W tym artykule idzie mowa o przepisanych Bogiem świętach, o których także mówi się w księdze Kapłańskiej 23. To, co jest napisane w tym rozdzielę Biblii logicznie wynika z czwartego przykazania Boga.

E-mail: secretary@ccg.org

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Święta Boga są podane w księdze Kapłańskiej 23:1-44. Mowa odzie o przepisanych przez Biblię zebraniach świętych, na cześć Boga i ludzi Jego. Cała kolejność tych świąt stanowi całość związanych ze sobą zdarzeń. W tych świętach możemy widzieć zamysł Boga, który On przygotował całej ludzkości. Razem z dziesięcioma przykazaniami przestrzeganie świąt nosi charakter obowiązkowy.

Z księgi kapłańskiej 1:1-2 widzimy, że święta są przeznaczeni Bogiem jako osobliwe święte zebrania, które i są Jego święta. wszystkie inne święta, przyjęte tradycyjnym chrześcijaństwem, nie mają stosunku do prawdziwych chrześcijańskich zebrań na cześć Boga, tak samo jak i do zamysłu Boga, co jest wyrażony w Jego świętach.

On zaczyna z soboty, która jest pierwszym z ustalonych im świąt. W ten dzień trzeba modlić się i rozmyślać o duchu. To czas świętych zebrań, więc na tych wszystkich ludziach leży obowiązek zbierać się pod czas świąt, ustalonych Bogiem. To przykazanie poszerza się na wszystkie święta.

Wychodząc z księgi Kapłańskiej 23 staje się jasne, że przestrzeganie świąt powinno mieć charakter ogólny. Szczególnie ważne jest przestrzegać je w określone (poprawne) dni zgodnie z astronomiczną regularnością nastąpienia nowi. W przeciwnym przypadku świąteczne zebrania w ten dzień będą uważane nie poprawnymi.

Jest łatwo widzieć, że święta są ciasno związani ze zbiorem urodzaju jęczmienia i pszenicy. Chrystus był początkiem urodzaju dusz, co będzie trwać. Tak wielu wybrańców zajmą swe miejsce i odegrają decydującą rolę pod czas ostatniego urodzaju ostatnich dniej.

Potem idzie Pięćdziesiątnica. Ten dzień służy napominaniem o tym, jak w 30 r.n.e. w Jerozolimie Duch Święty zszedł na zebranie wierzących; tan czas stał się początkiem kościoła. To i jest nasz urodzaj, zbiór którego trwa w ciągu dwu tysięcy lat do końca dniej, do skończenia wieku.

Na dziesiąty dzień siódmego miesiąca Pan przywoła ludzi pościć się od wieczora 9-go dnia do wieczora dziesiątego. Ten dzień nazywają naszą sobotą. Ten dzień także nazywają dniem oczyszczenia, należy do tych świąt, które powinno przestrzegać. Dzień ten symbolizuje nasze pojednanie z Panem Ojcem. Oprócz tego dzień ten służy napominaniem o tym, że przyjdzie czas tysiącletniego uwięzienia szatana, który i teraz rządzi tym światem.

Święto namiotów symbolizuje te same tysiąc lat. A Chrystus ustali swe królestwo na tysiąc lat pod opieką Boga. a święci przyniosą na ziemię pokój i sprawiedliwość.

Święto to trwa siedem dniej i trzeba go obchodzić w radości. W ten dzień jest przyjęte pomagać biednym, a także słuchać głosicieli, którzy pomogą wam zrozumieć zamysł Boga.

Członkowie kościoła Nowego Testamentu, którą założyli apostołowie, przestrzegali wszystkie, z przepisanych prawem świąt. Tak samo postępował Jezus Chrystus w ciągu swego życia. Przestrzegał prawa, które on że jako Anioł Testamentu przekazał Mojżeszowi na górze Synaj.

Mamy przestrzegać te święta teraz, jeżeli chcemy dogodzić Ojcu naszemu swym posłuszeństwem. Powinniśmy robić święte zebrania na cześć Jego, żeby karmić Ducha Świętego wewnątrz nas, skrzepić się w miłości i rozumieniu naszych braci.