(Wydanie 1.1 2000 06 30 2001 12 05)

adresu wydawcy oraz znaku praw autorskich jest obowiązkowe. Kolportowane kopie są

Ten artykuł można znaleźć w Internecie pod adresem: http://www.logon.org oraz http://www.ccg.org

Mesjasz…Syn Ludzki - Jedyny Syn - Jezus - Prorok - Ofiara za grzech - Wiara w Jezusa Chrystusa - Chrzest - Jedyna droga do Ojca - Kapłan - Jegoshua - Jeszcze jeden Jezus - List Piłata - Rok ukrzyżowania - Strauros - Krzyż - Zmartwychwstanie - Ciało czy duch - Ciało Jezusa - Izrael, niewiasta Chrystusa - Ofiara - Uczniowie i następcy - Jezus Zbawiciel - Kazanie - Wegetarianie - Słowo Jezusa - Bóg - Archy - Anioł Apokalipsy - Jezus/Biblia

Mateusz…Mat. 2:2; 2:13, 2:17-18; 6:5-15; 12:50; 17:21: 20:13; 28:19

Mark…Mark 5:21-43; 7:15; 10:18

Łukasz…Łukasz 12:36; 17:11; 19:12; 23:43

Jan…Jan/Rodzaju - Jan 5:1-24; 5:18; 7:52; rozdział 10; 12:12-13; 19:31

Dzieje…Amen - Dzieje 1:15; 15:24-29; 15:28-29

Do Rzymian…Rzym roz. 1; 3:20; 10:4; roz. 14; 16:16

1 do Koryntian…1 Koryntian 5:5-6; 11:10-15

Do Galatów… Do Gal. 4:9-11

Do Efezjan…Efez 3:15

Do Filipian…Fil 2:10

Do Kolosan…2:14; 2:16; 2:18; 4:3

2 Tesaloniczan…2 Tesalon. 2:3-4,6

1 Tymoteusza…1 Tymot. 4:1-3

Jakub…Pochodzenie Jakuba - Jakub 1:17

1 Jan…1 Jan 5:7

Apokalipsa…Sw. Jan - Apokalipsa 1:4-5,6; 2:18; 2:20; 2:28; 3:7; 3:12; 4:2-6; 5:12-17; 6:2; 6:4; 6:5; 6:8; 7:14; 8:10; rozdział 9; rozdział 10; 13:18; rozdział 14; 17:5; 20:10; 20: 15; 21:18; 21:1 - smutek Jakuba - jaka będzie ziemia - co będzie po zmartwychwstaniu - dzieci znają rodziców - Jezus - nasz król - wieczerza ślubna - Kto przyjdzie - Miasto Boga

Kalendarz…Kiedy przyjdzie trzecia godzina - Równonoc - Nów - Astronomiczna zbieżność - Połowa księżyca - Błędne kalendarze - Rok składania dziesięciny - Dowody na korzyść zbieżności - Nów za czasów Chrystusa - kalendarz karytów - demarkacyjna linia czasu dnia - Noc czuwania - liczba gomorów - chleb i wino - umycie nóg - Wieczerza Pana

Kościół…Święta chrześcijańskie - Królestwo Boga - Manna z niebios - Prawo zmieniacz doktrynę - Jak zostać chrześcijaninem - Druga szansa - Wybrańcy - Kobiecy początek Boga - Gdzie jest Bóg - Sobota/Niedzieła - Wielu oddają cześć w niedzielę - niech każdy dzień będzie dniem odpoczynku - Czemu teraz tym dniem jest niedziela - dzieje dawnych kapłanów - Cztery sobory - Ojcowie kościoła - Religia pogan: Pascha - Trójca

Antychryst…Prawo Antychrysta i Mojżesza - Doktryna - Jezus oskarżył go, że jest antychrystem.

Idea ta jest lejtmotywem listu do żydów 1:8-9, a także Psalmów 45_6-7. W liście do Żydów mówi się, że ten Elohim nie był jedynym, kogo w poczcie aniołów nazywano Synami Boga. ale był on nowym kapłanem, podobnie do syna ludzkiego. Zwróćcie uwagę na następne artykuły: Psalmów 8 (14), Przedistnienie Jezusa Chrystusa (243); Jak Bóg został rodziną (187), a także "Cel stworzenia i kościoła Chrystusa (160).

Odpowiedź: pytanie to było specjalnie zaplątane przez trynitarjuszy, i tak, że został zniekształcony sens tego pytania. Istnieją dwa pojęcia, pierwsze - "Prototokos", co znaczy "Pierworodny" i drugie - "monogenes", co znaczy "Jedynorodny". Termin, co dotyczy Chrystusa brzmi jako "pierworodny", a pierworodny z martwych oznacza się terminem "Prototokos".

Zwykle go nazywają "Jednorodzony" Bóg, jak widzimy w księdze Jana 1:18. Termin ten jest interpretacją greckiego pojęcia "Monogenes Theos". Termin ten doznał niektóre zmiany w Receptus (ogólnie przyjętym tekście) i dlatego czytamy "Jednorodzony" syn lub "monogenesuion", później ten wyraz zaczęli tłumaczyć jako "jednorodzony" (only begotten) syn". Zostało to zrobiono, żeby sztucznie zniszczyć różnicę między tym faktem, że Bóg miał wielu synów w Poczcie, a Chrystus był "prototokos". T.z. rodził się tylko jednym z nich, i znaczy był jednorodzonym "Bogiem" lub "theos"(Bóg w języku greckim).

Zasada używania tych terminów została tematem dokładnego badania w artykułach Wybrańcy jako Elohim (1); Anioł Jahwe(24); Arch stworzenie Boga jako Alfa i Omega (229), a także przed istnienie Jezusa Chrystusa (243) .

Odpowiedź: nazywają go Bogiem w innych księgach biblijnych. On nie mówi o sobie, że jest Bogiem, jednak w wielu tekstach to robią za niego, nazywając go dozorcą tajemnic Boga. tak w Psalmów 45:6-7 wyraźnie widać myśl o tym, że Chrystus jest pomazańcem Boga, ponieważ został pomazany olejkiem radości więcej od innych. Tak jest napisane w księdze listu do Galatów 1:8-9. Rolę Wielkiego Anioła Starego Testamentu jako Elohima, jest ważnym punktem teologii biblijnej.

Pytanie to jest dokładnie rozpatrywane w artykułach Wybrańcy jako Elohim (1); Anioł Jahwe (24); Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243). Artykuł ten również rozpatruje naukę Ulfilia, gockiego episkopu, co dotyczy tego tematu. Z artykułu Wczesna teologia Bóstwa: analiza pisarzy patrystycznych i ich tłumaczeń Boga (127) możecie się dowiedzieć o tym, jakie doktryny spowiadał wczesny kościół i jak wcześni chrześcijanie rozumieli Boga.

Odpowiedź: Mojżesz powiedział, że tak; Bóg postawił go jako proroka wysoko, był on królem, któremu wszyscy mieli podłegać. Był on Kapłanem, Książem i Prorokiem. Patrz artykuł Jezus Chrystus - król, kapłan i prorok (280). Pisemne świadectwa jego kazania zawierają proroctwa, które zdarzyli się dokładnie jak on mówił. On mówił to słowo i świadectwo )Iz. 8:20). Znaczy Chrystus przeszedł to wypróbowanie, które powinni wytrzymać wszyscy prawdziwi prorocy.

Odpowiedź: tak, ten urywek ma duże znaczenie. Trzeba zaznaczyć, że w tekście hebrajskim akcent semantyczny pada na pierwsze słowo "dobrze" i drugie "jeżeli". Bulinger zaznacza w Kieszeniowym poradniku biblijnym, że w tym tekście jest zachowany poważny i uroczysty ton utworu. W tekście hebrajskim słowo "chata" oznacza "ofiarę za grzech"; podobny dodatek jest w księdze Wyjścia 30:10; Kapłańskiej 4:3; 6:25: 8:2;Psalmów 40:6 (por. 2 Kor. 5:21; Efez. 5:2).

Słowo "spoczywać" dotyczy obiektu płci męskiej, a ofiara za grzech przewiduje pleć żeńską. W hebrajskiej wersji czytamy: "U wejścia (mężczyzna) spoczywa, ofiara za grzechy". Patrz także w tekście 3:16, gdzie jest słowo "kierować". Na ile znamy jest sensem ofiary za grzechy. Patrz następne artykuły: Doktryna grzechu pierworodnego, część 1, Ogród Edeński (246); Doktryna grzechu pierworodnego, część 2, Potomkowie Adama(248).

Wiara ta przejawia się w dziejach kościoła, która istnieje jeszcze od stworzenia Adama i do naszych czasów. W rozdziale 2 "Listu do żydów" jest podany spis najbardziej wybitnych ludzi, co służyli na korzyść wiary. Także są podane wiadomości o myślach tych ludzi co do wiary. Jednak uwierzyć w zbawienie jeszcze nie znaczy uwierzyć w Chrystusa. Przecież zbawienie w kościele oznacza srogie przestrzeganie Przykazań Bożych, Świadectwa lub Wiary Jezusa Chrystusa (Apok. 12:17; 14:12). Sam Chrystus wierzył w Boga, który mógł go zbawić.

Odpowiedź: Chrzest Jana był skierowany na odkupienie grzechów; oprócz tego to była nauka, pewien tor, którym Jahwe mógł przejść jego drogami, żeby otworzyć drogi do Naszego Boga, jak o tym się mówi w księdze proroka Izajasza 40:3 i ew. Mateusza 3:3. Chrzest Jana nie trzeba rozpatrywać jako drogę do zbawienia. Chrystus został chrzczony, przyjął w siebie Ducha Świętego tak jak to robili dawni prorocy. A Jan widocznie powiedział takie słowa: Ja was chrzczę wodą dla nawrócenia; lecz ten, który idzie za mną, mocniejszy jest za mnie; ja nie jestem godzien nosić Mu sandałów. On was chrzcić będzie Duciem Świętym i ogniem"(Mateusza 3:11).

Najbardziej wiarygodnie, że właśnie te słowa powiedział Jan: "Chrzczę was w wodzie w pokutę". Według świadectwa Łukasza kiedy był chrzczony cały naród, i Jezus, po chrztu tam się modlił (Łukasza 3:21). Rozwarło się niebo i Duch Święty zszedł na niego w ciele, jako gołąb, i był głos s niebios, co mówił: "Tyś jest mój Syn umiłowany, w tobie mam upodobanie (Łukasza 3:22). W Ewangelii wg. Marka mówi się prawie to samo, co i u Mateusza. Jednak dokładnych słów my nie znamy.

W związku z tym można przedstawić dużą liczbę dowodów, które zaprzeczają to. Więc pierwszy kontrargument. Bóg wprost mówił z Mojżeszem, patriarchamy kościoła i swymi prorokami. Więc oni nie potrzebowali pośrednika Chrystusa. Oprócz tego jeszcze jednym dowodem służy ten fakt, że nikt nigdy nie widział Boga. w potwierdzenie czytamy u Jana 1:18:" Boga nikt nigdy nie widział. Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca (o Nim) pouczył." dawni chrześcijanie wierzyli, że Chrystus był aniołem Starego Testamentu, który przekazał Prawo Mojżeszowi i który mówił z prorokami. Justyn Męczennik dość wyraźnie daje to zrozumieć w swojej pracy pod nazwą "Pierwsza apologia". Oprócz tego ciekawą w tym stosunku będzie artykuł Wczesna Teologia Bóstwa: Analiza pisarzy patrystycznych i ich tłumaczeń Boga (127).

Taki jest ogólny schemat zmartwychwstania, według której nikt nie może otrzymać życie wieczne, inaczej niż wstawszy z martwych w dzień sądu i będąc obok Chrystusa. Patrz artykuł Dusza (92); Zmartwychwstanie (143). Właśnie dlatego doktryna o nieśmiertelnej dusze, raju i piekle, jest nauką bezbożną.

Odpowiedź: rzeczywiście, żeby uniknąć podobnych nieporozumień trzeba unifikować całą terminologię. Te rozbieżności zjawili się z winy greków i rzymian, którzy chcieli oddzielić Nowy Testament od Starego, żeby skończyć z Prawem Bożym. Dokładniej o tym można przeczytać w artykule: Jegoszua, Mesjasz, Syn Boga (134) (patrz zakończenie w drugim wydaniu).wielu imion w Piśmie Świętym przecierpiały zmiany; dotyczy to prawie wszystkich członków rodziny Chrystusa. Patrz artykuł: Panna Maria i rodzina Chrystusa (232).

Więc w rzeczywistości imię Chrystusa brzmiało zupełnie inaczej. "Jezus" to tylko angielskie transliteracja greckiego imienni. Jozef i Szurer, współcześni badacze, nazywają szereg ludzi, którzy nosili to samo imię; syn Damnaja Jisus, syn Gamaliila, syn Fiawi, arcykapłana, pomazanego Irodem, Jezus syn Safia, arhont, protegowany Tyberia w pierwszym powstaniu, Jezus, syn Sei, arcykapłana, wyznaczony Arhelaem, a także Jezus, rywal Jozefa (por. Historia narodu żydowskiego za czasów Jezusa Chrystusa, tom I: 419, 431, 469,489, 497; II - 1809-181, 229, 232, 234)).

Imiona we wszystkich wydaniach angielskich Biblii są tłumaczeniem z greckiego, i często nie mają nawet podobieństwa nawet z imionami greckimi, już nie mówiąc o ich wersji żydowskiej. Na przykład imię Jakub jest tłumaczone jako Dżejms (James),(Jude) oznacza Juda, (Joses)oznacza Jozef. Patrz artykuły: Panna Maria i rodzina Jezusa Chrystusa (232), Jegoszua, Mesjasz, Syn Boga (134).

Odpowiedź: Rzeczywiście list Pontiusza Piłata, skierowany do Klaudiusza znajduje się w apokryficznym (nie kanonicznym)Ewangelii Nikodema. Dokument ten znajd

Odpowiedź: Słowo, które tłumaczą jako Pan (Lord - w angielskim) w tekście Pisma brzmi jako Jahwe (wydanie SHD 3068)(por. Biblia z komentarzami Grina). W Septuaginie nie podaje się żadnych różnic przy używaniu słowa "Kurios", i dlatego tłumaczą go tak samo.

Odpowiedź: nie, w rzeczywistości Chrystus został ukrzyżowany nie w dodatkowym roku, co jest łatwo udowodnić. Po pierwsze - w 30 r. n.e.14 dniem bała środa. I ten warunek zostaje niezmienny, nie zależnie od tego, jaki kalendarz nie używali by dawni ludzi. ale głównym dowodem na naszą korzyść jest to, że kalendarz z dniem dodatkowym w te czasy jeszcze nie był wykorzystywany. Dodatkowe lata, dni i t.p. na początku byli wprowadzone sztucznie. Zdarzyło się to nieco później, niż w 70 r. n.e., kiedy Świątynia została zniszczona. Kalendarz Miszny został stworzony w na początku trzeciego wieku, około 200 r.n.e. zgodnie z tym możemy sądzić o tym, że dodatkowy system kalendarza wtedy jeszcze nie był wykorzystywany.

Odpowiedź: dla oznaczenia przedmiotu na którym został ukrzyżowany Chrystus zawsze jest używane słowo "stauros". Słowo to ma greckie pochodzenie i znaczy "kij, łaska", ale jego głównym znaczeniem jest "słup pionowy" (por. Nowy słownik greko - rosyjski Tiera, str. 586). Od początku tak był nazywany zwykły pionowy słup, często ostry na końcu. W takim znaczeniu słowo to było często używane w literaturze greckiej.

Chrystus został ukrzyżowany właśnie na tym "stauros", był przybity do słupa rękoma i nogami. Idea tej kary polegała na tym, że żeby ciało spadło ze słupa siłą własnego ciężaru. Krzyżowy poprzeczny brus był dodany później. Zostało to zrobione dlatego, żeby przedłużyć męki umierającego na słupie (teraz już krzyż). Z tego, ile czasu trwali męki Chrystusa i chronologii następnych wydarzeń widzimy, że słowo "stauros" oznaczało słup, który zwykle był używany dal podobnych celi grecy i finikianie. W kultach chrześcijańskich oddawać przewagę krzyżu zaczęli nieco później. O tym, co mówi w tym stosunku historia do chrześcijańska i mity można przeczytać w artykule: Krzyż: jego pochodzenie i znaczenie (39).

W tą Paschę Mesjasz przeżył trzy przepowiedziane wydarzenia. Chrystus zmarl jako baranek właśnie w ten moment, kiedy było mu sądzone umrzeć ukrzyżowanym. Inaczej by po prostu nie stał on barankiem paschalnym, a był by jeszcze jednym zmarłym. Jezusowi było wyznaczono spełnić znak Jonasza, ponieważ było to jedyne zmamienie, dane dla jego kazania. Takie warunki trzeba było spełniać dla tego, żeby czterdzieści lat później, w 70 roku n.e. odbył się sąd nad Joną.

Następne, co trzeba było zrobić Mesjaszowi - spełnić Snop Daru. Był on i pierwszym w śmierci i pierwszym owocem, tak przyjął Pan, ponieważ spełnił on przepisane mu Bogiem. Więc Chrystus wzniósł się do Boga w niedzielę rano, o dziewiątej dlatego żeby rozpocząć odczyt gomorów na pięćdziesątnice i od tego momentu rozpoczęliśmy swoi żniwa. A on sam był żniwem Jęczmienia i Snopa Daru; Chrystus miał być wzniesiony, żeby po powrocie zbawiciela na ziemi zapanował Duch Święty. Doktryna o Pasce pogańskiej błędnych bogów została wymyślona wyłącznie dlatego, żeby zaplątać umysły ludzi i odwrócić uwagę od myśli i sile Boga. bóg w trójce świętej jedyny został wymyślony też w tym samym celu. Właśnie dlatego trynitarze nie przestrzegają Snopa Daru i zaprzeczają ten fakt, że Chrystus wzniósł się w niedzielę. Uważają że wzniósł się czterdzieści dni później. Właśnie z tego powodu Szatan wymyślił wielu "błędnych" Chrystusów" - żeby zrobić wątpliwym Prawo Boga i prawdziwe święta Boga.

