Chrześcijańskie Kościoły Boga

[004z]

Wnioski: Jaki kościół jest prawdziwy [004z]

(Wydanie 1.0 20000419)

 

Do jakich kapłanów warto się przysłuchiwać, kto z nich pokaże nam odpowiednią drogę do Chrystusa? Jak możemy się upewnić w tym, że mamy sprawę z prawdziwym kościołem i wiernymi jemu kapłanami?

 

Chrześcijańskie Kościoły Boga

 

PO Boć 369, WODEN ACT 2606, AUSTRALIA

E-mail: secretary@ccg.org

(Wszystkie prawa zastrzeżone 2000CG, wnioski z artykułu Pitera Wogsa, red.Wade Cox)

(tł. 2002)

Niniejszy artykuł bez zmian i opuszczeń może być kopiowany i kolportowany. Podanie imienia i

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

bezpłatne. Krótkie cytaty mogą być włączane do artykułów krytycznych lub recenzji bez

naruszenia praw autorskich.

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

 

Jaki kościół jest prawdziwy?

W nasz wiek informacyjny zjawiło się mnóstwo grup i kościołów, co działają w imieniu Chrystusa lub wykorzystują imię Boga w nazwach tych kościołów (Mat. 24:4-50). Powstanie tak dużej liczby kościołów było przepowiedziane prorokami biblijnymi.

Jaki z kościołów dzisiejszych wzbudza największe zaufanie, więcej, jaki z nich był rzeczywiści założony i utrwalony Chrystusem, który jednoznacznie sformułował pozycje kościoła? Za czasów Chrystusa nie było innych liderów, którzy by przewyższyli Chrystusa. Chociaż teraz nie rzadko są spotykane liderzy, co wyrzekli się ideałów dawnej wiar; oni rzucili kościół w otchłań odstępstwa (Judasza 3-4). Prawdę można zmiękczyć, i w końcu wyrzec się jej (1 do Kor. 11:18-19). Zdarza się to dość często, ponieważ członki "błędnego" kościoła mogą być pewni, że bezwzględnie idą po drodze odstępstwa.

Kościół ciągłe jest kontrolowany, żeby upewnić się, czy nie odszedł on od dawnej, pierwotnej nauki i tej doktryny, którą kiedyś głosił Chrystus (1Kor. 3:10-14).

Czasem zdarza się, że lider może wyczerpać siebie duchowo, wtedy to samo odbywa się i z jego zwolennikami - tymi ludźmi, co szli za nim, wszystkimi, kto do dziś próbuje znaleźć prawdę tam, gdzie jej nie ma. A kiedy kościół dojdzie określonego etapu w swym rozwoju, Chrystus wyznaczy nowego lidera ludzkości z tych, kto do końca został wierny dawnej religii chrześcijańskiej i nie stracił swej błogości (3 Jana 9-10).

Świecznik lub podstawa pod lampę (symbol władzy) zostanie wzięty u jednego lidera i oddany innemu. Prawo dawać ludziom władzę wyznaczać duchowych liderów kościół zachowuje dla siebie, obrzęd chrztu daje człowieku możliwość otworzyć swe serce Duchu Świętemu, żeby on wszedł do tego serca i oświecił go boskim światłem (Apok. 2-3).

Z początku apostołowie sami tworzyli jądro teologiczne chrześcijaństwa, więc później właśnie oni zostali jego liderami. Piotr został episkopem antyochijskim. Chrystus, węgielny kamień kościoła boskiego buduje go na prawdziwej twierdzy, Panie Najwyższym. I dał On władzę tym siedemdziesięciu, kto stał pod dowództwo Chrystusa (Mat. 16:18-20)-

Siedemdziesiąt (dwa) stanowią sanhedryn lub wierchową władzę kościoła, który ma pełnomocnictwa sanhedrynu izraelskiego (Łukasz 10:1,17). W tym rozumieniu Izrael także włączył się do ciała wiary i stał się związany ze zbawieniem, które czeka także i na pogan. Władza i siła są dane tym wszystkim, kto włączony do kościoła i wiernie służy Panu. Kapłanie wyznaczyli liderów, kierowali się prawem "wiązać i decydować" (patrz także Mateusz 18:15-20).

