(Wydanie 1.0 19940515)

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

Jest zupełnie oczywisty fakt, że księga Rut pomaga ustalić bardziej dokładny obraz pochodzenia domu Dawida, co z kolei ma duże znaczenie dla rozumienia rodowodu Mesjasza. W księdze są wskazówki, niektóre rady chrześcijanom, podane w formie alegorii. Dla nas chrześcijan jest to bardzo ważne, ponieważ przygotowujemy się zostać niewiastą Chrystusa po przyjściu Zbawiciela. Dążenie to wypełnia jak nas wszystkich razem, tak i każdego oddzielnie. Oprócz tego ta księga jeszcze raz nam przypomina o tej odpowiedzialności, którą niesiemy za nawrócenie grzeszników do prawdziwej wiary.

Księga Rut - jedna z dwu ksiąg biblijnych, co zostali nazwane na cześć kobiety. Nazwa drugiej księgi - Ester. Trzeba zaznaczyć, że ta okoliczność, że w księdze Rut mówi się o tym, jak kobieta, co należała do pogan, wychodzi za mąż za żyda, a w ten czas w księdze Ester kobieta - żydówka wychodzi za mąż za człowieka, który należał do plemienni pogan. Historii tych kobiet także mówią nam o tym, że słowo boże, Jego posłanie jest przeznaczone nie tylko dla synów Izraela, ale i dla innych narodów.

Dzieje, opisywane w księdze chronologicznie dotyczą wydarzeń księgi sędziów, szczególnie, kiedy w Judei był głód. Człowiek na imię Elemeleh (co dokładnie oznacza "mój bóg jest królem") i jego żona, którą nazywali Noemi (co dokładnie oznacza "moja rozkosz"), a także dwa ich syna, imiona których Mahlon i Hileon (chory i cierpiący odpowiednio), przenieśli się z Betlejem do ziemi Moabitańskiej, żeby uratować się od głodu. Elemelech zmarł, a jego synowie wzięli sobie za żony Moabitek z tych, co żyli niedaleko od nich. Imiona ich żon byli Orfa (gazel) i Rut (przyjaźń).

Dziesięć lat po śmierci Elemelech to samo zdarzyło się z dwoma jego synami Mahlonem i Hileonem. Jak rozumiemy z opowiadania biblijnego Noemi twardo trzymała się swego spadku kulturalnego, swej wiary. Jasne, że to wszystko przekazała swym synowym. Kiedy Noemi dowiaduje się, że głód w Judei się skończył, decyduje powrócić do domu. Decyzja ta została podtrzymana oboma owdowiałymi synowymi, jednak tylko Rut wyruszyła z nią w drogę.

Czas zbioru jęczmienia oznacza czas przybliżenia Paschy żydowskiej. To oddanie, przykładem którego była Rut mówi i wskazuje nam, na ile oddane i wierni mają być prawdziwi chrześcijanie. Dla nas pokuta i chrzest symbolizują pełne oddanie i poświęcenie życia nowo oddanego, co otrzymał drugie życie w Chrystusie (Rzym. 1:19-22, Kol. 3:3-4).

Jak by nie było, ale Orfa służy pewnym wyrazem żalu świata - pewną pokutę, ponieważ smutek dla boga powoduje niezmienną pokutę do zbawienia, a smutek światowy powoduję śmierć (2 Kor.7:10; Łukasz 9:62). Z innej strony Rut może służyć świetnym przykładem prawdziwego i niepodzielnego oddania. Kobieta ta przedstawia duch tych chrześcijan, co są gotowi oddać wszystko, co mają, nawet własne życie za Chrystusa, jeżeli będzie potrzebnie. Kiedy Noemi i Rut przyjechali do Betlejem Rut z własnej inicjatywy poszła na pole zbierać kłosy po żniwach, żeby mieć jedzenie dla siebie i swej synowej (Rut 2:1-3). Rut wyszła na pole i tak się "zdarzyło", że trafiła na pole swego przyszłego małżonka na imię Wooz. Odtąd zbierać kłosów nie siał, nie zraszał ziemię, nie dbał codziennie o urodzaj, ale zawsze miał dostatek i nie znał w niczym potrzeby. Praca ta była pełniona rolnikami, obowiązkami których było śledzić za tym, żeby urodzaj był dobry. Jednak w księdze Rut czerwoną nicią przechodzi idea o tym, że zbieraczu kłosów było dozwolono otrzymać część urodzaju i mieć wygodę z pracy innego. Przykład ten pokazuje nam, jakimi powinni być stosunki między chrześcijanami i ich przyszłym małżonkiem, imię którego Chrystus. Właśnie Bóg zawołał nas. Przeczytajcie przykazanie o siewca, którą możecie odnaleźć' w Ewangelii wg. Mateusza 13.

Pan nie tylko przygotowuje pole naszego życia, żeby rzucić nam kosztowne ziarno, On także prowadzi nas drogą, on daje nasadzający i polewający; ale każdy otrzymuje nagrodę zgodnie swej pracy, ponieważ jesteśmy bożą niwą, bożą budową (1 Kor. 3_6-7).