Odpowiedź: zgodnie z Nowym testamentem możemy widzieć (por- Jan 20), że Chrystus zmartwychwstał fizycznie, a na następny dzień wzniósł się do Ojca na Snopie Daru; to wszystko zdarzyło się w niedziele rano. Jezus wrócił w ten sam dzież i pozwolił Fomie dotknąć siebie. miał zdolność z ciała fizycznego przechodzić do istoty duchowej. Patrz artykuły: Składanie Falowego Snopa (106b), Czas Ukrzyżowania i zmartwychwstania (159). O tym jakie miejsce Chrystus zajmuje w Koranie możemy się dowiedzieć z artykułu Chrystus a Koran (163), którą można odnaleźć na sicie www.ccg.org, a także www.logon.org. artykuł tan można przeczytać w językach arabskim, rosyjskim i innych.

Jest uważane, że zmartwychwstanie idzie za przemianą ciała. Zgodnie z prorokiem Jezechielem, zmartwychwstanie dotyczy właśnie ciała. Doktryna o nieśmiertelności duszy nie ma nic wspólnego z nauką biblijną. W drugim wieku naszej ery nieprawdziwi chrześcijanie byli odnajdywane właśnie w taki sposób: jeżeli człowiek mówił o swoim zamierzę trafić na niebo, to nie był uważany za chrześcijanina. Doktryna o istnieniu raju i piekła była wymysłem zwolenników gnostycyzmu; właśnie dzięki gnostykom ten dogmat zajął jedną z ważniejszych miast w wierze chrześcijańskiej.

Dokładniej pytanie to jest rozpatrywane w artykule Dusza (92), a także Zmartwychwstanie (143). Duża ilość ludzi, co uważają siebie za chrześcijan, ale przestrzegających doktrynę o raju i piekle, nie mają żadnego pojęcia, o czym oni mówią. Większość takich "chrześcijan" byli ofiarami histerii lub oddawania czci liderowi sekty, do której należą, a takoż pogańskich obyczajów oraz tradycji.

Odpowiedź: Najwyższy ustalił liczbę narodów według liczby synów Izraela (Powt. Prawa 32:8). W trakcie tłumaczenia ten temat doznał niektórych zmian. Zdarzyło się to po upadku Swiątyni. Autorem zmian trzeba uważać Soferyma - właśnie po nim to zdanie przyjęło wygląd "według liczby synów Izraela". A w rzeczywistości Jahwe Pocztu Najwyższy dał Izrael Jahwe w spadku. W tym przypadku możemy uważać, że mowa idzie o Jahwe, ponieważ jest - Jahwe podporządkowany, który później został Elohimem Izraela.

W Psalmów 45:6-7 mówi się: "Polubiłeś prawdę i znienawidziłeś bezprawie, dlatego zostałeś pomazany Boże olejkiem radości więcej od stronników twoich". Więc Jahwe lub Elohim Izraela, zawiera Boga w sobie. Znamy, że tym Elohimem Izraela jest Chrystus. Znamy to z listu do żydów 1:8-9. Oprócz tego z tekstu tego samego listu do żydów znamy, że reszta aniołów, to wspólnicy Chrystusa. W ten sam czas oni są i elohimami, to wszystko można przeczytać w księdze Psalmów 8, gdzie po angielsku, w ślad Septuaginty spotyka się termin "anioły". W liście do żydów także używa się termin "aggelos", po grecki, analig-paronim jest zachowany w języku angielskim, t.z. "anioły", a nie bogi" (patrz artykuł Psalmy 8(14).

Ten, kto według Starego Testamentu dał Prawo Mojżeszowi, zjawił się w krzakach i zaczął spierać się z patriarchami, był Chrystus, jako Elohim Izraela. Jedyny Prawdziwy Bóg Eloach dał mu Izrael jako niewiastę i zaręczył ich. Cały naród był przeznaczony zostać królami i kapłanami Boga poprzez Jego Kościół. W Starym Testamencie stosunki między Jahwe i ludźmi zawsze były rozpatrywane zgodnie analogii stosunków między mężem a żoną. Bałwochwalstwo było uważane zdradą. Dlatego Izrael trafił do niewoli, to była kara za jego grzechy. Ale gdy wrócił do prawdziwej wiary, to całkiem odnowił swój statut. Naród Izraelski nie wyraził skruchę i dlatego trafił do niewoli. Judea była oddzielnie od Izraela, jednak mieszkańcy Judei dokonali rozpusty z obcymi (błędnymi) bogami (Jerem. 3:8-18).

W tekście księgi Jeremjasza Pan mówi, że jest żonaty z Izraelem. Dalej Bóg mówi o tym, że weźmie swoich dzieci-odstępców po jednemu z miasta, po dwoje z plemienni i wyprowadzi do Syjonu. Będzie rządzić z Jerozolimy i więcej nie będą mówić "arka Testamentu Pana", on nie przyjdzie na myśl, o nim nie wspomną, i nie przyjdą do niego, i już go nie będzie. W te dni przyjdzie dom Judei do domu Izraela i pójdą razem z ziemi północnej do ziemi , którą On dał w spadku ojcom naszym. W wierszy 3:14 Pan mówi, że On tak postępuje dlatego, że zaręczył się z nami.

W tekście dokładnie mówi się tak: "Chowajcie się synowie odstępcy", - mówił Jahwe - "ponieważ jestem Panem nad wami…" właśnie Jahwe został dany Izrael w spadku, właśnie jego czcijmy jako Wielkiego Anioła Starego Testamentu. I to on dał Prawo Mojżeszowi i był twierdzą duchową w pustynie, w której syny Izraela pili to samo picie duchowe (por. 1 Do Kor. 10:4). Dobrze znamy tego anioła z Nowego Testamentu, jego imię - Jezus Chrystus. W ciągu dwóch wieków tak uważali wszyscy przedstawicieli chrześcijańskiego kościoła, łącznie z kościołem rzymskim (por. Justyn męczennik "Pierwsza apologia" LXIII). Patrz także następne artykuły: Wczesna teologia bóstwa (127); Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243); Wybrańcy jako Elohim (1); Psalmów 8 (14), a także Prawo a Piąte przykazanie (258).

Odpowiedź: system rządu za czasów dawnych króli przewidywał jednego króla, trzech i trzydzieści. Te trzy ważne osoby (pod czas rządu cara Dawida) podlegali Awessie, bratu Joba i synu Saruinu (2 Król. 23:13,18). To samo możemy zobaczyć czytając 2 Tesaloniczan 27:1. Poczt Izraela dzielił się na dwanaście działów, w każdym z których było po 24 000 człowiek. oni wszyscy podlegali dwunastu z trzydziestu. Trzydzieści wchodzili do pocztu wewnętrznego siedemdziesięciu.

Takim czynem oni tworzyli radę Elohima w boskich krzakach. Więc ci troje byli najbardziej potężni z dwunastu, oni oddawali nakazy pocztu Izraela. Piotr, Jan i Jakub służą wcieleniem tych trzech w Poczcie Izraela pod dowództwem Mesjasz6a. Sześćset osób Dawida (1 Król. 23:13)byli podzielone na trzy odziały po dwieście osób w każdym. A te, z kolei byli dzielone na plutony z dwudziestu osób. Wszyscy bez wyjątku podlegali jednemu z trzydziestu. Troje dawali nakazy wszystkim trzydziestu. Jednak głowa tych trzydziestu nie był jednym z trzech. Informacje co do tego pytania można odnaleźć u Bullingiera (komentarze do 27:1, a także rozd. 11 2 Królews. 23.

Odpowiedź: pytanie to swego czasu spowodowało dużo sporów i rozbieżności. Tak w biblii rzeczywiście mówi się, że Chrystus jest naszym Zbawicielem, ale w niektórych tekstach twierdzi się, że Bóg jest naszym Zbawicielem. Oprócz tego mamy teksty, gdzie można przeczytać o tym, że dwie istoty są uważane za jedną. Używanie terminów biblijnych zostaje zrozumiane tylko po przeczytaniu wielu tekstów biblijnych. Do tegoż do pojmowania tej terminologii trzeba podchodzić analitycznie.

Pytanie to jest rozpatrywane w artykule pod nazwą: Bóg jest naszym zbawicielem (198). Jak i inne posady Chrystusa, possada ta oznacza pełnomocnictwa, danne mu Bogiem. Badając pytanie o roli Mesjasza, zobaczymy konflikt w realnym świetłe tylko w tym przypadku, jeżeli bezwarunkowo przyjmiemy do wiary dane twierdzenie. W tym przypadku będzie wam korzystnie przeczytać następne artykuły: Rola Mesjasza (226); Arch stworzenie Boga jako Alfa i Omega (229).

Odpowiedź: oczywiście można uczyć kierując się żywymi przykładami, a także opowiadając. Jednak w biblii mówi się, że Jezus uczył używając przysłowia; oprócz tego same proroctwa mówią o tym, że będzie nas uczył poprzez przysłowia. W ten sam czas nie można nazwać nie poprawną i waszą myśl o tym, że często Chrystus pokazywał za pomocą przykładów. On robił i to i drugie, ale jeżeli konkretnie odpowiadać na to pytanie to przysłowia byli główną metodą kazań Chrystusa. To zupełnie odpowiada rzeczywistości. Bez wątpliwości pokazywał przykład swoim życiem, tym jak zmarł i zmartwychwstał- te wszystkie wydarzenia demonstrują wielkość i sławę bożego umysłu, tego, który Jezus chciał donieść do ludzi w swoich kazaniach i naukach.

Pełną informacje o doktrynie wegetarianizmu można odnaleźć w artykule Wegetarianizm a Biblia (183). Herezja ta często idzie razem z doktryną ascetyzmu, która ma stosunek do trzeźwości. Według tej doktryny w Biblii szła mowa nie o winie, a o soku z winogron. Pytanie to również odnalazła dokładne przedstawienie w artykule Wino W Biblii (188). Doktryna wegetarianizmu - brudna próba poplamić imię Pana.

Odpowiedź: w ciągu dwu pierwszych wieków istnienia chrześcijaństwa, każdy, kto by powiedział, że Chrystus jest równym Bogu i wieczny razem z Bogiem Ojcem, nazwali by heretykiem i wygnali z kościoła. Patrz artykuł Wczesna teologia Bóstwa (127). Dogmat o Bogu w trójcy świętej jedynym zobaczył światło nie wcześniej czym w 381 roku n.e., po soborze w Konstantynopolu.

Nauka benitarian otrzymała uznanie na wyższym poziomie na soborze w Nikei w 325 r. modalizm wszedł do chrześcijaństwa w trzecim wieku. W drugim wieku wszyscy, łącznie z montanistami wierzyli w to, że Chrystus był synom Bożym, a nie Jedynym prawdziwym Bogiem, i że Duch Święty był właszą Bożą. W 150-154 rr. Kapłanie rzymscy pisali w swoim liście do imperatora o tym, że Chrystus był Aniołem Starego Testamentu, który przekazał Prawo Mojżeszowi (por. Justan Męczennik: Pierwsza apologia). Działając w interesach kościoła rzymskiego. Justyn powiedział imperatorowi nie wierzyć tym, kto nazywa się chrześcijaninem, i przy tym twierdzi, że po śmierci trafi na niebo. Takich ludzi nie można nazywać prawdziwymi chrześcijanami.

W rzeczywistości ludzi ci byli gnostykami, samozwańcami, którzy przeniknęli do kościoła, przestrzegając błędne doktryny. W nasze dni, jeżeli będziecie rozmawiać z baptystom z południa, on na pewno powie: "On na pewno trafi do raju, a inni będą palić się w piekle". Wszystkie podobne kościoły Chrystusa dadzą wam bardzo dokładną informację o tym, jak zostaniecie "smażone". Potem oni wszyscy, łącznie z kościołem rzymskim katolickim, powiedzą jak źle nie wierzyć w dogmat Boga w trójce świętej jedynego, doktrynę o dusze, a także w istnienie raju i piekle. Ci ludzi także wznoszą i Marię na niebiosa. Gdyby oni to powiedzieli rzymskiemu episkopowi w końcu pierwszego wieku, im by od razu pokazali na drzwi kościoła.

Tradycyjny (główne prąd) chrześcijaństwa dzisiaj przedstawia nic innego jak fars, mieszaniną agnostycyzmu i pogaństwa, która nie ma nic wspólnego z prawdziwym chrześcijaństwem i prawdziwą wiarą, którą kiedyś wyznawali święci. Dlatego Chrystus stawił pytanie: "Kiedy wrócę, czy będzie wiara na ziemi?" Płacz wielu ludzi można usłyszeć i dzisiaj. Oni uważają, że powinni być razem z Chrystusem, jednak oni wszyscy lekceważyli poprzedników Chrystusa i jego wyznawców. Tacy ludzi sami nie przestrzegali boże przykazania, ale zabijali lub gonili tych, kto przestrzegał te prawa. Błędni prorocy, co zmarli będą nachodzić się w takim stanie aż do drugiego zmartwychwstania. Dla wielu ludzi nie będzie niespodzianką, kiedy się dowiedzą, w jakim zmartwychwstaniu czeka na nich miejsce. A niektórzy będą zaskoczeni. Jeżeli to zrozumiecie, to Bóg raczej weźmie was pod swoją opiekę. Duch Święty zaprowadzi was do królestwa prawdy. Zwolnijcie wasze drogi do Pana, i on zmieni wasze myśli. Wszystko na prawdę tak, a nie inaczej. Wy zmuszeni działać tak, jak pojmujecie ten świat i wiarę, i tylko wtedy potraficie pomnożyć swoje poznania. Powinniście odnaleźć jednego ze starszych Boga, i zrobić tak, żeby włożył na was ręce, żebyście przyjęli Ducha Świętego. Jeżeli przyjmowaliście chrzest w dorosłym wieku, nie należycie do żadnej sekty, nie wchodzicie do żadnej konfesji religijnej, to powinniście być posłuszni i przestrzegać prawa Boga. nie pozwalajcie "ślepym przewodnikom" odebrać wam szansę wejść do królestwa bożego. Patrz także artykuły: Pokuta i chrzest (52); Chrzest: jego pochodzenie i znaczenie (39); Prawo Boga (L1); Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243).

Odpowiedź: słowo "arche" (wydanie SHD 746) oznacza "punkt nadawczy", i znaczy początek. W tym sensie ono także może znaczyć "pierwszy", czasem słowo to jest używane w znaczeniu "główny", t.z. mający priorytet, pierwszy z kolei. Takim czynem słowo to można używać w znaczeniu "pobożny" - to, co w Ewangelii wg. Jana 20:20 przekazano jako "siła". Jednak w tym znaczeniu jest używane rzadziej. Najczęściej jest używane w znaczeniu "początek" - to jest prawdziwym sensem. Odzienie typu "główny" lub "rządca, król" zawsze trzeba rozpatrywać w ciasnym związku z kontekstem, w którym słowa te są używane. Takim czynem mowa idzie o sile, lub to może oznaczać "główny" w tych przypadkach, kiedy dotyczy człowieka, pierwszego z kolei (starszeństwa).

W Nowym Testamencie jest zafiksowane 43 przypadki wykorzystania tego słowa, najczęściej jest używane w sensie "początek". Używanie słowa "Arche" w stosunku do Chrystusa ma osobliwy sens teologiczny, którego kategorycznie nie przyjmują trynitarzy. Rozbieżności te stali się powodem tego, że w wydaniu KJV, w Apokalipsie ! byli wprowadzone niektóre dopełnienia, a właśnie Alfa i Omega. Pytanie to jest dokładnie oświetlone w artykule Arch stworzenie Boga jako Alfa i Omega (229).

W wydaniu NIV słowo "arche", w księdze Apokalipsy 3:14 przekazane jako "naczelny stworzenia Bożego". Takie tłumaczenie pomija jawny sens i znaczenie tego słowa w kontekście Apokalipsy. Jednak w leksykonie greko-angielskim są komentarze z tego powodu. Stąd możemy wywnioskować, że słowo to zawsze jest używane w znaczeniu pierwszego człowieka lub pierwszego z kolei przedmiotu (str. 76-77).

Odpowiedź: Arche początek stworzenia Bożego jest Jezus Chrystus. Dokładniej temat ten jest oświetlony w artykułach: Arch stworzenie Boga jako Alfa i Omega (229), Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243).

Odpowiedź: Jezus mówił prorokom, a oni zapisywali jego słowa. Właśnie Chrystus mówił z Mojżeszem i przekazał mu prawo. Kazał swoje słowo prorokom Nowego Testamentu i niósł swoje kazanie do apostołów kościoła Nowego Testamentu. Dawał im pouczenia w wyglądzie przysłów, - to wszystko było zapisane i zachowane do dziś. Takim czynem biblia stanowi boże słowo, które Najwyższy przekazał Jezusowi Chrystusowi, a on z kolei swoim prorokom. Patrz następne artykuły: Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243), Biblia (164).

Odpowiedź: Duch święty - to Siła boża, dzięki której Chrystus i cały Poczt mogą być synami Bożymi. Teza o uosobieniu Ducha Świętego była poparta w 381r. pod czas Soboru w Konstantynopolu. Według nowego traktowania Ducha Świętego od dziś trzeba rozumieć i odbierać jak trzecią osobę lub składnik Boga. przełamując ten problem przez pryzmę postrzeżenia anglojęzycznego nie możemy nie zaznaczać, że koncepcja innej należności jest bardzo skomplikowana dla rozumienia ludzi anglojęzycznych. Sprawa w tym, że w języku angielskim każda kategoria, rzecz lub przedmiot są ciasno związane z gramatyczną kategorią rodu. A w języku greckim, i w wielu innych - sytuacja jest inną. Patrz następne artykuły: Duch Święty (117), Jedynoistniejący Ojciec (81); Ród Ducha Świętego (155), Rozwój modelu neo platonicznego (17).

