Chrześcijańskie Kościoły Boga

[114z]

Wnioski: Przysłowia Salomona 31 [114z]

(Wydanie 1.0 19950520)

 

Autor artykułu porównuje Kościół Boga dwudziestego wieka z kobietą, o której mówi się w księdze Przypowieści Salomona, rozdział 31.

Chrześcijańskie Kościoły Boga

 

PO Boć 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Wszystkie prawa zastrzeżone 1994, 1995, 2000 Wade Cox, wnioski Diana Flanagan pod red. Wade Cox)

 

 

(tł. 2003)

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

Przysłowia Salomona, rozdział 31

Trzydziesty pierwszy rozdział księgi Przypowieści Salomona stał się źródłem wielu rozbieżności i błędnych koncepcji, szczególnie kiedy szła mowa o miejscu i roli kobiety. Zwrócimy się do tekstu oryginalnego i wyjaśnimy, o czym tam się mówi na prawdę.

My wszyscy mamy zostać żonami, o których mówi się w Przysłów 31. Kościół przygotowuje się do tego, żeby zostać cnotliwą niewiastą Chrystusa. Wszyscy przygotowujemy się, żeby zostać niewiastami, silnymi duchem i mającymi określony cel, co znaleźli twierdzę - godnymi dla królestwa Bożego.

Ustrój kościoła nie ma nic wspólnego z hierarchią. Przyjmujemy chrzest nie dla kościoła, ale raczej dla ciała Chrystusa. Idea ciała Chrystusa nie tylko przewiduje podział ludzi na kapłanów i pastwę, ile centralizowane służby boże. Każdy z nas szanuje innego więcej niż siebie samego. Dzień i noc podtrzymujemy jeden drugiego, żeby każdy otrzymał królestwo.

Mamy mało czasu, żeby roznieść wieść ewangelicką po całemu światu, żeby zmusić ludzi pokutować i obronić swój świat, dany im Bogiem. Przyjdzie czas, kiedy nasze ludzi zostaną zniewoleni, i nam powiedzą: "Nie modlicie się więcej o nich".

Zwrócimy się do Przysłów 31. Pierwsze na co zwracają naszą uwagę Przysłowia 31 - to osoba królująca. W przysłów 31:1-2 mówi się o carowi Lumuilu. Historia nie mówi nic o Lemuile, ale znamy, że imię jego składa się z dwu części: Lemo (w kierunku) i El (bóg). Takim czynem jego imię jest tłumaczone jako "idący do Boga". tekst ten jest adresowany wybrańcom, przysłowia mówią wybrańcom nie odchylać się od wyznaczonej Prawem Bożym drogi, nie zważając na marność świata.

W księdze Przysłów 31:3 mówi się o tym, że wybrańcy będą carami i kapłanami, i jednocześnie siły wieka mogą zniszczyć wybrańców.

W księdze Przysłów 31:4 rozpatruje się położenie o tym, że wybrańcy nie powinni truć swoją duszę sprawami świeckimi, ponieważ może to źle wpłynąć na sąd, co im przygotowany.

W księdze Przysłów 31:5 widzimy, że oni dużo piją i naruszają prawa gnębionych. Oznacza to, że wybrańcy mogą popadnąć do otchłani bezprawia, będąc zajęci bezczynnością i własnymi sprawami, a znaczy oni naruszają prawo i czynią bezprawie. Upewniliśmy w tym, że podobne miało miejsce kilka dziesięcioleci temu w kościołach, co znieważyli prawo, słowo prawdy, którzy kradną pieniędzy i nauczają za zapłatę. Ci wszyscy ludzi postępują wbrew prawu, robiąc w ten sposób szkodę ludziom. Dostojnicy odeszli od linii sprawiedliwości, a jest to bezprawie.

W języku hebrajskim sprawiedliwość i pobożność są wyrażane tym samym słowem. Nie możemy być sprawiedliwi, jeżeli nie jesteśmy pobożni, a znaczy i odwrotnie. Kościół całkowicie niesie odpowiedzialność za sprawiedliwe, bystre i humanistyczne sądownictwo. Pobożność wymaga od każdego z nas postępować tak, jak tego wymaga nasz zdrowy rozsądek. Nie jest możliwe znać, że system jest wadliwy i w ten sam czas pozostawać w granicach tego systemu. Bez sensu jest powiedzieć: Nie wiem, co robić, i temu nie będę robić nic. Powiedziano nam postępować zgodnie z rozsądkiem i w silę naszego rozumienia. Władzę dokonywać sąd daje nam Jezus Chrystus. W ciągu tysiącletniego królowania będziemy dokonywać sąd sprawiedliwy, żeby pomóc ludziom.

