Chrześcijańskie Kościoły Boga

[029z]

Wnioski: Baranki boże [029z]

(Wydanie 1.0 19940521)

 

W tym artykule jest rozpatrywany podtekst biblijny na przykładzie owczarstwa; autor przywodzi czytelników do uświadomienia roli owiec i pasterza, który je pasie od samego stworzenia tego świata.

 

Chrześcijańskie Kościoły Boga

 

PO Boć 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Wszystkie prawa zastrzeżone 1994,1998, 2001 Wade Cox)

(tł. 2002)

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

Baranki boże

Na szósty dzień od stworzenia świata Bóg zapragnął, żeby ziemia mogła rodzić żywe (Rod. 1:24-26).

Wszystkie bydło, owce, kozy mają pewną wspólną podstawę biologiczną, ponieważ wszyscy należą do rodziny bovidae. Wszystkie przedstawicieli tej rodziny mają następne cechy odróżniające. Oni:

1. Przeżuwacze.

2. Parzystokopytne.

3. wszyscy mają puste rogi.

Każde zwierze odpowiada wymogom biblijnym (duchowej) czystości tek, jak jest o tym napisane w księdze Kapłańskiej 11 i Powt. Prawa 14. Na tej podstawie mogą być spożywane.

Czytamy w księdze Rodzaju 1:26 o tym, że tak wyznaczył Pan od stworzenia tego świata, dał on nam władzę nad bydłem. Nasze zadanie jest w tym, żeby spełnić przepisy biblijne i robić wszystko tak, żeby nasze postępowanie nie przeczyło woli Pana. więc zawód pasterza od początku było przewidziane Panem.

Tak widzimy w Biblii, że w obowiązki Pana wchodzi opieka czystego bydła, które Pan dał ludziom, żeby mogli je spożywać. Czyste bydło jest dar Boży jako jedzenie. Dzięki temu daru możemy żyć na tej ziemi i przestrzegać te prawa, co On położył, żeby dać nam dobrobyt.

Za czasów biblijnych głównym zadaniem owczarstwa była w tym, żeby dawać ludziom sierść (Kpł. 13:47-48; 31.20), mięsem (1 Kr. 14:32), skórami (Wyj. 25:5; Heb. 11:37), mlekiem (powt. Pr. 32:14; Wyj. 7:21-22) i innymi produktami, takimi jak rogi, z których było robiono pojemności i instrumenty muzyczne (1 Kr. 16:1; Naw. 6:4). Tak samo jest i w nasze dni.

W dawni czasy sierść była bardzo drogim towarem, a znaczy miała duży popyt wśród handlarzy. Było uważane, że owce dają człowieku zdrowie.

Czytając Biblie rozumiemy naturę owiec bardziej pełno. Z Król. 12:3 dowiadujemy się, że to bydło było bardzo czułe. Z tekstu proroka Izajasza 53:7, Jeremjasza 11:19, a także Jana 10:34 staje się nam jasne, że owce nie są agresywni. Z tekstu Mechiejasza 5:8 i Ewangelia wg. Mateusza 10:16 widzimy, że owce są bezbronni, i co nie mniej ważne, z księgi Liczb 27:17, Jezechiela 34:5 i Mateusza 9:36; 26:31, upewniamy się w tym, że owce potrzebowali stałej opieki.

Ze Starego Testamentu znamy, że obrazy pasterza i wiernych byli używane w dosłownym znaczeniu. Jednak w Nowym Testamencie nie można nie zauważyć, że te obrazy zawsze mają charakter alegorii.

Do zdziwienia wielu, owce są dość mądre zwierza. Tylko czasem zachowują się nie przewidzialnie, ale zdarza się to tylko temu, że są bardzo wrażliwe.

Od dawna owiec paśli różnie. Pasterz szedł z przodu i prowadził je. Owce słyszeli głos swego przewodnika i szli za nim, czując się bezpieczne. Kiedy czują się bezpieczne, to szczypią trawę i tracą czujność i każda z nich, będąc ciekawą, może się zgubić w poszukiwaniach czegoś niezwykłego.

Owce widzą, słyszą, myślą i poddają się tresurę tak samo, jak i wielu innych zwierząt. Każde bydło ma swój własny poziom rozwoju umysłowego tak samo jaki ludzi. Nie wszystkie zwierze mogą zachowywać się tak, jak tego chcę pogromca. Niektórym owcom jest potrzebny dłuższy czas, żeby osiągnąć pewien poziom myślenia, a inne chwycą wszystko od razu. Często to zależy od tego, czy mają poprzednie doświadczenie w obcowaniu z ludźmi.