W księdze Rut czerwoną nicią przechodzi idea o niezbędności być wiernym i oddanym Chrystusowi w tych sprawach, które mu Bóg wyznaczył dla spełnienia. Bóg oczekuje od nas bezgranicznego oddania Chrystusowi do tych pór, aż nie zbierze swój ostatni urodzaj tego wieka do końca dniej. Nam nie jest dozwolone wracać na pola, co należą innym bogom, którzy są bardziej potężne, niż my (pocztu upadłych i tym, kto jest podległy bogu tego wieku). Więcej tego, nie jest nam pozwolono wychodzić z niwy bożej, aż nie zbierzemy ostatni urodzaj. Innymi słowami powinniśmy długo i ciężko pracować do tych pór, aż nie nastąpi drugie przyjście Mesjasza. Bóg nie pozwała nam zatrzymywać się.

Rut poprosiła Wooza "przestrzec jego kryła" nad niej, był to pewien obrzęd, pod czas którego człowiek pokrywał się kołdrę i pasał do nóg innego, i tak leżą do tych pór, aż osoba się nie obudzi. Poprosić Wooza zrobić tą oznaczało, że ona przyznaje jego prawo na nią i prosi spełnić ten dług bliskiego krewnego, który jest przewidziany prawami lewitów. Prawo to pozostało za niej (por. Artykuły Grzech Onana (162), a także Genealogia Mesjasza (119)). Wooz usłyszał ją prośbę i chciał spełnić ją; ale zamiast tego, żeby spełnić obowiązek bliskiego krewnego, on odczuł miłość go Rut. Takim czynem powinniśmy być śmiałe w naszych poszukiwaniach "ręki" Pana naszego i ślubu niebiańskiego. Chrystus cierpliwie czeka ślubu z nami (w duchowym sensie tego słowa). To wszystko przyjdzie i wydarzy się w pewnym momencie, jednak to, co zamyślił Bóg spełni się dokładnie jak on zamyślił. Rut przedstawia kościół, a Wooz Chrystusa (do Ef. 5:25-32; Do Ef. 5:25-32; Apok. 22:17; 22:20).

Osobliwym jest to, że nasz ślub z Chrystusem będzie równym, to znaczy, że będziemy równoprawni, ponieważ wszyscy zostaniemy elohimami. Będziemy nachodzić się na tym samym poziomie istnienia, że i sławni synowie Ojca i córki boże. Takim czynem my wszyscy otrzymamy w spadku królestwo niebiańskie razem z nim. Ponieważ i uświęcający i uświęcani, wszyscy od Jedynego, temu nie wstydzi się on nazywać je braćmi, mówiąc: wygłodzę imię twe braciom mym, pośród kościoła . i jeszcze: będą liczyć na Niego. i jeszcze: tutaj ja i dzieci, które dał mi Bóg. Jest głową naszą, podobnie temu, jak mąż jest głową rodziny, my zostaniemy jego żoną. Jednak i mąp i żona są równoprawni w swej istocie (do Heb. 2:11; Rzym. 8:16.17).

Nie zważając na to, że Wooz i Rut postanowili się ożenić, Wooz nie mógł wziąć ją za żonę, ponieważ prawo dyktuje jak powinna kobieta postępować w tym przypadku, jeżeli jej mąż umrze i ona zostanie wdową (pow. Prawa 25:5-9).

Głęboki sens duchowy tej księgo jest w tym, że Wooz chciał, nawet był obowiązany odkupić Rut przed tym, jak się ożenić z nią. Tak samo było i z Chrystusem. Nasze odkupienie (odnowienie) zaczęło się w tym momencie, kiedy zmarł Chrystus, t.z. na Paschę żydowską (1 Rzym. 1:18-19). Więcej ten proces nadał trwa, i kiedyś odczujemy to w ten dzień, kiedy zacznie się pierwsze zmartwychwstanie, i nasze ciała zostaną z materii duchem. Wtedy całkiem zostaniemy członkami rodzimy Pana, ponieważ sami, mając siemię ducha, sami w sobie płaczmy, oczekując usynowienia, odkupienia naszego ciała (do Rzym. 8:23; Efez. 1:14; Efez. 4:30).

Wooz jest przedstawiony jako wcielenie Chrystusa, tego, co był zmuszony odstąpić priorytet bliższego krewnego. W księdze Powtórnego Prawa 32:8 czytamy o tym, że bóg ustalił granicy narodów zgodnie liczby synów Izraela (bożych). Takim czynem każdy bogiem wyznaczony rządca miał daną bogiem władzę rządzić krajem według swej woli i określać drogę jej rozwoju. To wojsko niebiańskie wyrzekło się swego prawa, więc odeszło do Chrystusa. Chrystus miał odkupić poczet, więc od samego początku na wojsko niebiańskie była położona odpowiedzialność za synów człowieczych. I odpowiedzialność ta będzie leżeć na nich aż do tego czasu, kiedy przyjdzie Jezus Chrystus. Było im dane cztery tysięcy lat, żeby spełnić swój dług, więc następne cztery tysięcy będą poświęcone temu, że następcy Mesjasza będą pełnić swoje obowiązki, co wyznaczył om Bóg.

Mesjasz wyprowadzi kościół z narodów, które oddają cześć bogom pogańskim. On odkupi ich ciała, ukazuje od pocztu upadłych, który wcześniej miał prawa na ten świat. Na czele pocztu upadłych stał Szatan, gwiazda poranna. Taka jest cena, którą musiał zapłacić Chrystus, jednak teraz on decyduje wszystko, co dotyczy pytania o poganach. Zgodnie zamysłu boga ludzi wychodzą z pod wpływu pogan i ciężaru innych wiar, żeby zbudować prawdziwy kościół. Właśnie tą idee o odkupieniu możemy widzieć w księdze Rut.