W Przysłów 31:6-7 dalej mówi się o konieczności nauczać i wzmacniać cierpiących. Mowa idzie nie tylko cielesnym rozumieniu pomocy, ale także powinniśmy dbać o słabych duszą i duchowo. Wybrańcy zostaną wylane jako picie boże. Jesteśmy odpowiedzialne za pomoc, którą powinniśmy okazywać siebie na wzajem, żeby wszyscy, i słabi także mogli otrzymać w spadku Królestwo Niebios.

W wierszach 8-9 mówi się o sądownictwie. Powinniśmy dbać o tym, żeby każdy rozumiał niezbędne warunki dla zbawienia, przewidziane Prawem Bożym. powinniśmy dawać potrzebną informację w formie logicznej, konsekwentnej i zrozumiałej.

Proces nawrócenia, pokuty, omycia, zbawienia Jezusa Chrystusa rozmieszczenie grzechów tak daleko, jak daleko jest Wschód od Zachodu, jest realne. Pokuta jako proces powinno być zrozumiale wszystkim. Ten proces - to ci ludzi, wszystkie ich typy, którzy są powołane do kościoła. Powinni zwalczyć wszystkie swoje słabości, co może zabrać dużo czasu. Naszym zadaniem jest zrozumieć jeden drugiego, postawić na nogi i zrobić jeden drugiego silnymi. Proces ten powinien się rozwijać. W hierarchicznym systemie jest on sprowadzany do zera. Hierarchowie próbują to zrobić. Właśnie temu Chrystus był kategorycznie przeciwko jemu. System Boga - to nie hierarchiczny system w sensie podporządkowanego kierownictwa. Ma on władzę, ale ta władza nie ciągnie za sobą skutki, które ciągną za sobą światowe hierarchii.

W Przysłów 31:10-11 czytamy o tym, że Mesjasz ufa kościołowi. Wybrańcy usprawiedliwiają się w modlitwach. Nikt nie może być upełnomocniony, jeżeli nie oddaje cześć i nie pości się. Dawid modlił się i pościł za swych wrogów. Powinno działać prawo stopniowej rehabilitacji. Zamiast tego widzimy: "Panie, popatrz na tego człowieka, poniż go, przygnij do ziemi". My wszyscy na pewnym etapie grzeszymy tym. Ten przykład jest przykładem własnej prawości. Własna pobożność jest jedynym grzechem, który szkodzi obcowaniu z bogiem, ponieważ stawi kogoś niżej, a kogoś wyżej.

Z Przysłów 31:12 dowiadujemy się, że wybrańcy całkowicie potwierdzają zaufanie, które Mesjasz im okazuje.

Przysłów 31:13 pokazuje, że kościół przygotowuje duchowe ubraniu dla innych. Wybrańcy zawsze się znajdują na dole, oni wznoszą innych ludzi nad sobą, a ci, z kolei w swej rządzie władzy ciążą do takiego położenia. Odczuwają potrzebę wejść na górę i kiedy to się nie udaje, próbują zniszczyć organizację lub zrobić coś podobne. Ale w rzeczywistości naszym zadaniem jest podnosić ludzi. Jeżeli coś nie tak, powinniśmy to wykazywać.

W Przysłów 31:14 mówi się o tym, że zbawienie przychodzi z daleka od ducha świętego. Nasze zadanie w spełnieniu woli tego, kto nas posłał (Jan 4:34).

W Przysłów 31:15 Ona wstaje w nocy i rozdaje jedzenie w domu swym po czasowe swym służącym. Jeżeli służące nie są odpowiednio instruowane, jeżeli o nich nie dbają, wtedy nie mogą oni napełnić swe świeczniki Duchem Świętym, i zostają jednymi z głupich dziewcząt, a nie mądrych.

W Przysłów 31:16 ona kupuje pole. Rozmyśla o znaczeniu kawałka ziemi, co jest sprzedawana, i nie będąc zadowoloną tym dodaje ją do majątku rodzinnego. To znaczy każdy z nas niesie odpowiedzialność za tych, kto należy do naszego domu, i okazującym troskę, podnosimy je do poziomu tego, co mamy. Po tym patrzymy na inne pola, i przywodzimy innych ludzi do łona kościoła. Winnica Pana Sawaofa jest domem Izraela, i mężowie Judasza - ukochaną rozkoszą Jego (Is.5:7).