Odpowiedź: tak, Pan na pewno odpowie na waszą prośbę i da wam Ducha Świętego dlatego, żeby w później przyjęliście chrzest. Jednak głównym problemem jest to, że powinniście być posłuszni i zachować go w sobie. Duch Święty znajduje się w was i przed chrzczeniem, ale po dokonaniu obrzędu chrztu, zostaje w was na zawsze. Jednak jeżeli nie jesteście posłuszni Bogu, nie potraficie zachować Duch Święty w sobie. Jeżeli potraficie zrozumieć swoją należność Bogowi, potraficie odnaleźć jednego ze starszych kościoła i przyjąć chrzest w ciele Chrystusa (ale w żadnym przypadku nie w sekcie lub jakiekolwiek konfesji religijnej).

Odpowiedź: w biblii idzie mowa o takim pojęciu jak nephesh (w języku hebrajskim), a także pneuma (w języku greckim). Wszystkie żywe istoty mają "nephesh". Ale Nefesz "nephesz" człowieka, jak twierdzi biblia, wraca do Boga, który ją dał, i każda dusza od Stworzenia czeka Zmartwychwstania. Na początku naszej ery, jeżeli ktoś z chrześcijan mówił o swoich zamiarach trafić na niebo, właśnie to ujawniało heretyków, tacy ludzie nie byli uważani prawdziwymi chrześcijanami, ponieważ w istocie byli gnostykami i samozwańcami.

Justyn Męczennik powiedział o tym imperatorowi w swoim liście, datowanym 150-4 rokiem n.e. patrz następne artykuły: Dusza (92); Zmartwychwstanie (143).

Odpowiedź: Królestwo boże wewnątrz nas jest podobne do ziarna gorczycy. To - Duch Święty, dany nam; ziarno rośnie, wypełnia wszystko, i Bóg zostaje wszystkim we wszystkim. Wszyscy zostaniemy elohimami podobno aniołowi Jahwe, co stoi nad nami.

Teologiczni aspekty tego problemu są dokładnie przedstawione w następnych artykułach: Królestwo Boże, Duch Święty (117); Jedno istniejący Ojciec (81), Wybrańcy jako Elohim (L1).

Chrystus był twierdzą, która towarzyszyła narodowi Izraela w pustynie. Z niej izraelici pili wodę duchową. Rolę Chrystusa w symbolice Izraela jest dokładnie przedstawiona w następnych artykułach: Rola Mesjasza (226); Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243); Anioł Jahwe (24), a także Cel stworzenia i ofiara Chrystusa (160).

Odpowiedź: w Ewangelii wg. Mateusza 2:2 mówi się dokładnie tak: "ponieważ widzieliśmy Jego gwiazdę na "anatole", co oznacza "wschód", a jednak jest i inna nazwa tej miejscowości: "Anatolia" lub Azja Mała. Takim czynem jest bardzo możliwe, że madzy widzieli Jego gwiazdę kiedy byli na wschodzie lub w Anatolii. W rzeczywistości najbardziej prawdopodobne jest to, że oni się znajdowali na północy- wschodzie Judei. W księdze Liczb 24:15-19 wspomina się o "gwieździe, co wzejdzie "od Jakuba", jasne że idzie mowa o Mesjaszu".

Kiedyś była tendencja rozpatrywać ten fragment Pisma jako wspomnienie o porannej gwieździe Wenus. A to z kolei symbol władzy nad planetą, tej władzy, którą jest nadzielony książę światła. Szatan w tym przypadku oczywiście, że zachowuje swój stan, jednak po przyjściu Mesjasza zostanie przekazany Chrystusowi. Według Bullingera wszystkie pytania otrzymają odpowiedzi, jeżeli rozpatrywać je jako przejaw cuda.

Odpowiedź: odpowiedź na to pytanie sięga swoim korzeniem do bardzo dawnej historii wrogości. Car Irod był idumeem. Wszyscy przedstawicieli tej dynastii czuli na sobie wyniki przymusowego nawrócenia za czasów Girkania i makkawejów. Ci ludzi rozsiedlili się po całym terenie około morza Śródziemnego , jednak po tam, jak zostali nawróceni, przenieśli się do Judei północnej i założyli królestwo ze stolicą w Hewronie. Takim czynem północna część Judei była zasiedlona tak idumeianami, jak i Judejczykami, kiedy północna część Galilei była wypełniona Judejczykami, lewitami i samarytanami.

Temu faryzeuszy oskarżyli Chrystusa w tym, że jest samarytaninem. I wcale nie temu, że był im naprawdę, ale raczej dlatego, że byli przeciwko wszystkiemu, co pojawiło się przy Chasmonidach, wyznawcach Girkanów. To nie przyjęcie sięga korzeniem do czasów Isawa i Jakuba. Prawo pierworodztwa Izrael otrzymał poprzez Józefa, ale berło - poprzez Judasza, a Chasmonidy wyraźnie rozumieli, że nie należą do królewskiego rodu Judei. Jak widać z Nowego Testamentu, rodzina Chrystusa także należała do królewskiego rodu. Mieli duży wpływ, jak i rodacy Chrystusa, którzy mieli wpływ na kościół, jak znów że widać z tekstów Nowego Testamentu. Więc z tego samego powodu dynastia Iroda, a potem i rzymscy prałaci, podejmowali próby zniszczyć rodzinę Chrystusa z 318r.; rzymski episkop zaczął kompanię po zniszczeniu stronników Chrystusa. To trwało ponad dwa wieki i było bardziej lub mniej udanym.

Odpowiedź: nie, nie macie racji. Dzieci Racheli dotrzymali ślub pierworodztwa. W tym związku widzimy, że Izrael przewyższa wszystkie plemiona, łącznie z judejskim. Zabójstwo Iroda nie było takim samym jak holokost, ale wszystko spełniło się tak, jak było przewidziano. Jest napisane: "Manaseasz będzie jadł od Efrema, a Efrem od Manaseasza, i obaj będą jedli od Judasza". Tak Judasz jest synem Lii, a nie Rachili.

Odpowiedź: Bóg dał nam określone wskazówki co do tego, jak powinniśmy się modlić; o tym jest wyczerpująco napisane w Biblii. W Ewangelii wg. Mateusza 6 możemy odnaleźć dokładne zasady co do modlitwy. Takie słowa odnajdujemy w Mateusza 6:6: "Kiedy się modlisz, nie okazywaj się przed ludźmi, ale wejdź do swego pokoju, zamknij swoje drzwi, pomodli się Ojcu twemu, tajemnemu, i Ojciec twój, co widzi tajnie, odda ci jawnie. A gdy modlisz się, nie mów zbędnego, jak poganie, ponieważ oni myszłą, że w wielomówstwie swoim zostaną usłyszani, nie bądź do nich podobny, ponieważ zna Ojciec wasz w czym macie potrzebę, jeszcze przed waszą prośbą. Duch święty odniesie Bogu wasze nadzieje i skorbotę.

1. Ojcie nasz, co jest w niebie!

Głoście chwalę Jemu i dziękujcie.

2. Przyjdź królestwo twoje, bądź wola twoja jako w niebie tak i na ziemi.

Więc modlicie się o tym, żeby przyszedł Zbawiciel i odnowił tysiącletnie królestwo i rząd Chrystusa na ziemi.

3. Chleb nasz powszedni daj nam dziś.

Prosicie Boga, żeby dał nam to, co potrzebujemy, i dziękujcie Jego za to, co dał wam.

4. przebacz nam nasze winy, jako i my przebaczamy naszym winowajcom. Oznacza to, spełniać Prawo Boże i przebaczać grzechy i długi, jak nakazuje nam Biblia.
5. I nie wódz nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego.

Jeżeli potraficie wybaczyć ludziom ich grzechy, Ojciec niebiescy i wam wybaczy wasze grzechy. Takim czynem, modlitwa do Boga może być rozpatrywana jako modlitwa w nauczaniu świętych. A to nie może być uważane wielomówstwem. Patrz artykuł Naucz nas się modlić (111).

Powinniśmy postępować zgodnie naszym obowiązkom każdego dnia. Tak do nas zwracają się różne kościoły, co znajdują się w Indii; Afryce i i innych krajach. Niektóre prośby przychodzą od pięćdziesiątników, a niektóre od ludzi, co nalezą do naszego kościoła. Jasne, że tym, kto należy do Chrześcijańskich kościołów Boga pomagamy w pierwszy kolej, i jeżeli można tak powiedzieć, "w większym zakresie". Do póki nie zrobiliśmy tym ludziom żadnej krzywdy, nie możemy i m pomóc.

Zdrowy rozsądek mówi wam, że tym, kto pełni wolę Ojca Niebios będzie okazano wielką laskę. Jest to nie trudno zrozumieć. Jeżeli nie mówią, jak to słowo, to nie ma w nich światła (Is. 8:20). Kiedy widzicie, że ktoś pilnie potrzebuje pomocy, powinniście pomoc, podobnie temu, jak kiedyś pomagali Pobożnemu Chrześcijaninowi. Ponieważ jesteśmy rodziną, to znaczy Kościołem. Patrz artykuł Prawo a Piąte przykazanie (258), a także szereg artykułów, poświęconych pytaniu Prawa Bożego, w szczególności Drugie Wielkie Przykazanie (257).

Tekst ten s początku był napisany na dialekcie wschodnio-aramejskim. Trzeba zaznaczyć, że i w innych tekstach są niedopatrzenia. U Bulingera jest uwaga, w której on podkreśla tą okoliczność (odsyłacz do tomu 21 w Kieszeniowym słowniku terminów biblijnych). Patrz także artykuł Oczyszczenie (138).

Odpowiedź: słowo, użyte w Ewangelii wg. Mateusza "hetairos" lub przyjaciel, które semantycznie jest bardziej dalekie niż "philos". "Człowiek ten wydzielał się z leżących". To samo widzimy w Ewangelii wg. Mateusza 19:27, kiedy Piotr powiedział słowa z podobnym sensem. Nie był ubrany w ślubne szaty, milczał, ponieważ nic nie mógł powiedzieć na swoje usprawiedliwienie. Są tutaj najróżniejsze grupy. Ci, co sprzedali siebie za pieniędzy, nie trafią do królestwa bożego. Właśnie takim był Judasz. Możemy wywnioskować, że mowa idzie o poście i o tym, że oni wszyscy nie trafią do Królestwa Niebiańskiego do tych pór, do póki nie przyjdzie rząd tysiąclecia.

Płacz i zgrzytanie zębów nie oznacza, że mowa idzie o poczcie upadłych. Oni wiedzą, w czym jest ich grzech i co przeznaczono. Jednak mają szansę uratować się, ale otrzymają zbawienie jako zwykli ludzi, po czym przerodzą się i zostaną innymi w królestwie. Oprócz tego będzie im dana możliwość urodzić się znów.

Płacz i zgrzytanie zębów będą słyszane głównie od tych, co nazywają siebie chrześcijanami, ale nie przestrzegają prawa Boże i świadectwo wiary Jezusa Chrystusa (Apok. 12:17; 14:12). Nazywają go "Boże, Boże", ale nie spełniają żadne z jego przykazań, nie robią nic z tego, co robił On. Ludzi ci próbują usprawiedliwić swoje nieposłuszeństwo kłamstwem. Takich ludzi jest dużo, i w istocie większość z nich czeka nieprzyjemna niespodzianka, ponieważ ich zachowanie nie pozwoli im trafić do królestwa Bożego, i nie mogą nic z tym zrobić. Albo na was czeka przerodzenie, albo zostaniecie odesłani do Jerozolimy, do Chrystusa. W innym przypadku nikt z wami nie będzie rozmawiać. Albo przestrzegacie nakazy biblijne, albo nie - otrzymacie według dziej waszych.

Martwi nie wiedzą nic, ale żywi będą zgrzytać zębami, ponieważ czeka na nich wielki smutek. Nie potrafią uciec czasu sądu, którzy przyjdzie na całą ziemię. W trzecim przykładzie, Judasz był prototypem Judasza Iskariota, który sprzedał swoje miejsce w królestwie niebiańskim. Tak samo postąpił i szatan, takim czynem zostaje jasne, kto należy do przeciwnej strony, i na kogo czeka drugie zmartwychwstanie. Dokładniej o tym można przeczytać w artykułach: Zmartwychwstanie (143); Sąd nad demonami (80); Owca zabłąkana i Syn marnotrawny (199); Tymczasowy wynik wieku (272). z tych artykułów możecie się dowiedzieć co znaczy umysł Boży.

Odpowiedź: ciekawe pytanie. Biblia mówi sama za siebie. Pytanie jest sformułowane w Przysłowiach 30:4: "Jakie jest Jego imię? A imię jego syna? czy znasz?" odpowiedź daje się w następnym wierszu: "każde słowo od Boga (Eloach) jest czyste". Imię jedynego prawdziwego Boga - Eloach. Takie jest jego Prawo. Kapłanie oddawali cześć Jemu i Jego Kościołowi. Zrobił tak, żeby imię Jego zapanowało w Jerozolimie (por. Ezdrasz 4:24, 7:26).

Eloach - jedyny, jest Elohimem. Jest "Ha Elohim" lub "Prawdziwy Bóg". W języku haldejskim używa się słowo "Ellach", a w dalszym ciągu nazwa ta przekształciła się w "Elahin" - termin, co używali w stosunku do synów Boga. ellax później przekształcił się w "Allax", co znaczy "Bóg" w języku arabskim. On jest Elion lub najwyższy. On - Jahwe Pocztu, postawił granicy narodów według liczby synów Izraela (Powt. Prawa 32:8) - Poprawione wydanie standardowe Biblii). Jego imię - Jahowix (wydanie SHD 3069), który jest Bóg Jahwe (wydanie SHD 3068).

Korzystna informacja na ten temat znajduje się w następnych artykułach: Imiona Boga (116); Anioł Jahwe (24), Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243). co dotyczy Świętych Imion, ten problem teologiczny stoi bardzo ostro. Patrz artykuł Abrakadabra: znaczenie imion (co oznaczają imiona)? (240).

Odpowiedź: jego ubranie było zrobione nie ze skóry, a utkana z z sierści wielbłąda. W biblii nie ma żadnych zastrzeżeń co do noszenia takiego ubrania. Zakaz na trupy zwierząt poszerza się na tych zwierząt, co umierają woją śmiercią. W "Kieszeniowym poradniku terminów biblijnych jest uwaga do Ewangelia wg. Marka 1:6, gdzie idzie mowa o ubraniu z sierści wielbłąda.

Mark 5:21-43:

(21) Gdy Jezus przeprawił się z powrotem w łodzi na drugi brzeg, zebrał się wielki tłum wokół Niego, a On był jeszcze nad jeziorem. (22) Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jair. Gdy Go ujrzał, upadł Mu do nóg i prosił usilnie: (23) Moja córeczka dogorywa, przyjdź i połóż na nią ręce, aby ocalała i żyła. (24) Poszedł więc z nim, a wielki tłum szedł za Nim i zewsząd na Niego napierał. (25) A pewna kobieta od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi. Wiele przecierpiała od różnych lekarzy (26) i całe swe mienie wydała, a nic jej nie pomogło, lecz miała się jeszcze gorzej. (27) Słyszała ona o Jezusie, więc przyszła od tyłu, między tłumem, i dotknęła się Jego płaszcza. (28) Mówiła bowiem: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa. (29) Zaraz też ustał jej krwotok i poczuła w ciele, że jest uzdrowiona z dolegliwości. (30) A Jezus natychmiast uświadomił sobie, że moc wyszła od Niego. Obrócił się w tłumie i zapytał: Kto się dotknął mojego płaszcza? (31) Odpowiedzieli Mu uczniowie: Widzisz, że tłum zewsząd Cię ściska, a pytasz: Kto się Mnie dotknął. (32) On jednak rozglądał się, by ujrzeć tę, która to uczyniła. (33) Wtedy kobieta przyszła zalękniona i drżąca, gdyż wiedziała, co się z nią stało, upadła przed Nim i wyznała Mu całą prawdę. (34) On zaś rzekł do niej: Córko, twoja wiara cię ocaliła, idź w pokoju i bądź uzdrowiona ze swej dolegliwości! (35) Gdy On jeszcze mówił, przyszli ludzie od przełożonego synagogi i donieśli: Twoja córka umarła, czemu jeszcze trudzisz Nauczyciela? (36) Lecz Jezus słysząc, co mówiono, rzekł przełożonemu synagogi: Nie bój się, wierz tylko! (37) I nie pozwolił nikomu iść z sobą z wyjątkiem Piotra, Jakuba i Jana, brata Jakubowego. (38) Tak przyszli do domu przełożonego synagogi. Wobec zamieszania, płaczu i głośnego zawodzenia, (39) wszedł i rzekł do nich: Czemu robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, tylko śpi. (40) I wyśmiewali Go. Lecz On odsunął wszystkich, wziął z sobą tylko ojca, matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie dziecko leżało. (41) Ująwszy dziewczynkę za rękę, rzekł do niej: Talitha kum, to znaczy: Dziewczynko, mówię ci, wstań! (42) Dziewczynka natychmiast wstała i chodziła, miała bowiem dwanaście lat. I osłupieli wprost ze zdumienia. (43) Przykazał im też z naciskiem, żeby nikt o tym nie wiedział, i polecił, aby jej dano jeść.

Odpowiedź: dla faryzeuszy byli bardzo ważne zasady oczyszczenia, co wychodzili za granicy przepisów biblijnych, dlatego faryzeuszy osądzali uczniów Chrystusa. Dokładniej o tym można się dowiedzieć z artykułu Praca nad tekstem Prawa (104). zgubiony (zapomniany przez wszystkich) tekst był znaleziony wśród zwojów Morza Martwego w tym stuleciu. Paweł z osądzeniem mówił o nim w swoich listach do Galatów i kolosan. Luter całkowicie zniekształczył słowa Pawła ponieważ był antysemitom.

Chrystus że mówił o tym, że faryzeuszowi powinni poważnie się zamyślić nad tym, co oni mówią, ponieważ słowa ich są sprzeczni z prawem Bożym. Więcej się nie martwili o swoim brzuchu. Chrystus i apostołowie przestrzegali prawa jedzenia, i Kościół pełnił te nakazy w ciągu 2000 lat. Patrz artykuły Prawa Jedzenia (15).

Odpowiedź: w Ewangelii wg. Jana 17:3 jest odpowiedź na to pytanie. W dodatku do Ewangelia wg. Jana 1:18 w Poprawionym Standardowym wydaniu Biblii pod redakcją Marszalla, a także uwagach do 1Tymoteusza 6:16 możecie znaleźć dość pełną informację z tego pytania. Jan nam mówił: "Jest to życie wieczne, będą znali ciebie, jedynego Prawdziwego Boga, i posłanego tobą Jezusa Chrystusa".

