywał Abrahama w wierze (Rod. 22:12), Job (Job 2:11-13). Największe osobistości w historii Izraela byli wypróbowywane i uważali siebie niegodnymi złożonej na nich misji (Wyj. 4:10; Liczb 11:11).Eliasz, kiedy uciekł do pustyni, usiadł pod krzakiem jałowca, i prosił sobie śmierci(3 Król.19:4). Bóg skrzepił go. Bóg także pokazał swoją wielkość (3 Król. 19:7-12). Bóg jest cichy i niewidzialny.

Jeszcze jednym przykładem może służyć Jonasz. Podobnie do wielu z nas, uważał siebie niegodnym temu, co jemu przepisane (Jan 4:3-8).

Te wszystkie wypróbowania są częścią prac Bożych. Nie zważając na surowość i trudność posłanych nam wypróbowywani, powinniśmy ulegać Bogu. Bóg nas nie zostawi (Heb. 13:5). Nie da nam więcej, nie możemy wytrzymać (1 Kor. 10:13). Bóg zna wszystkie nasze słabości, silne strony, kłopoty, oczekiwania. on nam pomoże. jeżeli Bóg z nami, kto może być przeciwko nam (Rzym. 8:31).

Z powołaniem Jana, Andrzeja, Symona, Filipa i Nafanaila był położony początek Kościoła chrześcijańskiego. S początku Jan Chrzciciel posłał dwóch swych uczennicy do Chrystusa. Jeden z nich, Andrzej, znalazł swego brata i pozwał go do zbawiciela. Potem został powołany Filip, który poszedł szukać Nafanaila. te przykłady mają nas nauczyć, na ile jest ważne nasz własny wysiłek w przyciągnięciu do wiary krewnych, przyjaciół i sąsiedzi. Są ludzi, które całe życie uważają siebie chrześcijanami, ale nie robią żadnych wysiłków, żeby przyprowadzić przynajmniej jedną duszę do Zbawiciela(Rzym. 9:25). Zostawiają tą pracę kościołowi. Służący może być bardzo dobrze przygotowany do swego powołania, ale nie w stanie zrobić to, co Pan polecił zwykłym członkom kościoła.

Jest potrzeba w służeniu kochających chrześcijan. Wielu zaginionych dusz mogli by być uratowane, gdyby ich bliskie - prości ludzi - przyłożyli siły do tego. Inni czekają, kiedy do nich zwrócą się za pomocą. W każdej rodzinie, wśród sąsiedzi - wszędzie dla misjonarzy Chrystusa odnajdzie się praca. Jeżeli jesteśmy chrześcijanami, praca ta będzie dla nas szczęściem. Jak tylko człowiek nawraca do wiary, w jego dusze od razu zjawia się chęć podzielić się z innymi tym, jakiego cennego towarzysza odnalazł on w Chrystusie. Zbawiająca i uświęcająca prawda nie może być ukryta w jego sercu (Rzym. 15:1-2, Tes. 2:1-5). Wsparcie jest produktem miłości (Jn. 17:26; 1 Jan 4: 7-8,12). Miłość ta gaje, dzieli się i poucza. Jednym z najbardziej efektownych środków w rozpowszechnieniu światła prawdy jest własna praca, rozmowa z człowiekiem. W kole rodziny, u kominka sąsiedzi, u lóżka chorego, w każdym miejscu możecie czytać Pismo Święte i mówić słowo o Jezusie i prawdzie. Takim czynem będziecie siejąc nasiona światła, które wzrosną i przyniosą owoce (Przysł. 12:25). Dawid odnalazł ukrycie w Panu (Ps. 31:22).

Bóg posyła nam wypróbowania i chcę, żeby każdy z nas robił to, co jest mu przeznaczone (1 Jan2:15-17). Wszyscy jesteśmy zależni od Boga (Tes. 4:11-12). Poprzez Chrystusa możemy pokonać trudności (Heb. 13:5-6).

Jezus widział w każdym człowieku tego, kto ma być powołany do Jego Królestwa. Żyjąc wśród ludzi On robił drogę do serc, chcąc im błaga (1 Kor. 10:13). Znajdował tych, kto potrzebuje Jego, na ulice, w domu, w łódkach, w synagogach, na brzegach jezior i na ślubnym obiedzie (2 Kor. 1:3-4).

Spotykał je za codziennymi sprawami i rozmawiał z nimi. Nauczał ich w domach, oświecając rodziny Swą Boską obecnością. Głębokim współczuciem Jezus zdobywał ich serca.

Nasz wielki Bóg jest Bogiem pocieszenia, i jeżeli będziemy spełniać to, co jest od nas wymagane, to zwyciężymy wszystkie trudności. w końcu końców wypróbowywania, które Bóg nam posyła nie będą trwać wiecznie, ale mają oni swój powód (1 Piotr 1:6-7).każdy z nas jest ważny dla Boga (Ps. 139:13-16). Gdzie byśmy nie byli, powinniśmy wykorzystywać możliwość powiedzieć innym o Bogu. Jeżeli podobnie Chrystusowi chcemy robić dobro, serca ludzi otworzą się dla nas, jak otwierali się dla Niego. taktownie możemy opowiadać o Tym, Kto "lepiej dziesięciu tysięcy innych", i "On cały - uprzejmość". to najwyższa praca, w której możemy użyć talent mowy. Jest nam dany, żebyśmy mogli przedstawiać ludziom Boga i syna Jego, Chrystusa, jak wszech przebaczającego Zbawiciela (Przysl. 12:18; 16:24). Rękojmia naszego powodzenia zawsze była i jest wiara w Boga, w Jezusie Chrystusie i Duchu Świętym otrzymujemy wsparcie i pokój.