W Przysłów 31:17 widzimy, jak ona przewija siebie siłą bożą. "wzmacniając swe mięśnie" oznacza "dłoń boża", a ręka boża - to Jezus Chrystus (Ps. 44:3). Jesteśmy istotą ręki pana, i robimy jego pracę.

W Przysłów 31:18 Ona odczuwa, że jej zajęcie jest dobre, i jej świecznik nie gaśnie i w nocy. To znaczy ona próbuje swój towar, rozpatruje go. Rozmyśla ona o tym, czym jest zrobione przez nią. Powinniśmy zdawać sobie sprawę we własnym zachowaniu, rozmyślając o Prawie Bożym, i o tym, jak układamy kościół. Jej świecznik nie gaśnie ani w dzień, ani w nocy, i jest to odsyłacz na ewangelicką przypowieść o dziewicach mądrych a nierozsądnych. Narzeczony wszedł w środku nocy i mądre dziewczyny byli gotowe stać przed sądem w ślubną wieczerze Baranka, ponieważ ich świeczniki nie zgasił.

Nie rozsądne dziewczyny zgasili swe świeczniki. Temu kobieta Przysłów 31 jest staranna, i nie gaśnie jej świecznik. W końcu zobaczycie, że Bóg i Chrystus będą światłem Kościoła bożego.

W Przysłów 31: 19 znów czytamy o staraniu kobiecym, gorliwej pracy. Ona nie odwraca się od biednych. Stale pracuje, żeby ukrzepiać wybrańców i dbać o nich.

Z Przysłów 31:20 dowiadujemy się o tym, że odtwarza ona dłoń biednemu, i swoją rękę podaje temu kto potrzebuje, to znaczy ona okazuje pomoc ludziom w ich dążeniu zostać pokornymi Jedynemu Prawdziwemu Bogu.

W wierszu 22 widzimy. Że Ona robi sobie kołdrę; wison i purpur - to jej ubranie. Jest ubrana w same drogie ubrania. Jej ubranie jest wynik ofiary Baranka; ubranie omyte krwią.

Z wiersza 23 dowiadujemy się, że o Mesjaszu dowiedział się cały świat, ponieważ wybrańcy zrobili niemały wkład, rozpowszechniając dobrą nowinę po całemu światu. Wybrańcy wezmą udział w tysiącletnim królowaniu Chrystusa.

W wierszu 24 widzimy, że Kościół pracuje, żeby pomnożyć owoce dział Zbawiciela, a temu ona - świat poganom.

W wierszu 25 widzimy, że jej siła i godność zostali otrzymani siłą Ducha w błogości.

W wierszu 26 ona naucza, wychowuje, wykrywa zło.

W wierszu 27 podaje się twierdzenie o tym, że dba ona za gospodarstwem w swym domu i nie je chleba bezczynności.

W wierszu 28 wstają dzieci i dogadzają jej, mąż chwali ją. Ten "obraz żony" służy wcieleniem kościoła, prowadzący prawo boże na tej ziemi dzięki pomocy Mesjasza i Ducha Świętego.

W wierszu 29 Chrystus spowiada nas przed zebraniem wybrańców. Otrzymujemy chwalę i zachodzimy w królestwo boże.

Z Przysłów 31:30 dowiadujemy się o tym, że wdzięk jest zwodniczy i uroda marna, ale żona, co boi się Pana jest godna chwały; to kościół uznaje błogich nie z wyglądu, ale po owocom ich duszy. Kościół łaodykijski był bogaty, silny i potężny. Jednak w oczach Boga była ona ślepą i gołą. W tym przypadku uroda jest zwodnicza. Strach boży jest początkiem mądrości, i znaczy absolutnie niezbędny wybrańcom, którzy w pierwszy kolej dążą do boskiego poznania.

Z Jana 17:3 wynika to, że nie istnieje innego Boga, oprócz Jedynego Prawdziwego Boga i Chrystusa, który jest synem Jego. To rozumienie jest niezbędnym warunkiem dla otrzymania życia wiecznego. Jeżeli nie będziemy oddawać cześć Jedynemu Prawdziwemu Bogu nie będziemy w Królestwie bożym.

Ostatni wiersz Przysłów 31:31 upewnia nas w tym, że każdy z nas będzie sądzony według jego czynów. Żony powinni czerpać silę od swych mężów i Ducha Świętego, żeby i oni mogli otrzymać Królestwo Niebios. Podobnie do tego i Kościół, niewiasta Chrystusa pozostaje silną dzięki staraniom Jezusa Chrystusa i za pośrednictwem Ducha Świętego. jest to droga, co prowadzi w Królestwo boże.