Takim czynem Jezus Chrystus został nam posłany Jedynym Prawdziwym Bogiem. Życie wieczne jest w tym, żeby wyraźnie rozumieć ten fakt. W księdze Ew. Wg Jana, roz. 1, mówi się o tym, że Chrystus został posłany Jedynym Prawdziwym Bogiem w określonym celu. W Ewangelii wg. Jana 1:18mówi się następnie: "Boga nie widział nikt nigdy. Jednorodzony Bóg, istniejący w łonie Ojca, On pokazał". Termin "monogenes theos"(bóg jednorodzony, uwaga tłum.) doznał zmian, więc widzimy, że w Biblii jest napisane "monogenes uios" lub "jednorodzony syn" w Reseptus (tekście ogólnie przyjętym).

O tym, kim jest Chrystus możemy dowiedzieć się z tekstu Psalmów 454:6-7. Oprócz tego dużo ciekawego możemy przeczytać z listu do żydów 1:8-9. O Synu: tron twój Boże, w wiek wieka; berło królestwa Twego - berło sprawiedliwości. Ty lubisz prawdę i nienawidzisz bezprawie, dlatego zostałeś pomazany, Boże olejkiem radości bardziej od innych". Takim czynem syn jest Elohimem. W księdze proroka Zachariasza 12:8 o Chrystusie wspomina się jak o "Aniele Pana", głowa domu Dawida, pod którym się rozumieją wybrańcy; im jest przygotowana dola elohimów. Jest powiedziane w Piśmie: "Powiedziałem - jesteście bogami" synowie Najwyższego, każdy z was, i "Pismo Święte nie będzie naruszone"(por. Jan 10:34-35).

Odpowiedź: pytanie, które zakonnik zadał Chrystusowi, brzmiało tak: "Kto jest moim bliźnim?" Potem Chrystus powiedział przypowieść o Błogim Samarytaninie, żeby donieść myśl o tym, że idei biblijne godni dla wszystkich. Prawa Boga znajdują się w sercach naszych i status socjalny nie powinien mieć żadnego znaczenia. Patrz artykuł Stosunek do człowieka w zależności od jego stanu (221), a także Miłość a struktura Prawa (200). Zostaliśmy posłani w świat podobnie do tego jak owce zostali posłani paść się wśród wilków. Lubicie każdego. Chociaż czasem jest lepiej lubić na odległości.

Używa się tutaj słowo "analuo". Spotyka się ono w liście do tesaloniczan 1:23 w Nowym Testamencie. To samo słowo używa się w Septuaginie LXX tylko w artykułach apokryficznych. Z pewnością można powiedzieć, że słowo to zawsze było używane w znaczeniu "wracać". Bullinger twierdzi, że termin ten jest użyty w znaczeniu "anakampti" (do Heb. 11:15). Odpowiednie upominania są w Judyty 13:1; 1 Ezdrasza 3:3; Ekleziastyk 3:15; 2 Machabejska 8:25, 9:1; 12:7; 15:28. Słowo "analusis" używa się w znaczeniu "powrót ciała w prochy", jak mówi się o tym w księdze Rodzaju 3:19. Jednak takie wykorzystane słowa spotyka się tylko jeden raz w w drugim liście do Tymoteusza 4:6.

Symbolika uczty ślubnej otrzymuje wyraźne cechy, jeżeli zrozumieć, że Chrystus występeje w roli pierwotnego elementu, pierwszego człowieka, któremu udało się zmartwychwstać. Potem my, żywi razem z nimi (martwymi)wzniesieni na obłokach będziemy do Boga i tam razem z Bogiem na zawsze będziemy. biblia mówi nam, że ci, co zostaną żywi nie wyprzedzą zmarłych. Oni pierwsi zmartwychwstaną dla ślubnej uczty. W tym sensie Mesjasz wraca do tych, kto czeka na niego. Potem odrodzimy planetę i będziemy rządzić na niej zgodnie prawu Bożemu w ciągu tysiąca lat. Patrz artykuł Tymczasowy wynik wieku (272).

Żydzi nienawidzili Asyryjczyków i okazywali zacięty opór w ciągu kilku wieków, odmawiając przyjęć ich tradycji. Północna część Galilei potrafiła otrzymać niepodległość, ponieważ się oddzieliła od Judei. Tereny te zasiedlali Judejczycy, samarytanie i wielu innych. Judeę, oprócz rdzennych mieszkańców zasiedlali lewici, idumei lub idymejanie, którzy byli zmuszeni przyjąć judaizm pod czas rządu Makawejów, do dynastii których należał i król Irod.

Morale przypowieści trzeba rozpatrywać w związku z wydarzeniami, o których mówi się w 4 Królew. 17: 29-35. Mowa głównie idzie o przesiedleniu izraelitów i okupacji Kuty, Awwy i Emafa. Zauważcie, że Bóg posyłał na nich lwy do tych pór, do póki król asyryjski nie kazał naprawić do miasta kapłana Samaryjskiego, którego wygnali stąd, żeby poszedł i nauczył ich (izraelitów) prawu tej ziemi. Nie zważając na to oni nadal zostali wierni swoim bogom. Babilończycy oddawali cześć Sukkot-benotu, mieszkańcy Kuty - Negalu, a mieszkańcy Emafa stworzyli sobie kumira w imieniu Aszum. Awwijcy zrobili Niwchaza i Tartaka, a Separwaimcy palili swoich synów w ognie dla Adramelecha i Anamelecha.

Tutaj idzie mowa o pięciu mężach, którym oddawali cześć samarytanie, i których uważali za bogów pięciu narodów. Narody te przesiedlili się do królestwa północnego po tym, jak Izrael został rozebrany. Takim czynem oni oddawali cześć Jahwe i swojemu własnemu bóstwu. Właśnie z tego powodu Chrystus powiedział kobiecie, co stała u studni, która miała pięć mężów, i ten z którym w tym momencie mieszkała, nie był jej mężem: "nie znacie, czemu oddajecie cześć"(Jana 4:18,22).

Jest sens porównać ten tekst z tym, co jest napisane w księdze proroka Izajasza 54:5; 23:17; Jeremjasza 22:20; Ozeasza 2:10-12. Dziesięcioro trędowatych posłużyli obrazem (symbolicznym odbiciem) północnych plemion i pogan. Morał polega na tym, że te wszystkie plemiona powinni przyjść do Izraela i oczyścić się od pogaństwa i przyjąć prawdziwą wiarę. Samarytanin był jedynym, kto wrócił, żeby wykazać sławę Bogu Sawoafu, który wyleczył go - jest tu aluzja na to, że liczba tych, kto został uleczony nie jest duża. mało jest tych, kto wrócił do Pana ,t.z. wyraził skruchę przed Bogiem. Słowo, co jest użyte dla oznaczenia pojęcia "obcy" brzmi jako "obcokrajowiec".

Więc dla każdego z pięciu narodów było dwoje swoich świadków, którzy byli skierowani na północ. Powstali przeciwko pięciu bogów, co obalili ich wiarę, zrobiwszy je nieczystymi i trędowatymi.

Odpowiedź: te przypowieści są kontynuacją proroctwa, danego na Eleonskiej górze. Uczennicy poszli za Chrystusem od Kościoła do góry Eleoskiej, i będąc razem z nim prosili go powiedzieć, kiedy zdarzy się to, co przepowiedzono w proroctwie. Wygłosił proroctwo na górze Eleonskiej, a potem kontynuował opowiadając przypowieści. Sens symboliczny (fabuła) tekstu jest w tym, że każdemu człowieku jest dana określona siła duchowa i zdolność zrozumieć. Każda osoba ma inną siłę. Kościół powinien zjednać się i te wszystkie talenty trzeba użyć na to, żeby ziarno wiary, kiedyś posiane dało wschody.

Ci, co mają w sobie tylko zaczątki Ducha Świętego nie są zwolnione od obowiązku przed Panem pracować w imię wiary. Powinni umieć odróżniać ciało (Chrystusa) i całkiem oddawać ciebie na korzyść innym. Jeżeli nie będą tego robili, to Chrystus wyrzuci ich ze swego królestwa. Dlatego nikt z nas nie może siedzieć w domu bez pracy. Dziesięć min, o których mówi się w Ewangelii wg. Łukasza, odtwarzają to samo idee, koncepcje o niezbędności dla każdego wnosić swój wkład w ogólną sprawę umocnienia wiary. Wierność i oddanie są wynagradzane stokrotnie, i Bóg wynagrodzi tego, kto naprawdę pracuje dla jego sławy.

Odpowiedź: kiedy Chrystus znajdował się na krzyżu, On powiedział człowieku: "Prawdę mówię, jeszcze dziś będziesz ze mną w raju". Zdanie to było źle zrozumiane stronnikami gnostycznych doktryn. oni źle tłumaczyli te słowa, żeby dokazać swoi teorii. Chrystus był martwy trzy dni i trzy nocy i gdyby on obiecał temu zbóju raj, to był by kłamcą a nie Mesjaszem. A stworzenie ziemi jest bardzo nie prostym tematem dla rozpatrywania, ponieważ ziemia i atmosfera zawierają elementy poprzednich tworów.

Odpowiedź: jest to bardzo ciekawy temat. Ewangelie wg. Jana było napisane po trzech Ewangeliach: wg. Mateusza, Marka, Łukasza. W nim są pokazane omijaki, co mieli miejsce w tych trzech. Te rozbieżności mają stosunek głównie do okresu kazań Chrystusa, od samego jej początku. Jan jak zauważyliście także demonstruje związek Chrystusa z jego przed historią, jego prostym stosunkiem do Boga. kościół nowego testamentu uczył w ciągu dwu wieków, że Chrystus był aniołem Starego testamentu, który dał prawo Mojżeszowi. Był to główny moment, klucz do rozumienia roli Chrystusa w kontekście jego pokrewieństwa z Bogiem. A także jego stosunek do doktryny Starego Testamentu, który znaleźli swoje wcielenie w Nowym Testamencie. Bardziej dokładną informację można odnaleźć w następnych artykułach :Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243); Anioł Jahwe (24); Arch stworzenie Boga jako Alfa i Omega (229); a także Egoszua Mesjasz, Syn Boga (134). Na tej stronie internetowej możecie znaleźć kilka artykułów, w których objaśnia się natura Boga i status Chrystusa. Do tegoż w tych artykułach można śledzić związek Ewangelia wg. Jana z Pięćdziesiątnicą.

Jeremjasz mówi nam o tym, że nie powinniśmy nosić w Jerozolimie noszy w dzień Sobotni, nawet z domu do domu, ponieważ sobota jest świętym dniem odpoczynku. Jeżeli chory wziął pościel swoją i odniósł ją, to raczej tego nie można uważać przestępstwem, no byli tacy, którzy chcieli przypisać Chrystusowi grzech i oskarżyć go daremnie. później Miszna (około 200r.) dokładnie objaśnił, co jest rozumiane pod noszą, mając na uwadze ten przypadek z chorym w Nowym Testamencie. Dzień oczyszczenia zbiegł się z dniem po sobocie, - czasem to się zdarzało do tych pór, kiedy wprowadzili kalendarzowy system lat dodatkowych. Chrystus nie naruszył prawa, ale często zwracał uwagę innych na to, że prawo jest źle traktowane, jak w tym przypadku.

Odpowiedź: oni rozumieli, że w Starym Testamencie upomina się Elohim, Ten, co dał Prawo Mojżeszowi; właśnie on był Wielkim aniołem Starego Testamentu, był on jednym z synów Bożych. oni rozumieli tekst Psalmów 45:6-7: "temu pomazałem Ciebie, Boże, Bóg twój olejkiem radości bardziej od wspólników twoich", oni rozumieli, że mowa szła o Mesjaszu, który był Synem Bożym.

W Przysłowiach 30:4-5 jest pytanie o imienni Pana, o imienni syna jego. W ten sam czas w przysłowiach, wiersz 5, podaje się imię Jedynego Prawdziwego Boga w liczbie pojedynczej. Według księgi Przysłów imię Boga brzmi "Eloach". W Haldei imię to zmienili na "Ellach". To samo imię w języku chaldejskim w liczbie mnogiej brzmiało jako "Elohim" i "Ellahin". Tak brzmiało imię Boże według zasad wymowy dialektu wschodniego, który później zaczęli nazywać językiem wschodnio- aramejskim, a później arabskim. Właśnie dlatego w islamie imię Boże brzmi nie inaczej jak "Allach". Podwójny "h" z czasem zmienił się w "h" mięki, wymawiali go z przydechem.

W języku greckim w tym samym kontekście jest przyjęte wykorzystywać słowo "aggelos", które w rosyjskim tłumaczy się jako "anioł". Słowo to w języku hebrajskim używali dla oznaczenia pojęcia "synowie Boga" lub "elohim". Ten sam termin używa się w greckim tłumaczeniu biblii pod nazwą Septuaginty (LXX), a także w Nowym Testamencie. W Psalmów 8:4,5,6, mówi się dokładnie następne: "to, że jest człowiek, że pamiętasz Go, i syn człowieka, co przychodzisz do Niego? nie wiele zmniejszyłeś go przed aniołami: sławą i wieńczyłeś go, postawiłeś kierować nad dziełem twoich rąk, wszystko położyłeś pod jego nogi".

Takim czynem prawdziwe imię wyraża się żydowskim słowem "elohim", co oznacza Bogi. W wydaniu greckim w Septuaginie jest tłumaczone jako "anioły", z Septuaginty słowo to przeszło do greckiego tłumaczenia hebrajskiego oryginału. Podobny sens jest zachowany i w Wulgacie, wschodnio-aramejskiej i arabskiej wersji Biblii. Takie tłumaczenie całkiem odpowiadało zamiarom trynitarzy, ponieważ w taki sposób oni sztucznie zmniejszali rolę i teologiczne znaczenie elohimów. Specjalnie zmniejszali znaczenie "zwykłych aniołów". Powód był w tym, że nikt z nich nie chciał uznawać należność "elohimów" do wielkiej rodziny Pana, którzy mają pełnomocnictwa i prawa Jego synów.

Tak czy inaczej, w oryginale ,w tekście hebrajskim pojęcie "elohim" jest kontekstualnie spowodowanym pojęciem. Przecież kapłanie wiedzieli, że syn człowieka jest elohim, który został synem bożym, "monogenes theos" lub jednorodzonym bogiem, o którym idzie mowa w księdze Jana 1:18 (por. Komentarz greko-angielskiego poprawionego wydania standardowego Biblii pod redakcją Marszalla). Notatki do Kieszeniowego poradnika terminów biblijnych w tekstach w niektórym stopniu objaśniają dany aspekt problematyki biblijnej.

A faryzeuszy próbowali przypisać Chrystusowi zamiar zrównać się z Bogiem (elohimem). Błędne tłumaczenie terminu "elohi", przekazanego w rosyjskim "anioły", widocznie jest spowodowany tym, że tekst oryginalny był napisany w języku aramejskim, a nie greckim. Wszyscy dzieci Boga byli Elohimami, jak staje się zrozumiałym z tekstów Starego Testamentu. "Elohimowie" byli uważani równymi aniołom, "aggelos" lub "posłannikom", przekazanym inaczej w angielskim, rosyjskim i innych językach. Jednak kapłanie kościoła potrafili zachować swoje tradycji i przenieść je poprzez pogaństwo rzymskich kapłanów, którzy nie jeden wiek chowali się pod maską chrześcijan. Oni na pewno wiedzieli, jak trzeba prawidłowo tłumaczyć terminy biblijne.

Odpowiedź: tak, oni kłamali w imię swoich podłych zamiarów, podobnie do tego, jak kapłanie religijnego biznesu kłamią wiernym w korzystnych celach. Tradycyjne chrześcijaństwo jest niczym innym, jak kawałki kultów pogańskich, fałszywych bogów, idoli. Odbywa się dlatego, że kapłanie byli wynajmowani za pieniędzy, więc niedługo byli zmuszeni stworzyć pewien błędny system wiary, żeby dogodzić wyższemu duchowieństwu Rzymu i w ten sam czas zawierający mnóstwo doktryn pogańskich.

Prawdziwym powodem jest to, że Galilejczycy byli prawdziwymi synami Judasza, jednak wśród Judejczyków bylo bardzo dużo idumejczyków. Widocznie na tym polega powód, dlaczego faryzeuszy zniekształcali sens Pisma Świętego. Zgodnie z prawami tych czasów Galilea była niezależnym krajem. Główne jest w tym, że Jan przyszedł z Galilei i znak Jonasza był jednym znakiem, który posłużył Chrystusowi początkiem jego kazania. właśnie to było punktem wejściowym zguby Judasza. Patrz następne artykuły: Znak Jonasza i Historia odnowienia Kościoła (13), a także Tymczasowy wynik Wieku (272).

Błędne systemy religijne byli skierowane na to, żeby założyć system kultów Baala. Przeciwdziałanie dwóch sił wyraźnie widział Jan, który później pisał o doktrynie o Anta Chrystusie, dzięki której ludzka natura Chrystusa została oddzielona od jego boskiej istoty. Była to doktryna Attisa, w której Bóg był jednocześnie rozpatrywany jako Ojciec i Syn. Taki pogląd przeszedł do Chrześcijaństwa i został w nim pod nazwą doktryny binitaryzmu, a potem ta doktryna stopniowo przeksztalczyła się w ideę o Bogu w Trójce świętej Jedynemu. Gnostycy byli najbardziej wpływowymi przedstawicielami nauk heretyckich. Okazali największy wpływ na formowanie doktryn o istnieniu raju i piekła, różnych zakazów, celibatu, a także wegetarianizmu. Patrz następne artykuły: Wegetarianizm a Biblia (183), a także Wino w Biblii (188).