Przedstawienie o tym, że władza i siła są przekazywane od jednej próby do innej, a także o tym, że to coś bliskie do czarodziejstwa, jest niczym innym jak kłamstwo. Takie twierdzenia nie mają nic wspólnego z prawdziwą dawną doktryną chrześcijańską (patrz artykuł pod nazwą Abrakadabra: Znaczenie imion(240).

Przed nami stoi zadanie udowodnić prawdę i pokazać na czym konkretnie polega prawda. Mowa idzie p kościele, gdzie odbywają się służby i członki którego są posłuszni Bogu Ojcu; oni wszyscy przestrzegają wszystkie przykazania(Mat. 7:15-21).

Zgodnie z tym, co mówili nam prorocy Słowa bożego - wybrani Nim ludzi będą żyć i uczyć dokładnie tak, jak mówił nam Pan, żeby żadna jota i żadna kreska nie znikli z pisma. Rozumiemy i znamy, że samo chrześcijaństwo zostanie podobne Chrystusowi i będzie w nim z miłością Pana i Przykazaniami Jego (Iz. 8:20).

Kościół w ciągu dwu tysięcy lat nie naruszał swe tradycji, i zawszy miał niezmienny pogląd na wiarę. Nie potrafili poderwać naszą wiarę i ci, co nas prześladowali za to, że jesteśmy posłuszni bogu i za naszą nienaruszalną wiarę w Jezusa Chrystusa (patrz artykuł Rola czwartego przykazania w historii kościołów, co przestrzegają sobotę (170). Jedynemu prawdziwemu Bogu oddają cześć członki kościoła siódmego dnia, obchodzą jego święta zgodnie z tym, jak jest przepisane w kalendarzu, który dał nam Bóg (patrz artykuł pod nazwą Kalendarz Boga (156)).

W Biblii znajdujemy dokładne ukazania co do tego, jak wybrany Bogiem kapłan powinien służyć. Kiedy Chrystus znajdował się na ziemi, on powiedział, żeby apostołowie szli za nim. Wybrańcy zostali wybrani przez Boga, a Chrystus tylko pełnił Jego wolę i zwał ich za sobą.

Pierwszy wybrany usiadł tam, gdzie kiedyś siedział Judasz. po tym, jak zostali ustalone dokładne kryteria odbioru i wybrani liderzy kościoła, został rzucony los, kto będzie zajmować bardziej wysokie miejsce w hierarchii Królestwa Niebios i podlegać bezpośrednie Jezusa Chrystusa. Zgodnie prawu bożemu kapłan zawsze mógł być wybrany drogą losowania (Dzieje 1:15-20).

Z księgi Dziejów 6:1-6 możemy widzieć, jaki "wymogi" miał kościół do swych liderów duchowych.

Osoba ta powinna otrzymać aprobatę swym uczynkom, którymi ciągle dokazuje swoją przydatność jako lidera i nauczyciela duchowego kościoła. Właśnie temu episkop nie może naznaczać sam siebie (1 Tym. 3:1-7).

Episkop powinien stale dbać o kościół boży. Istnieje dwa tytuła: starsi lub episkopie, a także diakonie. Pełnią oni dwa święte sakramenty, którymi są chrzest i pascha żydowska (patrz artykuł pod nazwą Sakramenty kościelne (150)).

Człowiek, co chcę otrzymać tytuł kapłana powinien mieć nie mniej niż 25 lat. A działalność kaznodzieja może zacząć dopiero po trzydziestce. Chrystus nie był wyjątkiem i zaczął swą działalność mając trzydzieści lat (Liczb 8:24-26).

Tymoteusz był młodszy, gdy miał spełnić szczególne zadanie, dla którego potrzebnie było przyjąć poświęcenie w stan duchowy (1 Tym 4 12).

Kościół praktykuje uświęcenie kobiet - diakowych, jednak im nigdy nie daje się władza nad mężczyznami. Mogą pouczyć tylko innych kobiet (1 Tym. 2:11-13).

W pierwszym liście do Tymoteusza, rozdział pięty mówi się o nauczaniu i uświęceniu w kościele i o tym, jak zrobić tak, żeby kościół dobrze działał i robił dobro w imię Pana. wszyscy ludzi powinni wznosić modlitwa za kapłanów, popierać ich i pomagać w miarę sił.