Często zdarza się, że czym lepszy apetyt ma zwierze, tym bardziej pilnie będzie pełnić wszystkie komendy za wynagrodzenie. Tak jest błogi głodny, ponieważ będzie nasycony.

Jest znaczące, że dzięki trenowaniu umysłu, wracając do swego stada łatwo pełni obowiązki lidera, i inne owce idą za niej. Tak zostajemy łowcami ludzi.

Stąd jest łatwo wiedzieć, że owce są czule i ostrożne. Daremnie je uważają głupim bydłem. Nawet więcej najbardziej roztropne owce mogą kierować swym stadem i pełnić mnóstwo zadań.

Owce są roślinożerne, a znaczy nie polują na innych zwierząt. Są zadowolone swym bezpiecznym położeniem. Oni nie wybredne i wydają dźwięki tylko wtedy, kiedy są głodni lub odczuwają niebezpiecięstwo.

W Biblii mówi się o owcach, które słyszą głos swego pasterza (Jan 10:3) i pasterze znają wszystkie owce i każdą nazywają po imieniu (patrz artykuł On wola je po imieniu: dokładniej o psalmach, rozdzielę 23 (18)).

Bardziej głębokie rozumienie natury tego bydła pozwała nam w pełnej mierze zrozumieć istotę i ważność zadań, co stoją przed pasterzem i nawet więcej.

Egipcjanie zupełnie niecierpliwe odnosili się do kultury hebrajskiej owczarstwa. Z Biblii staje się jasne, że byli oni narodem bezbożnym. Egipt prowadził handel w dawne czasy; to był bardzo bogaty kraj. Byli oni kapitalistami, co szukali bogactwa i rozkwitu w świecie cielesnych rzeczy. Właśnie temu, kierując się podobnym światopoglądem oni zagarnęli Izrael.

Z Biblii staje nam się jasne, że Jezus Chrystus jest naszym Zbawicielem, a my - jego wierni. Jednak nam także jest przygotowany los pasterzy, podobnie Chrystusowi. Wychodzi to z księgi listu do Rzymian 8:17. Z nij możemy dojść wniosku o tym, że nasze zadanie - uczyć się być pasterzami i równać się na Chrystusa. W rzeczywistości, główne funkcji, obowiązki farmera są w tym, żeby owce mieli jedzenie i wodę. Powinien chronić owce i leczyć. To było, jest i będzie głównym zadaniem pasterza. Dawać jedzenie owcom - główne zadanie, co stoi przed pasterzem.

Na płótnie biblijnym jest dość wyraźnie napisana rola pasterza. On powinien odnaleźć miejsce dla pastwiska, gdzie by było dość jedzenia i wody dla jego pastwy (Ps. 23:3; Jezek. 34:2, 9, 13).

A główne zadanie Chrystusa jest w tym, żeby karmić swe owce. Widno to z Jana 21:15-17.chrystus bardzo przejmował się tym, żeby jego owcom było wystarczająco jedzenia. Podobnie go tego, jak dobry pasterz powinien karmić stado owiec swych, tak i kazanie Chrystusa było skierowane nato, żeby dać ludziom jedzenie duchowe. Jeżeli nie będziemy uczyć prawdzie, jak kazał nam Bóg, to będziemy złodzieje (1 Jan 10:1;10:10).

Złodziej stara się ukraść naszą koronę, żebyśmy nie mogli królować razem z Chrystusem w pierwszym zmartwychwstaniu. Tak tracimy szansę być z Chrystusem użyć nasze prawo wybrańców.

Najważniejsze zadanie pasterza - to ochrona swego stada. Dzisiaj mamy wielu przewag, jak to: ostre przedmioty, pistolety, którymi można straszyć dzikie zwierze, lichtarze, za pomocą których możny w nocy przeliczyć bydło. Ale i świat stał się nasiedłony i organizowany.

W czasy biblijne bydło co nocy było zaganiane w specjalne dwory owiecze (Rod. 31:39; 1 Król. 17:34). Jako zagony często wykorzystywali jaskini (Iz. 24:3). Wejście do jaskini często bronił sam pasterz (Jan 10:7,9).

Nie podlega wątpliwości to, że powinniśmy być o owcach i przekazać je do rąk Pana. nie sądząc po temu, jak dbamy jeden o drugim, ponieważ jesteśmy i owce i pasterze. Dawajcie lubić siebie nawzajem, jak nasz pasterz lubi nas.