Odpowiedź: witania, o których idzie mowa są związane z dziejami kultu, opisanymi w księdze Psalmów 118:25,26. Wejście Pana do Kościoła i chwała tłumu w języku aramejskim dokładnie oznacza: "pomóż teraz"(Hoszu an-na). Drzewa palmy są bardzo ważna realia symboliczna, ponieważ ma stosunek do Mesjasza. W kościele Jezechiela zobaczycie, że drzewo palmy znajduje sią w środku, naprzeciwko dwóch cherubinów: człowieka i cherubina z głową lwa. Drzewo palmy - symbol oblicza Pana i drzewa, co było hodowane u wód Meriwy, pokazują symbolikę Izraelu.

W roku, kiedy Chrystus został ukrzyżowany, t.z. w 30 roku n.e. 14 dzień miesiąca Nisan przypadał naśrodę. Takim czynem pierwsze święto Przaśników zbiegło się z 15 dniem miesiąca abib, t.z. trafił na czwartek. Dzień zaczął się wieczorem ubiegłego dnia (w środę, kiedy nastąpiła noc). W mogile był on czwartek, piątek, sobotę. W końcu dnia sobotniego, po tym, jak on był trzy dni i trzy nocy w mogile, będąc martwym on zmartwychwstał.

We wczesnych proroctwach było wspominane o tym, że zmartwychwstanie odbędzie sią w środę. Paschai piąteczna niedziela - to są idee, wzięte z kultów boga Attisa i Adonisa. Patrz następne artykuły Pochodzenie Wielkanocy i Paschi (235); Debaty kwartodecyman (277). Również radzimy przeczytać artykuł z nazwą Czas ukrzyżowania i zmartwychwstania (159). W nim możecie odnaleźć odpowiedzi na wasze pytania co do chronologii wydarzeń i tekstów świętych, dotyczących tego tematu.

Termin grecki, użyty w wydaniu SGD 281 amen - prosta transliteracja z hebrajskiego, gdzie słowo to ma to same znaczenie. Słowo trafiło do języka angielskiego wiele wieków temu, gdzie i zostało w tym znaczeniu. Takim czynem nasi wierni przestrzegają słowo z tego samego dnia, kiedy Bóg dał go ludziom na górze Synaj. I mężczyźni i kobiety powinni jednakowo go używać (Liczb 5:22; Powt. Prawa 27:15-26). Słowo to służy dla wyrażenia zgody lub uznania w modlitwie poświęconej Bogu. Słowo to używali za czasów odnowienia Kościoła (Nehem. 5:13; 8:6). Również jest spotykane w Psalmów. Używali go prorocy (Jeremjasz 28:6). Chrystus dał to słowo jako część modlitwy, wznoszonej do Pana.

Słowo "amen" zostało opuszczone w niektórych tekstach z powodu historycznej nieadekwatności świętego spadku. W innych przypadkach jest używane jako napełniona frazema, plan zawartości której może być wyrażony słowami "tak będzie". Nie zważając na to, że kościół jest oskarżany, on tak lub inaczej pełni funkcje "organu wykonawczego" w stworzeniu Boga. nikt nie pytał zdania kościoła co do księgi Dziej. W niektórych kościołach amerykańskich istnieje dziwne zdanie, że pochodzenie księgi dziejów jakimś czynem powinno mieś stosunek do Egiptu, i że w gruncie tej księgi leży symbolika kultów dawno egipskich, szczególnie boga Amun Ra. To - wielkie kłamstwo; ci, którzy wymyślili tą teorią, po prostu chcą zniekształcić Prawo Boga. o takich próbach trzeba mówić głośno. Izrael i Kościół chronią jednolitość Prawa od jakichkolwiek zamachów z tego samego dnia, kiedy prawo zostało wręczone Mojżeszowi na Górze Synajskiej.

Dzieje 15:24-29:

(24) Ponieważ dowiedzieliśmy się, że niektórzy bez naszego upoważnienia wyszli od nas i zaniepokoili was naukami, siejąc zamęt w waszych duszach, (25) postanowiliśmy jednomyślnie wybrać mężów i wysłać razem z naszymi drogimi: Barnabą i Pawłem, (26) którzy dla imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa poświęcili swe życie. (27) Wysyłamy więc Judę i Sylasa, którzy powtórzą wam ustnie to samo. (28) Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego, co konieczne. (29) Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu. Dobrze uczynicie, jeżeli powstrzymacie się od tego. Bywajcie zdrowi!

Odpowiedź: takim czynem nikt niczym nie jest związany. Tak w Nowym Testamencie wyraźnie się mówi o tym, że oni przestrzegali prawa jedzenia i Święty kalendarz, a także Paschę żydowską. W gruncie rzeczy debaty kwartodecyman rozbili kościół w 192r. od tej pory kościoły, co przestrzegali Sobotę oddzielili się od kościoła rzymskiego. Patrz artykuł: Debaty kwartodecyman (277).

Dzieje 15:28-29:

Odpowiedź: tekst księgi Dziejów 15:24 - fałszywy fragment, który był włączony do Receptus (ogólnie przyjęty tekst), dlatego, żeby poderwać autorytet Prawa Bożego wśród prawdziwych wiernych. Kieszeniowy poradnik terminów biblijnych, wydania Biblii króla Jakuba, zawiera uwagi, w których autor twierdzi, że słowa: "mówiąc, co powinno być obrzezane i przestrzegać prawo" byli specjalnie dodane do dawnych tekstów biblijnych. Nie ma ich w innych rękopisach, bazowanych na tekstach dawnych.

Na kartę są rzucona wiara pogan w rymach kultowego systemu ich braci; ich należność do pogaństwa wywiera niepokój prawdziwych chrześcijan. Poganie nie oddawali czci bałwanom, nie jedli i mięsa zabitych zwierząt. Wydaje się, że nie powinni dopuszczać się bludu pod czas dokonania rytuałów z krwią. Tak zwana "krwawa kiszka (kaszanka)" - przeżytek, co doszedł do nas od czasów, kiedy poganie wszędzie spożywali krew do jedzenia. W tym tekście są rozpatrywane podobne obyczaje, ale nie wszystkie. Patrz następne artykuły: Wegetarianizm a Biblia (183), Doktryny demonów ostatnich dniej (48).

Jest nam zrozumiała koncepcja sakramentów Bożych i ustrój jego rodziny. List do rzymian jest powołany pokazać postępujące wyrodzenie wiary, kiedy jej na zmianę przychodzi pogaństwo i oddawanie czci idolom i kumirom. jeżeli przyjmujecie błędnego boga, to stajecie na drogę wyrodzenia w duchu świętym i narodzie. Uważacie, że prawda jest zawarta w nie pobożności, więc gniew boży spadnie na was. Tacy ludzi rozpalają się żądzą nawzajem.

Trudne jest wymyślić bardziej smutne opowiadanie o zniszczeniach, dotyczących kościoła w ciągu więcej niż dwu tysięcy lat. Po tym, jak została przyjęta idea Boga, w trójce świętej jedynego, kościół drugiego tysiąclecia oznajmił początek upadku i rozpusty, sodomii i innych zboczeń. Okres tan okazał się śmiertelnym dla tych, kto przestrzegał Przykazania Boga i Świadectwo Jezusa Chrystusa. W te czasy rodzili się nauki biesowskie, u władcy stali ludzi, co zmuszali innych przynosić ślub celibatu, wyłączyć z racyonu produkty mięsne, które obowiązkowo trzeba bało przynosić jako wdzięczność.

Odpowiedź: "Dzieło prawa" - to nazwa księgi. Mowa idzie o Miksat Maaze ha Tore. Na grecki to zostało przetłumaczone jako "ergon nomou", a w rosyjskim "dzieło Prawa". Księga ta była uważana zgubioną w ciągu 1900 lat. Kopię tej księgi znaleźli w zwojach morza martwego. Przetłumaczyli ją profesorowie Kimron i Strugnell. Został napisany artykuł, poświęcony pytaniu o znaczeniu tej księgi dla ekzegezy Nowego Testamentu. Praca się okazała pod nazwą Praca nad tekstem prawa - lub MMT (104). Artykuł oryginalny i jej tłumaczenie są dostępne na stronie internetowej Chrześcijańskich kościołów Boga. (HCB).

Odpowiedź: Chrystusowi zostało dane całe Prawo i Umysł Pana, ponieważ Prawo pochodzi od Natury Boga. właśnie dlatego Chrystus oznacza koniec prawa. On nie kasował prawa. W liście do kolosan mówi się o tym, że on przybił nasz kwit o długach lub Chierogriphon). Jesteśmy wolni, ponieważ pokutował nasze grzechy, ale jesteśmy mu zobowiązani nie tylko jak oddzielnie wzięci ludzi, ale i jak poczt w całości.

"poświęcający i poświęceni, wszyscy od jedynego" - tak mówił list do żydów. Jednamy się z Bogiem poprzez Chrystusa, który został przewodnikiem naszym. Patrz artykuł Stosunek między Zbawieniem miłością a Prawem (82). Jest ważne przeczytać resztę artykułów, poświęconych temu pytaniu. Patrz artykuł: Prawo Boga (L1).

Odpowiedź: w społeczeństwie rzymskim tego czasu wielu z tych, kto należał do kościoła, byli jego niewolnikami. W rzymskich spółkach kościelnych było przyjęte przestrzegać określony tryb odżywiania w zależności od dnia ofiarowania. Takim czynem idea polegała na tym, że w spółkach kościelnych pogan ludzi spożywali jedzenie, przynoszone w ofierze idolom.

Rusałka nosi w sobie nowe nasiona życia, trzeba ją rozbić, żeby dać im wyjść na zewnątrz. Takim czynem krew ludzka jest ofiarą. Attis i jego kapłanie eunuchy dokonywali obrzęd na cześć święta paschy pogańskiej. Spółka cerkiewna nie znała skąd bierze się mięso. I oni zaczęli oskarżać siebie nawzajem w niegodziwości; niektórzy po prostu odmówili się od mięsa i zaczęli spożywać tylko warzywa, żeby ochronić siebie od spożywania mięsa, złożonego w ofierze idolom.

Paweł prosi ich nie być bardzo pilnymi w ograniczeniu spożywania mięsa. Bałwany sami po sobie nie mogą zadać szkody, i ci, czyja wiara jest silną, spożywali mięso i nic im się nie stało. w danym przypadku zabójstwo jest usprawiedliwione, ale krew nie używa się do jedzenia. Według Bulingiera za czasów Daniela ludzi zupełnie odmawiali się od mięsa, ponieważ zwierzęta byli zabijane wbrew prawom Biblii (patrz odsyłacze do poradnika kieszeniowego terminów biblijnych, Daniela 1).

Dni mięsne byli srogo określone, żeby uniknąć nieczystego mięsa, które możliwie było przeznaczone dla ofiarowania. Mowa była nie o naruszeniu dni Sobotnich Odpoczynku, ponieważ było to wyraźnym przestępstwem. W takim wypadku dni ofiarowania byli określane specjalnie, żeby mieć możliwość spożywać mięso, przy tym nie grzesząc przed Bogiem. Dokładniej o tym można przeczytać w artykule Wegetarianizm a Biblia (183).

Odpowiedź: nie, to nie jest prawda. W Biblii wyraźnie się mówi o tym, że kościół ma wielu imion. Kościół może nosić takie imiona jak: "kościół Boga"(tak on był nazywany w Koryncie); nazwa ta była używana do jednego kościoła, a w całości kościoły byli nazywani "kościoły Boga". ten ogólny termin był używany dla nominacji określonej spółki u wielu narodów. Oprócz tej nazwy istniała i inna- "chrześcijanie", a sekta była nazywana "Droga". W liście do rzymian 16:16 jest odpowiednie zdanie, na przykład: "Was witają wszystkie kościoły Chrystusa". To w żadnym przypadku nie jest powołane poderwać główny autorytet Boga, które stoi na czele kościoła. A głową każdego człowieka jest Chrystus, a głową Chrystusa - Bóg. Chrystus jest ciałem w tym sensie, że On - kościół, właśnie w takim kontekście pojęcie to jest używane w liście do rzymian. Pytanie to jest rozpatrywane w artykule Imię Kościoła (148).

czy naprawdę Paweł mówi o święcie Przaśników w podanym niżej fragmencie listu do Koryntian:

6 Wcałe nie macie się czym chlubić! Czyż nie wiecie, że odrobina kwasu całe ciasto zakwasza? 7 Wyrzućcie więc stary kwas, abyście się stali nowym ciastem, jako, że przaśni jesteście. Chrystus bowiem został złożony w ofierze jako nasza Pascha. 8 Tak przeto odprawiajmy święto nasze, nie przy użyciu starego kwasu, kwasu złości i przewrotności, lecz - przaśnego chleba czystości i prawdy.

Odpowiedź: Tak, on mówi o święcie Przaśników i Pasche (żydowskiej), która jest rozpatrywana jako część Przaśników. Święto to zaczyna się w dniu Przygotowania, t.z. na czternasty dzień miesiąca Abib. Oprócz tego Paweł przepisuje oficjalnie obchodzić Wieczerzę Pana w okresie wieczornego gowienia w czternastym dniu miesiąca Abib; mowa idzie o pierwszej wieczerze Chagigah , z której rozpoczynali dzień Przygotowań dla Paschy żydowskiej, którą zaczynali obchodzić następnym wieczorem. Paschą tą był Jezus Chrystus.

Jeżeli ktoś nie przestrzega święto Przaśników, znaczy taka osoba nie rozumie sensu ofiary odkupienia, którą złożył za nas Chrystus. Paweł i inni apostołowie, łącznie z kapłanami wczesnego chrześcijaństwa pilnie przestrzegali wszystkie święta. Raskoł zaczął się w 192roku, kiedy episkop rzymski spróbował narzucić herezję paschy pogańskiej. W wyniku kościół rozdzielił się na stronników herezji i jej przeciwników. Patrz artykuł Spory kwartodecymańskie (277). Istnieje szereg artykułów co do tematu "Pascha żydowska" i "Swięto Przaśników". Zwróćcie uwagę na następne artykuły: pascha żydowska (98); Stare i Nowe Drożdże (106a); a także Przynoszenie falowego snopa (106b).

Odpowiedź: kobieta powinna przychodzić z pokrytą głową tylko w tym przypadku, jeżeli ma krótkie włosy, ponieważ włosy są jej honorem. Powinna pokrywać głowę, ponieważ jest posłuszna swemu mężu; kobieta i powinna mieć na głowię swój znak władzy nad niej, dla Aniołów (1Korynt. 11:10-15).

Odpowiedź: herezja, którą głosili kościoły w Galatii i Kolosii, stała przedmiotem rozpatrywania w granicach artykułu: Herezja w kościele apostolskim (89). Jest wariacją na temat teologii gnostycznej, interpretacji doktryn pogańskich. zwróćcie uwagę na następny artykuł: Wegetarianizm a Biblia (183), gdzie możecie dokładnie dowiedzieć się o tej doktrynie i związanych z nią naukach. Także będzie dla was ciekawym artykuł pod nazwą Dusza (92).

Sataniści i astrolodzy, co używają tą naukę dla wróżby, próbują podnieść konkretnego człowieka i postawić go wyżej Boga. biblia zabrania taki punkt widzenia. Nasza dola - zostać Synami Boga, dlatego niecierpliwie oczekujemy zmartwychwstania; więc możemy zostać synami najwyższego w sile poprzez Ducha Świętego, i Bóg zostanie wszystkim we wszystkim (Efez. 4:6). Patrz następne artykuły: Dusza (92), Zmartwychwstanie (143).

Odpowiedź: Do Galatów 4:10 nie można traktować oddzielnie od kontekstu całego listu, szczególnie od poprzedniego wierszu, a właśnie do Galatów 4:9. W tym przypadku słowa "o słabych" są częścią nauk gnostycznych. A herezji samych kolosan byli zupełnie inne. W Galatii wielu oddawali cześć elementom wszechświatu. Teksty listu do Galatów nie mają nic wspólnego z sporami w liście do kolosan 2:16, co do świąt, nowi lub soboty.

Innymi słowami ci ludzi wykorzystywali astrologię, żeby przewidywać dni i czasy roku. czytali przyszłość według znaków i gwiazd. Znów i znów wracali do tych znaków. Mieszkańcy Galatii zbierali się w odpowiednim czasie. Na zasłonie w kościele Iroda także byli wyszyte znaki (por. Jozef). Wpływ agnostycyzmu w kościele odnalazł swoje przedstawienie w następnych artykułach: Wegetarianizm a Biblia (183), Nikolaici (202); oprócz tego jest szereg innych artykułów, poświęconych pytaniom definicji Boga, w tym Dusza (92).

Angielskie słowo Families (rodziny) w rzeczywistości oznacza "fatherhoods" (ojcostwa). To i jest sens, który autor włożył w słowa, opisujące Chrystusa jako "Ojca wieczności" w księdze Izajasza 9:6. Patrz artykuł pod nazwą Izajasz 9:6, w której możecie odnaleźć odpowiednie tłumaczenia. Ustrój carstwa niebiańskiego przedstawiony w artykule Jak Bóg został rodziną (187). Z artykułu Arch stworzenie Boga jako Alfa i Omega (229) możecie się dowiedzieć o tym, jakie imiona byli przyswajane Chrystusowi w zależności od działań Mesjasza według rozkazu Boga.

W tekście tym wyraźnie widać wspomnienia o kultowym systemie Baala, w gruncie której leży obrzęd klęczenia. Oczywiście, że rozumiemy, że po przyjściu Chrystusa te wszystkie tradycji zostaną skasowane, i wszyscy zobaczą go, jako prawdziwego Boga. kluczowym pojęciem tego tekstu można uważać wyraz "klęcząc", t.z. "kampto"(do rzym. 11:4, por. Is. 45:23; Rzym. 14:11).

Patrz następne artykuły: Zmartwychwstanie (143); Dusza (92); Sąd nad demonami (80), a także Owca zabłąkana i Syn marnotrawny (199). Rolę Chrystusa w zamiarze Boga i jej znaczenie są przedstawione w następnych artykułach Prawo a pierwsze przykazanie (253), Prawo a drugie Przykazanie (254); Prawo a Trzecie przykazanie (255), a także Pierwsze Wielkie Przykazanie (252). Oprócz tego trzeba zwrócić uwagę na artykuły: Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243), Arch stworzenie Boga jako alfa i Omega (229).

