(Wydanie 1.0 19940402)

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

Religijna koncepcja o ciele - ujawnienie przedstawienia o ciele Chrystusa. Poprzez udział w święcie Paschy przyjmujecie komunię. Można powiedzieć, że grupa ludzi, którzy razem z wami biorą udział w Wieczerze Pana, są ciałem Chrystusa, pokazujące symbolikę duchowych sił Izraela. chleb przedstawia ciało Chrystusa, które jest nie tylko ciałem fizycznym, które miał Chrystus jako człowiek, a także organizm duchowy, który miał on jako głowa Kościoła. Ponieważ każdy z nas jadł trochę chleba z wspólnego źródła, jesteśmy uczestnikami tego jedynego organizmu duchowego, Kościoła w Duchy Świętym. Kiedy jemy chleb, staramy się stać jednymi z innymi w braterstwie, nawet jeżeli chleb jeden. Chrystus ofiarował swe życie, żebyśmy byli razem (Jan 17:21). Temu i my powinniśmy złożyć w ofierze życie, żeby zostać jednym. Bóg chcę stworzyć rodzinę, połączoną. Ale to wymaga jedności między nami. Bóg nie szanuje oddzielnych ludzi. Nie interesuje się naszym dochodem, wykształceniem, należnością etniczną lub środowiskiem kulturalnym. On widzi poza granicy tego i chcę, żebyśmy kochali siebie nawzajem, jak on kocha każdego z nas. Takim czynem podzielić chleb na Wieczerze Pana oznacza przyznać przed Bogiem, że Chrystus nie dzieli się. Przyznajemy ogólną jedność i równość wybrańców jak królestwa kapłanów (Rzym. 8:6-13).

Dawny Izrael dokonał Wyjście z Egiptu razem. Oni otrzymali zbawienie, ponieważ spożywali mannę niebiańską, którą im posłał Bóg. Uroki Paschy dają nam przedstawienie o tym, co oznacza pojednanie z Bogiem i zostanie razem jeden z drugim. Jedność ta wymaga samo ofiarowania, wyrzeczenie honoru, własnych ambicji i chęci. Cal Chrystusa -zrobić tak, żeby ludzi całego świata poszli za nim. Nie możemy powiedzieć, kto właśnie osiedlił się w jego ciele - kościele. Ale możemy poznać przebywających w ciele, ponieważ jeżeli oni nie mówią, jak to słowo, to nie ma w nich światła (Iz. 8:20).

Mesjasz nie wybrał mięso, żeby symbolizować kościół, nie zważając na to, że w rzeczywistości jego ciało było cielesne. Analogia wina także jest ważna przy pojmowaniu znaczenia testamentu bożego. O tym mówi się w pracę Testament Boży. Na Wieczerze Pana, kiedy doszło do określenia jego ciała i duchowego ciała Kościoła, on wybrał chleb. Na Bliźnim Wschodzie chleb był i pozostaje podstawą diety ludzkiej. Było znano kilka rodzaje ziarna, najbardziej rozpowszechnionym z których była pszenica (ISBE, T 1, str. 540-543, ar. Chleb). Jęczmień był drugą, ale mniej popularną kulturą dla robienia chleba. Chleb służył podstawą i symbolem gościnności. Wędrowcom trzeba było proponować chleb i wodę (Neem. 13:1 i dalej), i ludzi nie można było odsyłać nie dawszy im chleba (Mat. 14:15-21). Gospodarz powinien przełamać w swej ręce chleb i dać go gościowi, i takim czynem chleb został także symbolem wspólnoty i wspólnej odpowiedzialności. Po zjedzeniu chleba gość zostawał związany z gospodarzem (1 Krół. 18.19). a znaczy, kto duchowo nie uczestniczył w przełamaniu chleba, ten został odrzucony Panem. Przykładem takiego przypadku służy opowieść o wieczerze w domu Jezawel. Oni służyli innemu bogu i uczyli za opłatę, co jest wzbronione Bogiem (Mich. 3:11).

Biblia mówi, że to słowo oznacza pole ziarnowych (Mat. 13:24-5˛). Prawdziwi chrześcijanie podobne do ziaren wśród plewek (Iz. 1:18). Kościół, ciało Chrystusa, zrobiona z wielu chrześcijan; życia ludzkie są zebrani Bogiem jako pierwsze płody Jego wielkiego żniwa ludzkiego. Oczyszczają je pod czas zbioru kłosów i młocki, żeby stali się odżywianiem ofiar kościelnych. Takim czynem zostają chlebem obecności w Pięćdziesiętnicę, kiedy nadchodzi pora żniw. W Biblii odnajdujemy metaforę, świat jest porównywano z polem ziarna (Mat. 13:24-51). Ziarno również symbolizuje zmartwychwstanie, które jest nadzieją chrześcijan (1Kor. 15:35-42). Przygotowanie chleba - proces wielostopniowy, w którym biorą udział wielu ludzi, co tworzą jedno całe - chleb, wcielenie ciała Chrystusa. Ta różnorodność pokrzepia nas, i po danej nam lasce mamy różne zdolności (Rzym. 12:6-8).

Chleb, jak znamy, jest robiony z drożdże. Oprócz tego jest znane, że sam chleb jest strukturą porowatą. Jeżeli powietrza jest dużą, chleb się rozwala. Drożdże przedstawiają duch. stare drożdże - duch zła, wrogości. Przaśny chleb przedstawia prawdę (1 Kor. 5:8). Nowe drożdże - to Duch Święty, który symbolizuje na Pięćdziesiątnicę. Z wody, zmieszaną z mąką jest robione ciasto. woda ciała Chrystusa - to Duch Święty (Jan 7:37-39; Dzij. 2:18). Jeżeli pijemy od tego ducha, jeżeli pozwalamy mu przeniknąć w nas i zmienić nasze myślenie i naturę, od pojednuje nas. (1 Kor. 12:12-13). W większości recept chleba jest witane masło. Nadaje chlebowi kształt i robi go równym. Znów robimy analogię z ciałem Chrystusa, jedynym chlebem Kościoła. Sklejając, powinniśmy być równymi, harmonijnymi w naszych stosunkach. W Biblii masło także przedstawia Duch Boży. Główny owoc pracy Bożego ducha w nas - to doskonała miłość. Doskonała miłość - to troska o innych, ofiarna miłość do innych. Oznacza to pochodzącą od nas miłość i troskę o siebie nawzajem, która może przewyższyć nasze błędy i słabe strony, które ma każdy z nas. Oznacza to postawić potrzeby, kłopoty i sprawy innych wyżej od własnych. Oznacza to podporządkowanie naszych interesów interesom ciała. Powinniśmy pracować w ciele razem, żeby pokazać, że jesteśmy jednym ciałem.

Sól dodaje chlebowi osobliwy smak. Takim czynem gorliwość w naszym życiu, dążenie i entuzjazm do rzeczy bożych i celi, dla których On nas zawołał. Nasze misja w tym życiu (Mat. 28:19-20) i nasze wielkie wynagrodzenie i odpowiedzialność, która leży za niej (Aapok. 5:10; 20:4-6), przydaje osobliwy smak Kościołowi, co pomaga zobaczyć ją tym, kto nie był powołany. tak w końcu końców Bóg zostanie wszystkim we wszystkim. Tak będziemy dążyć zostać jednym chlebem, jednym ciałem!