Ten artykuł jest poświęcony tematu "natura gniewu w biblijnym rozumieniu tego słowa", autor także pojaśniał, jak, będąc chrześcijanami powinniśmy reagować na otaczający nas świat, i jaką rolę powinien odgrywać gniew w naszym życiu.

E-mail: secretary@ccg.org

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Dobrze znamy historię Kaina i Abla, która podaje się w księdze Rodzaju 4:1-14, gdzie spotykamy pierwszy przykład niezdolności ludzkiej powstrzymać gniew i obrażoną miłość własną, co i było powodem niezadowolenia ze strony Boga. wynikiem tego było zabójstwo.

Gniew - to początkowa stadia zabójstwa, i kiedy odczuwamy do siebie zniewagę, kiedy nasze uczucia są znieważone, gniewamy się. Ale powinni natychmiast tłumić to uczucie, ponieważ znamy, że wynikiem gniewu będzie zabójstwo. Gniew stwarza w naszych umysłach podstawę dla zabójstwa.

Historia o Kainie i Ablu - opowiadanie o człowieku, który odszedł od laski bożej, zaczął narzekać na Niego. Abel służy wcieleniem Chrystusa, a Kain - szatana, a przecież byli synami tego samego Boga. Chrystus był synem posłusznym, ale szatan, wypełniony honorem, powstał przeciwko Bogu Ojcu i prawu. Honorowy człowiek jest gniewliwy, wybucha przy pierwszym zamachu na jego chorobliwe.

Kiedy cierpliwie spełniamy prawa Boga w tym społeczeństwie, tym samym złościmy silnych tego świata, ponieważ ulegamy Bogu, a nie im. Historia potwierdza, że las tych, kto idzie za Bogiem jest bystra śmierć i nienawiść.

Historia o Balaamie i jego ośle takpe daje wyczuć, co to ból, gniew, honor i chęć zabić tego, na kogo gniew jest skierowany (Liczb 22:21-30). Anioł poprzedził Józefa, żeby ten wziął Marię i małego Jezusa i uciekł do Egiptu (Mat. 2:13-15). W wierszu 16 widzimy, że gniew króla Iroda, co spowodował dwuletnie zabójstwo chłopczyków w Bitlejemie i wszystkich w tym rejonie był, w istocie próbą zabić Mesjasza.

Gniew i zgroza zabójstwa jeszcze raz przejawiają się w opowiadaniu o Nowuchodosorie i trzech żydach, co odmówili przyjęcie innego boga. to wszystko - biblijne przykłady przejawu gniewu ludzkiego.

Czasem Bóg wykorzystuje gniew innych ludzi, żeby zmusić człowieka być bardziej niezależnym, walczyć ze swymi zabobonami. Niech Biblia będzie miarą samo usprawiedliwienia co razu, kiedy podejmujecie swoją decyzję.

Są w Biblii takie fragmenty, w których pojaśnia się istota gniewa bożego: Wyjścia 22:24; 33:5; Liczb 11:1,10; 11:33; Nawin 23:16. W tych tekstach widzimy gniew boży, dowiadujemy się, że i Chrystus i Bóg mogą wpadać w gniew. A temu i my odnajdujemy miejsce gniewu w naszym życiu. Ale to nie gniew jako taki. Tutaj raczej idzie mowa o "chęci do pracy", i to praca, co leży na nas w imienni bożym.

Kiedy Chrystus oczyścił kościół od handlarzy, był on w gniewie, ponieważ dom Ojca Jego został znieważony.

Kiedy widzimy, czy słyszymy, że prawo Boże jest znieważane, lub zostajemy świadkami obrony, nie mającej żadnego stosunku do doktryny Biblii, możemy wejść w gniew i ukazać na błąd. Jeżeli trzeba, powinniśmy z gniewliwą szlachetnością odejść od zabłąkanych wiernych i zostać same, żeby nie wpaść w grzech bałwochwalstwa, które brudzi prawo Boże.

Jest to gniew sprawiedliwy na błago Pana, gniew płonący, boski. A gniew człowieczy jest wynikiem błędnego biegu myśli, i powinniśmy być pewni w tym, że stłumimy go, ponieważ Bóg nakazał Kainowi nie gniewać się.