Ze słów i postępowania apostołów w księdze Dziejów jest łatwo widzieć, że Święta nadał istnieją. Tak w księdze Dziejów 20:6 jest upominanie o tym, że oni przestrzegali święto Przaśników. Po tym święcie kościół filipijski odłamał się od innych (nowego testamentu) kościołów. Więc ustaliliśmy, że Paweł i kościół filipijski przestrzegali święta pańskie. W liście do Kolosan 2:16 mówi się o tym, że kolosanie również obchodzili te święta. W księdze Dziejów 20:7 mówi się o "mia ton Sabbaton", co tłumaczy sią jako "Pierwsza z Sobot", i Bulinger uważa, że najlepszym dniem dla odczytu gomorów trzeba uważać sobotę, a nie niedzielę.

Takim czynem Kolosanie także pełnili Snop Woznoszeniai inne przynoszenia do Pięćdziesiątnicy, które obchodzili; o tym znamy z Dziejów 2:1. Zdanie "Przy nadejściu dnia Pięćdziesiątnicy oni wszyscy byli razem" oznacza, że także przestrzegali sobotę, t.z. za dzień do niedzieli, uważając ją częścią tego dwudniowego święta. z tekstu Dziejów 27:9 dowiadujemy się, że przestrzegali dzień Oczyszczenia, a także święta siódmego Miesiąca; a to jest jawnym znakiem tego, że kolosanie przestrzegali post

W liście do Kolosan także jest ukazanie na to, że nikt nas nie osądzał zajedzenie, lub picie, lub za jakikolwiek święto, nów lub sobotę. oprócz tego nie można osądzać człowieka za to, że on nie przestrzega te święta. Istnieje wielu tekstów Ewangelia, z których widzimy, że Chrystus i jego uczniowie przestrzegali każde święto, i każdą sobotę, o której mówi się w Prawie. Paweł i jego kościół także chodzili do synagogi co soboty, żeby nauczać i mówić kazania. Takim czynem widzimy, że Mesjasz i członkowie kościoła Nowego Testamentu srogo przestrzegali kalendarz, dany nam pośrednikiem bożym, Jezusem Chrystusem. W waszym życiu odbędą się kardynalne zmiany, jeżeli wbrew temu, że w ciągu całej historii swego istnienia kościół był prześladowany, zdecydujecie przestrzegać Prawo Boga i uczyć ludzi postępować tyk, jak każe Pismo święte. W całości Chrystus dość wyraźnie dał do zrozumienia, jaka dola jest wyznaczona ludziom, którzy przestrzegają przepisy biblijne i nie naruszają prawo. Liczba takich ludzi, co weszli do królestwa bożego nie jest wielka.

Wybrańcy - są "ci, co przestrzegają kazania boże i świadectwa Jezusa Chrystusa" - właśnie dlatego rozjuszył się dragon na żonę i poszedł żeby walczyć z innymi od jej plemienni, przestrzegającymi przykazania boże i mającymi świadectwo Jezusa Chrystusa (Apok. 12:17; 14:12).istnieje szereg artykułów o Prawie, co poświęcone pytaniom przestrzegania Praw Bożych. Zwróćcie uwagę na artykuł Prawo boże (L1),a także inne, w których jest przedstawiony temat Prawa.

W liście do kolosan 2:16 są takie zdania: "nie osądzają was za jedzenie, lub picie, lub za jakikolwiek święto, lub nów, lub sobotę". Chciał bym do tego dołączyć: "I naszą sobotę". Zjawia się pytanie, czy łatwo jest lekceważyć nastawienia otoczenia?

Odpowiedź: w liście do Kolosan mówi się o tym, że kościół przestrzegał wszystkie soboty, mówi i święta. W tym wierszu mówi się: "nie osądza was nikt i nie mówi, jak je przestrzegać". W księdze Dziejów wyraźnie się pokazuje to, że wszyscy członkowie Kościoła przestrzegali święta, soboty i nowi. Powinniśmy naśladować te przepisy w ciągu 1971 lat. Dlatego, żeby otrzymać Duch Święty trzeba było przestrzegać Pięćdziesątnicę (Dzieje 2:1). W Ewangelii wszędzie spotykamy upominanie o tym, że i Chrystus, i apostole przestrzegali wszystkie święta. Nie odnajdziemy żadnego wspomnienia o tym, że oni naruszali prawa, ustalone w Piśmie Świętym. Apostoł Paweł przestrzegał wszystkie obyczaje według prawa, o tym możemy sądzić z jego listów (Dzieje 12:3; 20:6). W 1 do Koryntian 5:7-8 objaśnia się, jak przestrzegamy święto Przaśników.

Dawni kościół przestrzegał Dzień Oczyszczenia (Dziejów 27:9). Nie możecie do końca zrozumieć zamysł zbawienia, jeżeli nie rozumiecie istotę świąt bożych. W gruncie rzeczy Chrystus był Paschą i Snopem Przynoszenia. Nakazał nam przestrzegać wieczerzę Pana w pamięć o tej nocy, kiedy go zdradzili, t.z. na czternasty dzień miesiąca Abib.

U nas również nie ma żadnego upominania o skasowaniu soboty lub zmianach z tym związanych. Nic nie znamy i o tym, że kościół nie przestrzegał świąt, mówi i soboty, konkretnie o tym wspomina się w liście do kolosan 2:16.apostol Paweł naznaczył zbiory darów w pierwszym dniu tygodnia, ponieważ tego nie można robić w sobotę. Jest to jedyne upominanie o niedzielnym spotkaniu. Nawet te dni, które nazywają "Pierwszym dniem tygodnia" na prawdę w tłumaczeniu z greckiego znaczą "pierwsza z sobót".

Odpowiedź: Słowo "oddawanie czci" oznacza "religia", takim jest sens tego słowa w kontekście zdania Dziejów 26:5. Słowo to jest spotykane tylko dwa razy. Żeby otrzymać pełne przedstawienie o herezjach galatów i kolosan, trzeba zrozumieć ich współczesne koncepcji. Dokładnie o tych doktrynach możecie się dowiedzieć z artykułu pod nazwą Herezja w kościele Apostolskim (89). Jest jasne, że aeoniczne i inne kulty, a także związane z nimi elementy byli podstawą nauk heretyckich kościołów galatów i kolosan. Prawda jest w tym, że nie trzeba oddawać cześć Posłanniku. A sama tradycja wznosić modlitwy aniołom weszła do chrześcijaństwa dzięki tym ludziom, którzy byli bardzo nie przebierające w wyborze obiektu dla oddania czci.

Odpowiedź: tajemnica Chrystusa jest w tym, że poganie otrzymują zbawienie i także mogą zostać synami Boga. i nawet ci, co nie otrzymali zbawienia, jednak mogą liczyć na zbawienie, ponieważ kościół odkupi ich grzechy w sakramentach Chrystusa. Także o tym można przeczytać w liście do galatów. W tym artykule idzie mowa o tym, że Abraham błagosłowił wszystkie narody i poganie będą usprawiedliwione wiarą. Pismo Święte także mówi o tym, że wierzące w Boga są dziećmi Abrahama (Gal. 3:6-7).

Duch Święty wzniósł Ewangelie do Abrahama. I Pismo , przewidując., że Bóg wiarą usprawiedliwi pogan, przepowiedziało Abrahamowi: w tobie będą błogosławione wszystkie narody (Gal. 3:8-9). Apostoł Paweł przeciwstoi "ergon nomou" lub Migsat Maase ha Torah (MMT)(patrz artykuł Praca nad tekstem prawa - lub MMT (104). Używa on ten tekst w liście do galatów dla komentarza z pytań przeklęcia prawa. Nikt nie usprawiedliwia się prawem przed Bogiem, ale pobożny wiarą żyć będzie (Gal. 3:11-12; Abak. 2:4; por. Rzym. 1:17; do Heb. 10:38).

Paweł rozwija ten argument, żeby takim czynem prowadzić walkę z heretykami w Galatii, a także w Kolosii. zwróćcie uwagę na artykuł Herezja w kościele apostolskim /89). W liście do galatów 4:3 Paweł mówi, że byliśmy zniewolone materialnym początkiem świata. Apostł posyła się na herezje w Galatii. On mówi: "Ale kiedy przyszła pełnia czasu, Bóg posłał Syna Swego (Jednorodzonego), który urodził się od żony, podporządkował się prawu, żeby odkupić podlegających prawu, żeby otrzymać usynowienie. A jak jesteście synami, to Bóg posłał w serca wasze Ducha Syna Swego, wołającego: Abba, Ojcie!"(Gal. 4:4-6).

Takim czynem więcej nie jesteśmy niewolnikami, ale synami, i dlatego spadkobiercami Bożymi poprzez Jezusa Chrystusa (Gal. 4:7). W liście do Efezjan 5:14 Paweł parafrazuje mówione prorokiem Izajaszem 60:1-2 i mówi o świecie, co wzejdzie nad tymi, kto zmartwychwstał. Dalej wykorzysta to samo frazę w liśvie do Efezjan 5:16 w stosunku do tego, że powinniśmy cenić czas, jak o tym mówi się w liście do Galatów 3:13 i Kolosan 4:5.pousza nas, żebyśmy postępowali ostrożnie, nie jako nie mądrze, ale jako mądre, ceniąc czas, ponieważ dni są podstępne.

Paweł mówi o tym, że powinniśmy odwdzięczyć Boga za to wszystko, co dał nam; powinniśmy wyrazić pokorę sobie nawzajem w strachu przed Bogiem. Takim czynem tajemnica Chrystusa jest odkupieniem pogan jak synów Abrahama w wierze kościoła, a także ich zbawienie w tym, że zostaną oni synami Boga w Chrystusie. Nie dotknie ich przekleństwo prawa, ale z wiarą oni wszystko dokonają według prawa. I będziemy z mądrością poprzez wiarę, oddając chwalę za wszystko, co mamy, i wyrazimy pokorę sobie nawzajem w wierze i strachu Bożym. Takim czynem poprzez tajemnicę Chrystusa zostaniemy synami żywego Boga. ponieważ jest napisane: "Powiedziałem: jesteście bogami, i synowie Najwyższego - to wy wszyscy" i Pismo Święte nie zostanie naruszone (Ps. 82:6; Jana 10:34-35).

odpowiedź: w ciągu wielu wieków umysłami i sercami ludzi kierowała Wielka herezja. Początek odstępstwu był położony w Rzymie, a potem zaczynając od czwartego wieku , ci błędne nauki zaczęli poszerzać się na cały kościół Chrześcijański. W ciągu całego okresu chrześcijaństwo niejednokrotnie przyjmowało dzikie formy. W wyniku cały naród Boży - ludzi, co próbowali przestrzegać prawo Boga w ciągu wieków - cierpiał od prześladowań ze strony przeciwników chrześcijaństwa.

W dni ostatnie antychryst przyjdzie do władzy i zniszczy świętych Najwyższego. W niektórym sensie już możemy widzieć początki proroctwa już w XX wieku, ponieważ Watykan ogłosił Papieża namiestnikiem Chrystusa i Boga na ziemi. Będąc na cele systemu, co wrzuca człowieka do grzechu i skazuje na wieczne męki, on oczekuje, że ostatni z wiernych, przestrzegających sobotę, także zostaną odstępcami wiary. Takim czynem system antychrysta daje się znać i podejmuje próby zniszczyć naród Boży i poderwać jego siłę.

Przeciwdziałanie sił przybrało najbardziej wyraźny charakter w ciągu trzech ostatnich dziesięciołeć. Podstawą dla tego służy ten fakt, że większy część kościołów Boga, częściowo lub całkowicie przyjęli binitaryckie i trynitarne doktryny. Widzimy masowe przejście do dogmatu Boga w trójce świętej jedynego. Zostali się tylko niewielu z tych, kto przestrzega wejściowe doktryny kościoła , co zostali ustalone przez apostołów. Niewiele jest tych, kto przestrzega Prawa Boga w ślad za Chrystusem, Wielkim Aniołem Starego Testamentu, co przekazał prawo Mojżeszowi. Tak uczyli nowy i dawny kościół w pierwszym i drugim wiekach naszej ery.

W drugim liście do tesaloniczan środowiska2:7 Paweł poprzedza: "Ponieważ tajemnica bezprawia już w dziejach, tylko nie spełni się do tych pór, dopóki nie zostanie wzięty od środowiska utrzymujący teraz". Kto jest wzięty od środowiska i kto utrzymujący teraz? odpowiedź jest jednoznaczną - w tym przypadku idzie mowa o przeciwniku, t.z .Szatanie. tajemnica bezprawia jest kamieniem , na który opiera się cały system zła. Takim czynem Szatan robi swoje zle sprawy poprzez kulty mistyczne. Cel, którą prześladuje, jest w tym, żeby zaprowadzić w błąd nawet najbardziej pobożnych z wybranych Bogiem. Więc Szatan jest siedzący w świątynie Bożej, nazywając siebie "Bóg" i każdy kapłan, idący za nim i spowiadający błędną doktrynę o (pogańskiej) Pasce jest "człowiek grzechu, syn zagłady". Określenie to pokazuje, że taki człowiek jest nikt inny, jak posłannik Szatana, co przyszedł na ziemię. Kiedy nadejdą dni ostatnie z tego kościoła wyżyje tylko kilku człowiek. I tylko ci z wybrańców. Kto wyżyje ogłoszą dni skorboty i dobrą nowinę o przybliżającym się Królestwie bożym.

Pod czas tych wydarzeń dawny kościół zostanie odnowiony, Judea powróci do prawdziwej wiary. Wszyscy zostaną powołani na sąd do Jerozolimy. Do tego czasu powinniśmy przejść oczyszczenie ogniem. Patrz artykuły: Jerozolimskie wezwanie do narodów (238); List Apokalipsy 14 (270). Istnieje dwa głównych aspekty tego problemu, które odnaleźli swoje odbicie w artykułach: Poprzedzenie ostatnich dniej (44), a także Siła Gedeona i Ostatnie Dni (22).

Początek dni i koniec lat był obowiązkowym warunkiem dla kapłanów. Wejście do chramu w dwadzieścia pięć lat i koniec służby w pięćdziesiąt - takie jest prawo kapłanów Aarona. Obowiązkowym było uważane zacząć kazanie w trzydzieści lat i kontynuować do tych pór, aż człowiek nie będzie mógł tego robić za granicami kościoła. Zwykle period ten następował po sześćdziesięciu pięciu lub siedemdziesięciu.

A kapłaństwo Melchizedeka jest inne w swojej istocie. W nim mogą brać udział synowie Aarona a także poganie. Dlatego Abraham poszedł do Melchizedeka do Jerozolimy. Było to miasto Jebusejów, gdzie panowała atmosfera pogaństwa. Takim czynem Melchizedek pozwalał pogańskim kapłanom odbywać służby w kościele. Patrz artykuł Melchizedek (28), gdzie możecie bardziej dokładnie dowiedzieć się o tym problemie.

Odpowiedź: autorem nazwanej księgi był Jakub, krewny brat Jezusa Chrystusa; był on jedną z kluczowych figur księgi Dziejów. Debaty o autorstwie tego listu, a także ten fakt, że Luter wyłączył później ten utwór z kanonu, są spowodowane tym, że Jakub był antysemitą. Jednak list ten jest napisany w wyraźnie żydowskiej manierze. W liście do Jakuba Prawo jest wygłaszane jako doskonale prawo wolności.

Słowa te są adresowane do dwunastu kolan, które byli rozsiane po ziemi. Niestety nie znamy konkretnego czasu napisania tego utworu. Najbardziej możliwe, że tekst ten był napisany w Jerozolimie po pewnym czasie po tych wydarzeniach, co są opisywane w Dziejach. Jednak nie jest wyłączono, że księga ta została napisana przed tymi wydarzeniami. Niewątpliwe, że ten utwór został napisany przed tym, jak Jakub przyjął śmierć męczennika w 63 roku n.e. temat ten jest dokładnie przedstawiony w artykule pod nazwą: Znak Jonasza i historia odnowienia kościoła (13).

Możemy łatwo dostrzec mocny efekt pragmatyczny tego listu o wierze i związanych z nią aspektach. Jest aktualne i do dziś, kiedy ludzi bez wyniku próbują bronić swoje pozycji w walce z adeptami antynomicznych wiar (protestantyzmu, rzymskimi katolikami i z.d.). skomplikowane stosunki między przedstawicielami różnych koncesji religijnych i spółek mogą służyć jeszcze jednym powodem zwrócić sią do Prawa Bożego i zacząć znów poważnie go uczyć.

Reszta popadnie do drugiego zmartwychwstania. Wtedy wszyscy pokutują i zrozumieją swoje grzechy. Zwróćcie uwagę na następne artykuły: Zmartwychwstanie (143); Sąd nad demonami (80).

odpowiedź: przedstawione cytaty są z fałszywego tekstu w Jana 5:7, co był rozmieszczony w Receptus (ogólnie przyjętym tekście). Fragment ten wszedł także i do wydania Biblii króla Jakuba. Ale nie ma go w żadnym innym wydaniu Biblii. Fragment ten był sztucznie włączony do tekstu pierwszego listu Jana, żeby stronnicy dogmatu Boga w trójcy świętej jedynego mogli mieć dowód swojej, tak zwanej "prawości". Protestanci ogłosili "Sola Scriptura" lub "Jedyne Pismo" i wzięli go jako podstawą. Takim czynem wszystkie aluzje co do trzyjednego boga trzeba zniszczyć z Pisma Swiętego, ponieważ są błędne.

Teolog rzymskiego kościoła katolickiego s.m. Lakunia (bóg z nami) daje objaśnienie temu, jakim czynem koncepcja o Bogu w trójce świętej jedynemu była nawiązana kościołowi. Początek tej dogmatyce położyli kapadokijcy na soborach w czwartym wieku, konkretnie na soborze w Kpnstantynopolu, który się odbył w 381r. Augustyn postawił pytanie o stosunkach wewnątrz samego królestwa bożego. Rzymski kościół katolicki udziela główną uwagę decyzjom, przyjętym pod czas przeprowadzenia soboru kościołów. Takim czynem nie przyjmuje fałszywych tekstów, sztucznie włączonych do Receptus (ogólnie przyjęty tekst), ponieważ dogmatyści z Sola Scriptura kierowali się tylko tekstem kanonicznym. Dokładniej o tym można przeczytać w artykule Wczesna teologia Bóstwa (127).

Odpowiedź: księga Apokalipsy jest w istocie Odkrowieniem Boga danym Jezusowi Chrystusowi. Sam Jan mówi nam, że on napisał tą księgę, kiedy był w zesłaniu na wyspie Patmos. Chrystus przekazał Apokalipsę Janowi, kiedy otrzymał go (Apokalipsę) od Boga. to bardzo ważny aspekt, dotyczący pytania o Ogólnej wiedzę i wole Ojca pokazać Siebie.

Irenij był uczniem Polikarpa i Papiusza. O działalności Jana w Efezie i innych miejscach on dowiedział się od swoich uczycieli. Według świadectwa Ewsepiusza, Papij sam nie widział apostoli, jednak ciasno sią obcował z ich przyjacielami (III, 39, 2). Takim czynem Irenij był uczenikiem tych ludzi, a Polikarp dawał mu informacje z pierwszych rąk, a Papij dopełnił ogólne wiadomości, otrzymane od innych apostołów. Kroniki Ireneja i Papiusza nie mają wielkich rozbieżności.

Tertulian mówi, że Jan poszedł do Rzymu, gdzie "jego wrzucili do gotującego się oleju, i wyszedł nie dotknięty, a potem był wysłany na wyspę". (Patmos))por. Pres. Her. 36). Polikratus Efeski mówi o tym, że Jan był "kapłanem , który miał deskę kapłana" (Ewsewij, His. T. 24, 3, str. 954, por. Słownik tłumacza Biblii z komentarzem, Jan apostoł, t. 2, str. 954). Stąd możemy wywnioskować, że Jan był synem Lewinego i Kochenego.

Pochodzenie koncepcji o mękach Jana, spowodowane rękopisami Georgia Grzesznika (około 9 wieku). Utwór ten był kopią z kopii Kroniki ósmego wieku. A ostatnia z kolei była napisana w piątym wieku Filipem (Słownik tłumacza Biblii dalej). Jednak te wszystkie wiadomości są sprzeczne z większością wiadomości wczesnych świadków; oprócz tego z samej Biblii widzimy, że dola męczennika nie mogła byś dolą Jana. Ten apostoł został autorem pięciu utworów (Jan 1-3, Jan i Apokalipsa), tak uważa większość biblieistów.

Ewsewij miał podobną opinię, że Ewangelię - najbardziej ważna praca Jana, nie zważając na to, że została napisana później od innych. Opowiadają, że tą ewangelię było napisane po jakimś czasie po napisaniu innych trzech, że w tej wersji naprawione błędy innych, dotyczące głównie wczesnych lat kazań Chrystusa. Tylko Mateusz i Jan mogą być uważane prawdziwymi apostołami.

Odpowiedź: koncepcja o tym, że księga apokalipsy została napisana, jako forma protestu przeciwko imperatorowi Neronu, jest wymysłem tych ludzi, co chcą w każdym przypadku poderwać autorytet Apokalipsy. Twierdzenie to nie jest takie prawdziwe, jak myślą niektórzy. Jan mówi nam, że on napisał tą księgę pod czas zesłania na wyspę Patmos. Był zesłany na tą wyspę w 95 roku n.e. i wrócił po tym, jak na trzon wszedł imperator Nerwa w 96 roku n.e.

Możemy naśladować przykład innych dyskutantów i zacząć prowadzić dyskusje filozoficzne o tym, czy jest ta praca proroctwem czy nie. Jednak twierdzić , że ta praca nie ma cenności boskiego proroctwa znaczy , że mówiący po prostu nie czytał tekstu Apokalipsy lub cale fragmenty, bez których nie można mieć przedstawienia o tej księdze. Miejsce historyczne księgi Apokalipsy w tekście kanonicznym stało się tematem artykułu Biblia (164). Wielu proroctw Apokalipsy spełnili się dokładnie tak, jak i było powiedziano w Apokalipsie Jana Bogosłowa. I wielu proroctw jeszcze się spełni. W tekście księgi niewątpliwie idzie mowa o drugim przejściu Mesjasza, jednak czas ten jeszcze nie nadszedł. Jest głupio twierdzić, że księgę Apokalipsy uważają prorocką tylko ci, kto chcę wierzyć w globalną światową katastrofę.

Praca ta mówi o nieskruszonych tego świata, i o tym, jaka dola jest przygotowana im w czas ogólnego zniszczenia. Księga Apokalipsy zajmuje główne z miejsc w szeregu proroctw biblijnych, który spełniali się w ciągu dwu tysiącu lat. Wkrótce dowiedziemy się o tym, na ile prawdziwe byli te proroctwa. Tą Apokalipsę Pan dał Chrystusowi, a on póóniej przekazał tą księgę swoim stronnikóm poprzez Jana. Żaden z rozdziałów Kościołów Boga w drugim tysiącleciu nigdy nie próbował rozglądać księgę Apokalipsy jako dokument historyczny. Jest to największe głupstwo, jakie tylko można wymyślić.

Nikt i nie próbuje twierdzić, że Apokalipsa była w istocie listem do Nerona. W ciągu dziesięciu lat prześladowań kościoła z 303 po 323 treść listu wysłanego do smirny stało się dość jasnym.

Więc podstawę lub fundament kościoła stanowili ci, co przeszli siedem kościołów. Otrzymują prawo pobytu w Miećcie Pana i zostają częścią Kościoła Bożego. Te wszystkie ludzi otrzymują mannę od swego chrztu. Dalej otrzymują silę od dnia swego zmartwychwstania. Takim czynem tacy wybrańcy zostają pełnomocnymi obywatelami Miasta Pana, i po zakończeniu drugiego zmartwychwstania, po tym, jak spełnią swoją pracę, wejdą do tysiąclecia królowania Chrystusa.

Patrz następne artykuły: Zmartwychwstanie (143(, Sąd nad demonami (80), Tysiąclecie i wzniesienie na niebo (95), Miasto Boga (180), a także Dzień Pana i dni ostatnie (192).

Odpowiedź: dlatego, żeby trafić do Królestwa Niebiańskiego starego świata, trzeba spełnić pewny warunek, a właśnie otrzymać kamień, na którym jest napisane nowe imię. Kamień ten był wykorzystany jako znak, za pomocą którego można było określić należność człowieka do wybrańców. Bulingar mówi o tym, że biały kamień był znany dawnym jako kamień "zwycięstwa" (dod. Do Apok. 2:17). Pod czas prześladowań chrześcijan naprzeciwko imienni złego człowieka był stawiony znak. Przy pewnej liczbie tych znaków człowiek był wysyłany. W nasze czasy nadał istnieje wiele imion, które pochodzą od imion bogów pogańskich. W naszym społeczeństwie praktycznie niemożliwe tego uniknąć. Ale kiedy wróci Mesjasz, ludzi zaczną mówić nowym, prawidłowym, czystym językiem, a wybrańcy otrzymają nowe imię. To się zdarzy, jak mówił prorok Izajasz w wierszu 62:2, a Pismo nie będzie naruszone. Biały kamień również symbolicznie jest częścią Kościoła Bożego.

W te czasy Izrael był w związku z Tyrem i Finikią. Pascha pogańska była wzięta izraelitami od finikijców. Za czasów Iezeweli kulty paschalne mieli duże rozpowszechnienie, a praw Boga zapomniane. Ludzi przestrzegali paschę i oddawali cześć Baalu. A prorocy boże byli znieważane. Pascha pogańska była częścią dawnego systemu Baala, nie można ją oddzielić od mistycznych tradycji i obrzędów. Patrz artykuł Złote ciele (222). Finikijcy pomagali rozpowszechnieniu błędnej religii po całemu światu, ponieważ prowadzili dupy handel.

Z innej strony, jeżeli Biblia dana bogiem, to zawiera ona idealną prawdę. Ci, co wierzą w Pana naszego, będą dążyli do tego, żeby zrozumieć Jego słowo i przestrzegać kazania biblijne. Powinniśmy znać granicy naszych możliwości. W żadnym przypadku nie powinniśmy pogardliwie odnosić się do tych, kto nie jest dobry w rozumieniu Biblii i nie dotarł do tego poziomy, który my osiągnęliśmy. Będziemy żyć wiarą i lubić siebie nawzajem.

Odpowiedź: gwiazda poranna - czyn lub posada, którą nosił jeden z cherubinów. Jak możemy widzieć z księgi Joba 38:4-7, od stworzenia ziemi było mnóstwo gwiazd porannych. Termin Lucyfer określa posadę tego, kto nosi go. Imię to nosi i bóg tego świata. W niniejsze czasy Szatan jest Lucyferem i gwiazdą poranną. Po drugim przyjściu ten tytuł zostanie skasowany. A miejsce Szatana zajmie Mesjasz. My, wybrańcy otrzymamy pełnomocnictwa królować razem z Chrystusem. Innymi słowami wybrańcy będą uczestniczyć w panowaniu Pana tysiąc lat i w przyszłości będą kierować tą planetą. Dokładniej o tym można przeczytać w artykułach: Lucyfer: Nosiciel światła i gwiazda poranna (223), Władza Boga (174). Oprócz tego zwróćcie uwagę na artykuł Jak Bóg został rodziną (187).

Takim czynem wszystkie synowie Boga - elohimy lub "theoi" po grecku. Jest on Jahwe pocztu, i wszyscy, kto pełnią Jego wolę, noszą imię Jahwe. Dlatego każdy anioł, którego spotykamy w Starym Testamencie nosi imię Jahwe. Dotyczy to wszystkim aniołów starego Testamentu. Jest on Jahowix lub Elion Najwyższy i "Istniejący Jehowa" (Wyjś. 3:14). Imię Miastu Jego Nowa Jerozolima, który wyższy nas wszystkich i matka nasza. Miasto to zostało wyznaczone samym Panem, istniejącym na niebie. Patrz artykuł: Miasto Boga (180).

Eloach nie ma nowego imienni. Jednak nowe imię ma Chrystus. Będziemy elohimami podobno aniołowi Jahwe, który nad nami (Zach. 12:8). Jesteśmy bogami (elohim i theoi) i Pismo święte nie będzie naruszone. Chrystus otrzymał nowe imię, i ono jest napisane na każdym z nas. Będziemy postępować tak, jak on nam powiedział, we sławę Chrystusa i Boga wszechmogącego. Zwróćcie także uwagę na artykuł: Przed istnienie Jezusa Chrystusa (243).

odpowiedź: apostoł Jan widział wielki biały tron. O nim idzie mowa w księdze apokalipsy 4:2-6. Tysiącletni okres dobiega końca i niedługo przyjdzie czas drugiego zmartwychwstania. Chrystus będzie królować razem z bogiem i w jego imieniu. On (Chrystus) będzie sądzić cały świat w ciągu stu lat. To i będzie czas drugiego zmartwychwstania, które nastąpi po tysiącletnim królowaniu Chrystusa i świętych. Bóg posłał ducha świętego i poprzez jego siłę drugie zmartwychwstanie dla wszystkich ludzi nabierze siły. W ten czas na naszej planecie ustalą się harmonia i porządek.

(12) I ujrzałem: gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały księżyc stał się jak krew. (13) I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. (14) Niebo zostało usunięte jak księga, którą się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone. (15) A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. (16) I mówią do gór i do skał: Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, (17) bo nadszedł Wielki Dzień Jego gniewu, a któż zdoła się ostać?

W przypowieści o owcach i kozłach jest zawarta konkretna informacja o tym, co mamy oczekiwać w przyszłości. Podobno temu, jak oni sądzili świętych, tak i oni będą sądzeni. Dokładniej o tym można przeczytać z artykułu Siedem pieczęci (140), Siedem trąb (141), Upadek Iericho (142), a także Trąby (136).

Jeździec ten jest błędną religią w imienni jego. Takim czynem Apokalipsa alegorycznie daje nam do zrozumienia myśl o tym, że błędna religia w swój czas podbije cały świat. Od tego jeźdźca pochodzą wojny, choroby, a potem i śmierć innych jeźdźców. Idzie mowa o rządzie Szatana, a on nadał kieruje naszą planetą. Patrz artykuł: Tymczasowy Wynik wieku (272), Siedem pieczęci (140), Siedem trąb (141).

Odpowiedź: wrony koń oznacza dżumę i inne choroby. Miara, którą trzyma w rękach, oznacza sąd i rozplatę dwu pierwszych koni. Jest im mierzoną tą samą miarą, jak i oni mierzyli. Masło i wino przedstawiają wybrańców w Duchu Świętym, rozrzucone po planecie wśród narodów zasiedlających ziemię. Mogą ich zabić jako świadków, ale dzięki ich jedności oni wyżyją i ziemia zostanie nietkniętą do tych pór, póki sto czterdzieści cztery tysięcy nie otrzymają pieczęci, i takim czynem ziemia będzie gotowy do ostatniego etatu swego istnienia.

Odpowiedź: blady koń, o którym wspomina się w Apokalipsie 6:8oznacza śmierć i mogiłę, do której zejdą wszyscy z powodu chaosu, stworzonego poprzednimi jeźdźcami fałszywej religii, wojny i głodu wronego konia.

Oprócz tego w biblii idzie mowa o następnym smutku, co przyjdzie na ziemię po piątej pieczęci. Wtedy świętym zostanie powiedziano, żeby się uspokoili na pewny czas, dopóki bracia ich i stronnicy, co będą zabici, nie dopełnią ich liczbę. Prześladowania ich zaczęli się od razu po pierwszej wojnie światowej i kontynuowali się aż do śmierci Stalina w 1956r. większość ludzi w Europie faszystowskiej zginęli od rąk luteran i rzymskich katolików. Liczba ofiar stanowiła około osiemnastu milionów. Nigdy nie będziemy znali dokładną liczbę poległych, ale teraz dokładnie wiadomo, że ludzi ci byli zabijani w obozach koncentracyjnych, których po całej Europie było piętnaście tysięcy.

Odpowiedź: właśnie Papież Rzymski jest głową religii światowej, bazowanej na kultach słonecznych i mistycznych. I cały kościół rzymski nosi tą pieczęć. Katolicy oddają cześć dniu słońca (niedzieli, po ang. Sunday) i spowiada doktrynę antychrysta. Doktryna ta bazuje się na dogmacie trzyjednego boga Baala i paschi pogańskiej. Tradycji rzymskiego katolicyzmu uchodzą korzeniami w czasy kultu Złotego cielca. Patrz następne artykuły: Pochodzenie Wielkanocy i Paschy (235), Złote ciele (222), Doktryna grzechu pierworodnego (246).

Istnieje nie tak wiele kandydatów, które mogli mieć bardzo wątpliwą cześć zostać głową Watykanu. Bez wątpienia tytuł, o którym mówicie, zawiera liczbę 666, i fakt ten tylko podtrzyma opinii wielu ludzi. Pieczęć Boga mogą nosić tylko0 ci, kto przestrzega prawo Boga, podtrzymując go swoimi uczynkami. Dokładniej o tym można się dowiedzieć z artykułu pod nazwą Prawo Boga (L1).

W wydaniu (?)jest aluzja na próbę zmniejszyć znaczenie Szatańskiego znaku, w związku z czym możemy widzie wyraźne odstąpienie od kalendarza Boga, co w zasadzie zupełnie niedopuszczalne. Patrz artykuł Prawo i czwarte przykazanie (256), Rysunek zwierza (25).

Odpowiedź: o tym, kto wchodzi do liczby 144 000 możecie się dowiedzieć z artykułu pod nazwą Urodzaje Boga, Ofiary Nowi i 144 000 (120). Do liczby 144 tysięcy wchodzą patriarchy, prorocy, sędzi, Dawid, wiarygodnie Salomon, a także kluczowe figury z grona izraelitów, co brali udział w wydarzeniach, co stanowią podstawę Nowego Testamentu. W tym sensie kościół jest rozpatrywany jako pierwotne źródło, położone samym Chrystusem, a symbolika biblijna stała się przedmiotem rozpatrywania w granicach artykułów tematycznych. Jednak nie jest możliwe zrozumieć sens symboliki biblijnej do tych pór, do póki nie zrozumiecie, co przedstawia Kalendarz Boży (156).

Liczba 144 tysięcy pochodzi od liczby uczestników w soborze bożym, który jeszcze nazywają synedrionem. Sobór ten składa się z siedemdziesięciu dwu. Taki sam ustrój możemy widzieć i w kościele (Łukasz 10:1,17). Soboty, Nowi i zebrania na cześć Boga - te daty i święta stanowią w sumie siedemdziesiąt dwa. Oprócz tego stąd wywodzą dwie tysięcy, które wskazują na okres proroctw; to z kolei wchodzi do liczby 144 tysięcy. Kiedy przyjdzie Mesjasz (to zbiega się z końcem rządu szatana),brak zostanie zapełniony patriarchami i prorokami. Takim czynem ogólna liczba będzie stanowiła sto czterdzieści cztery tysięcy. Wielką liczbą jest reszta kościoła, który zostanie odkryty pod czas wieczornego ofiarowania. Poranne ofiarowanie, które przedstawia Świątynie Iezekiela, jest symbolem systemu tysiącletniego królowania.

Odpowiedź: idzie mowa o wielkiej religii, bazującej się na babilońskim systemie wiar. Główną figurą teologiczną tej religii trzeba uważać boga księżyca Sina, a także bogini Isztar (w angel. Easter, nazwa paschi chrześcijańskiej), nazwa ta podobna do nazwy pogańskiej bogini). Takim czynem autor podaje myśl o pogańskiej etymologii święta (nie żydowskiej paschy). W języku angielskim nazwa pogańskiej paschy zachowała się w pierwotnym wyglądzie do dziś. Ta bogini (Isztar) posłużyła prototypem dla stworzenia analogicznego dawnio izraelskiego bóstwa wAsztoret. Uważali ją żoną boga Baala, w mistycznych kultach dawnych egipcian nazywali ją Isis, a u rzymian ta sama bogini była nazywana Wenerą.

Symbol umierającego boga zajmował główne miejsce w kultowym systemie Paschy; święto to było uważane nie oddzielną częścią kultów dawniej bogini pogańskiej. Także była ona nazywana bogini-matka wszystkiego istniejącego. Właśnie dlatego w Apokalipsie nazywają ją matką niegodziwiec, ponieważ uczestników systemu religijnego w dawnym państwie można było charakteryzować jako chciwych, chętnych władzy, rozpustnych carów, robiących zło na ziemi. Bardziej dokładne komentarze z tego pytania można przeczytać w artykułach: Złote cielę (222), Pochodzenie Wielkanocy i Paschy (235).

Więc to druga śmierć, ale nie wieczne męki. Grzesznicy powinni wyrazić skruchę, a celem drugiego, "poprawczego sądu" akurat jest sąd tych ludzi. Każdy, kto po tym nadał będzie grzeszyć, umrze i zostanie spalony. W księdze Apokalipsy 20:10 mówi się dokładnie następne: "będą cierpieć katusze" (basanisthesontai) - ten fragment rozumie "wyznanie pod katuszem" i "zniszczenie". Oprócz tego zdanie "na wieki wieczne" przekazana jak "w wieki wieków". Pod zwierzem trzeba rozumieć idei, system rządu, a nie oddzielnie wziętego człowieka lub zwierzę.

Diabeł - to duch. wyraz "pseudoprophetes" oznacza "fałszywe proroctwo" i religię w ogóle, ale nie konkretnego łże proroka. Wyraz "ogniste jezioro" - to wariacja tłumaczenia słów "Puros" i "Theiou". Słowa te nie oznaczają "ogień" i siarę. "Puros" oznacza "świecić podobnie ogniu". Słowo "siara" jest użyte w danym przypadku jako wariacja "Theipou". Pojęcie to zawiera konotację, która oznacza "boskość". Więc Jezioro powinno byś ognistym i boskim (por. Leksykon Tajera). Ta nadbudowa duchowa służy napominaniem o łże duchu, co został wygnany jeszcze na początku stworzenia człowieka. Dotyczy to całej ludzkości do księgi życia nie będą wniesieni nefilimy i refaimy (Iz. 26:13). Patrz artykuł Nefilimy (154). Druga śmierć dotknie tych, kto nie wejdzie do drugiego zmartwychwstania. Jeżeli człowiek nie wyrazi skruchą, znaczy może umrzeć. Sądzić wszystkich będzie Chrystus i wybrańcy: właśnie oni ponoszą odpowiedzialność za dalszy los każdego człowieka, więc przyłożą wszystkie siły dla tego, żeby uratować ludziom życie.

W księdze Apokalipsy także mówi się o tym, co odbędzie się w końcu drugiego zmartwychwstania po przejściu Mesjasza, kiedy przyjdzie Miasto Boga (180). W artykule Tysiąclecie i wzniesienie na niebiosa (95) przedstawia się problem błędnych przedstawień o tysiącleciu; oprócz tego autor objaśnia, jak trzeba prawidłowo rozumieć pytanie o tysiącleciu.

Odpowiedź: w Biblii morze używa się jako podwójny obraz. Pierwszy obraz jest ciasno związany z prostym rozumieniem morza, t.z. idzie mowa o zwykłym ziemskim morzu. A drugi obraz jest alegoryczny. W tym przypadku pod morzem są rozumiane narody i kraje. Więc kiedy słyszymy "zwierzę morskie", znamy, że mowa idzie o ludzkości w kontekście jego należności do systemu administracyjnego lub rządu. System zwierza stanowi demokratyczny polityczny mechanizm, mający zdolność do samoregulacji. W dni ostatnie wszystkie morza otrzymają duchowy początek. Tak naród zniknie, ponieważ ludzki system jest przechodząca i wszyscy ludzi zostaną jednym miastem, składającym się z synów Pana. patrz artykuł Boże Miasto (180).

Ziemia przejdzie oczyszczenie ogniem, i morza ziemski lub przestaną istnieć, lub będą mieli zupełnie inny wygląd. Odbędzie się to po drugim zmartwychwstaniu, i na ile znamy w żywych nie zostanie ani jednego człowieka, ani zwierza. Patrz artykuł pod nazwą Zmartwychwstanie (143).

Odpowiedź: w tym przypadku Jakub służy wcieleniem narodu Izraela. "Złe czasy dla Jakuba" - w tym wyrazie są skryto prognoza o narodzie izraelskim w okresie ostatnich dniej. W końcu przed przyjściem Mesjasza, narodu Izraela sądzono przeżyć czasy skorboty. Spowodowane to jest politycznym systemem kraju, ponieważ u władzy stoją źli i grzeszni ludzi. W teraźniejsze czasy naród Izraelski w ziemi obiecanej jest przedstawiony tylko dwoma kolanami: Judejczykami, i , częściowo, synami Lewiego.

Odpowiedź: w związku z tym, że teraz na ziemi króluje grzech, ziemia nasza przebywa w strasznym stanie. Biblia mówi nam, że planeta zostanie praktycznie całkowicie zniszczona. Ziemia przejdzie wszystkie, przewidziane w proroctwach etaty zniszczenia, takie, jak siedem pieczęci, potem siedem trąb i siedem kubków gniewa Bożego. Siedem pieczęci jest siedem trąb, i siedem kubków gniewa bożego - to jest siódma trąba. Patrz następne artykuły: Siedem pieczęci (140), Siedem trąb (141). Świat może wyrazić skruchę i zatrzymać wariactwo, no tego nie będzie. kiedy rozlegnie się siódma trąba trzecia część wszystkiej trawy i drzew zostanie spalona, trzecia część wszystkiej wody przewróci się w krew, trzecia część mórz napełni się martwą rybą, więcej niż trzeć ludzkości zaginie w wojnach piątej i szóstej trąb. I nawet po tym świat nie pokutuje.

Mesjasz wróci, żeby powstrzymać przelew krwi i śmierć, ale to nie zmusi ludzi wyrazić pokutę, i na planetę spadną następni wielki zniszczenia. Ludzi będą niszczyli rybę w rzekach i morzach, drzewa i trawy, zwierząt i samych siebie. Wtedy razem będziemy musieli odnawiać martwą planetę i zaczynać wszystko odnowa, żyś, kierując sięprawami bożymi. Moglibyśmy zatrzymać się i zycząć przestrzegać prawa boże już teraz, ale ludzi nie zrobią tego. Moglibyśmy zapobiec katastrofę ekologicznej i postępować tak, jak nam przepisane bogiem w jego prawach, ale i to nie będziemy robić. Patrz artykuł Prawa jedzenia (15).

Mamy przykład Chrystusa i jego apostołów wczesnego kościoła. Jednak świat zamiast tego, żeby iść w ich ślady, zniszczył wszystkich apostołów, i święci wymyślili nową błędną religię, którą próbowali skryć pod maską chrześcijaństwa. Z 590 r.n.e. ta religia była powodem zagłady każdego z tych, kto stał na prawidłową drogę, i sterał się przestrzegać przykazania Pana i świadectwo wiary Jezusa Chrystusa. W tym stuleciu zginęło wię cej stronników soboty i przykazań Boga, niż w każdym innym stuleciu w ciągu całej historii ludzkości. Ich zabójcami stali się "pobożni chrześcijanie katolicy" razem z "chrześcijanami- protestantami". Te wszystkie straszne zabójstwa i inne bestialstwa byli dokonywane w imię ich boga w trójce świętej jedynego, któremu oddawali cześć w niedzielę, zabijając i prześladując tych, kto przestrzega przykazania boże i wiarę, a także świadectwo Chrystusa i apostołów. Tak nie powinno być, jeszcze można wszystko zmienić, ale ludzi nie zejdą z tej drogi, i nie będą przestrzegać prawa boże.

Odpowiedź: o tym dość dokładnie jest napisane w artykule Zmartwychwstanie(143). Oprócz tego dość ciekawym w tym stosunku będzie artykuł Dusza 11(92). Wszystko będzie sią odbywać według tego samego schematu, co i w przypadku z Chrystusem. On zmartwychwstał, a potem się przerodził. Jezus wzniósł się na niebiosa w niedzielę rano, jak snop przynoszenia, i stał przed tronem Pana. mesjasz wszedł do świątyni i wrócił z duchem Świętym, który dał swoim uczniom (Jana 20:22).

W księdze Jezekiela wspomina się o tym, że będą zmartwychwstawać ciała ludzi. Martwi, to znaczy ci, kto zasnął (idzie mowa o wybrańcach), zostaną wskrzeszeni, kiedy przyjdzie pierwsze zmartwychwstanie. Wtedy oni i my, ci co zostali żywi, przerodzimy się i pójdziemy do Jerozolimy, do Mesjasza. Właśnie wtedy rozpoczną się wielkie smutki. Armii narodów przyjdą do Armagedonu lub dolinę Izraelską. Wyjdą na wyprawę przeciwko Zbawicielu i będą rzuceni w prochy. (patrz artykuł pod nazwą Trąby (136).

W końcu drugiego zmartwychwstania i dnia sądu w 3127r. ziemia zostanie oczyszczona ogniem. Przyjdzie Miasto Pana, i Chrystus odda go w ręce Ojca, i wszystko podlegnie Ojcu Niebios, i zostanie Bóg wszystkim we wszystkim. Patrz artykuł Miasto Boga (180).

Jeszcze spotkamy wiele, sprowadzonych z drogi kapłanów, którzy kłamią dla pieniędzy i władzy. Kiedy się dowiemy o tych przestępstwach, które ludzi robili w przeszłości w imię religii, wielu będą zdziwieni tym faktem.

Odpowiedź: tak, ludzi będą nadał żyli, i nie wszyscy zmartwychwstaną po przyjściu Chrystusa. W rzeczywistości większość ludzi nie zmartwychwstaną. To poszerza się na świętych, co przestrzegali przykazania Boga i świadectwo wiary Jezusa Chrystusa (Apok. 12:17; 14:12), właśnie tych ludzi Bóg porucza Chrystusowi, więc oni mogą wziąć udział w pierwszym zmartwychwstaniu.

Zmartwychwstanie zawiera dwie grupy: sto czterdzieści cztery tysięcy i "mnóstwo ludzi", o których wspomina się w księdze Apokalipsy, roz. 7. Będą oni królowali na ziemi z Chrystusem tysiąc lat podobnie di tego, jak Szatan i demony powinni rządzić w ciągu ostatnich sześciu tysięcy lat. Po zakończeniu tysiącu lat Szatan zostanie zwolniony, żeby kusić narody, i wtedy znów rozpocznie się wojna. Ludzi będą żyli tak samo, jak i teraz, ale już zgodnie prawom bożym. Dawni nazywali te czasy okresem "Sprawiedliwego rządu". W drugim zmartwychwstaniu sąd oczekuje na wszystkich innych ludzi, łącznie z pocztem upadłych aniołów. Po tym wszyscy zostaniemy synami boga w Mieście Boga. patrz następne artykuły: Tymczasowy wynik Wieku (272), Tysiąclecie i wzniesienie na niebiosa (95), Trąby (136), Zmartwychwstanie (143), dusza (92), Sąd nad demonami (80).

Odpowiedź: po powrocie Chrystusa świat będzie istnieć jeszcze tysiąc lat. Planeta będzie zniszczona, ale ją odnowią. Cel pierwszego zmartwychwstania połega na tym, żeby wybrać duchów i przyblizić je do Chrystusa, który będzie robić robotę szatana, ponieważ ten nie spełnił ją w ciągu ostatnich sześciu tysięcy lat. Tym razem wszystko będzie zrobiono według praw Bożych. Na planecie nadał będą ludzi, żyjące z rodzinami, i będą ludzi, co będą przestrzegali przykazania boże i Jego prawo. Jeszcze czeka wielkie wyjście wszystkich dzieci Izraela, który mają być na ziemi Izraela, żeby spełnić nakazy Chrystusa i zostać Lewitami i kapłanami. O tym mówi się w księdze proroka Izajasza 66.

Wyjście to będzie miało większą skałę niż pierwsze. Wydarzenie to odbędzie się po po wojnie Armagedonu i po tym, jak armii narodów zostaną zniszczone. Jeżeli człowiek trafi do pierwszego zmartwychwstania weźmie chrzest, a jego dziecko jest w wieku, kiedy jeszcze nie można przyjmować chrzest, to rodzice duchy będą w stanie zrobić dla swego dziecka coś więcej, niż za życia na ziemi. Zostaną elohimami w całym znaczeniu tego słowa. Dzieci otrzymają błogosławieństwo w tym zmartwychwstaniu. Patrz następne artykuły: Zmartwychwstanie (143), Tysiąclecie i wzniesienie na niebiosa (95), a także Tymczasowy wynik wieku (272).

Zgrzyt zębów - to aluzje na kościoły tego świata, którzy nazywają Chrystusa "Boże, Boże", ale nie przestrzegają jego przykazań i świadectwo Wiary Jezusa Chrystusa. Będą próbowali przyjść na ślubną wieczerzą, ale później sią okaże, że im po prostu nie dozwolono przerodzić się w istotę duchową. Na nich nie ma białych ubrań, oni nie są duchami (aniołami). I to jest bardzo ważne. Będą zgrzytać zębami, ponieważ zrozumieją, że ich doktryny i nauki byli błędne, i że nikt z nich nie przyjął przykazania biblijne prawidłowo.

Każdy wybraniec będzie przestrzegać Pismo Święte i Prawo Boga na ślubnej wieczerze. I jeżeli ktoś nie będzie przestrzegać święta Boga, soboty i nowi w Kalendarzu Boga (156), i jeżeli jakieś płemię ziemskie nie pójdzie do Jerozolimy ukłonić się Królowi, Panu Sawoafu, to nie będą mieli deszczu (Zach. 14:16-19).

Zwróćcie także uwagą na artykuł pod nazwą Prawo i czwarte przykazanie (256). Chrystus przyjdzie, żeby uratować tych, kto czeka na niego. błędne religii świata będą zniszczeni. Błędy chrześcijanizm, które w istocie jest babilońską nierządnicą z księgi Apokalipsy, zostanie zniszczone samym zwierzem.

Zwróćcie także uwagę na artykuł pod nazwą Przywołanie narodów do Jerozolimy (238). Nierozsądne panny nadał są zaręczeni z Mesjaszem i zostaną jego żonami, ale zdarzy się to tylko w drugim zmartwychwstaniu, w końcu tysiąca lat jego królowania. Patrz także artykuł Tymczasowy wynik wieku (272).

Jego pierwsze zmartwychwstanie jest lepsze zmartwychwstanie, druga śmierć nie ma władzy nad wybrańcami w tym zmartwychwstaniu.

Liczba ich jest sto czterdzieści cztery tysięcy i "mnóstwo ludzi", o którym wspomina się w księdze Apokalipsy, rozdział siódmy. Mowa idzie o tych, kto przestrzegał Boże przykazania i świadectwo wiary Jezusa Chrystusa (Apok. 12:17; 14:12). Oni zmartwychwstaną, jeżeli już zmarli; potem czeka na nich przerodzenie, i razem z żywymi, pójdą do Jerozolimy i będą razem z Chrystusem. Będą rządzili ziemią w ciągu tysiącu lat i przygotowywać się do drugiego zmartwychwstania.

Jeżeli uczestnicy ślubnej wieczerzy zrobią swoją pracę prawidłowo, to strat nie będzie. Tylko idiota będzie zaprzeczał życie wieczne według Praw Boga, kiedy zobaczy, do czego doprowadziły niewiara i rozpusta w świecie. oni wszyscy otrzymają zbawienie i będą opiekować się o swoim bliźnim.

Następnym etatem będzie zjednoczenie Miasta Pana. w wyniku cały poczt niebiański ogromnie się ucieszy w Chrystusie na tyj planecie. Potem Chrystus na zawsze poruczy do rąk Boga poczt wszechświatu. Patrz artykuł Miasto Pana (180).

Odnowienie będzie zawierać i rehabilitacje upadłych aniołów. Oni wszyscy otrzymają możliwość otrzymać nowe ubrania i nowe imię. będą musieli powtórzyć drogę Chrystusa. Będą musieli zostać ludźmi, umrzeć, a potem znów zmartwychwstać, potem żyć sto lat w obliczu ludzkim, i pomagać tym wszystkim, kto nie potrafił do liczby stworzonych bogiem ludzi.

Odpowiedź: Miasto Pana zostanie zbudowane natychmiast po zakończeniu drugiego zmartwychwstania i sądu. Dlaczego Panu czekać 33 000 lat i tylko potem przychodzić na ziemię, żeby ustalić na niej Miasto Pana (patrz artykuł Miasto Pana (180)).

Tak czy inaczej, jeżeli się zwrócimy do działalności pocztu, to zobaczymy, że zaczęli się oni czterdzieści tysięcy lat temu; do tegoż Kro-Magnon jest datowane tym samym okresem. Wiarygodniej, że tutaj idzie mowa o łasce, którą Bóg darował pocztu za ich działalność jeszcze wcześniej. Oprócz tego koncepcja ta powinna być rozpatrywana w związku z ideą o tym, że poczt otrzyma łaskę wtedy, kiedy będziemy ich sądzić (1Kor. 6:3). Patrz następne artykuły: Sąd nad demonami (80); Owca zabłąkana i syn marnotrawny (199); Tymczasowy wynik wieku (272); Zmartwychwstanie (143); a także Nefilimy (154).

Jasny period zwykle trwa od 6 rano do 6 wieczorem. To znaczy, że w te czasy wykorzystywali taki sam system odczytu czasu, jak i ten, który na początku dziewiętnastego wieku wprowadził kościół rzymski. Noc była podzielona na godziny, ale często jednostką odczytu czasu w godziny nocne była tak zwana "warta". Warta nocna zwykle trwała od 10 wieczorem do 2 w nocy.

Pod zwykłą pierwszą godziną dnia (początkiem dnia) teraz rozumieją szóstą godzinę rana, a pierwszą godziną nocy uważają szóstą godzinę wieczora. Więc czasem ofiary porannej uważają trzecią godzinę, i dlatego członkowie kościoła zbierali się w ten czas dla obchodzenia pięćdziesiątnicy. Pod czas ofiarowania porannego na nich schodził Duch Święty. Jest to bardzo ważne dla tych wszystkich, kto jest obecny pod czas ceremonii religijnej.

Podobny system odczytu czasu działał aż do niedawnych pór. dokładniej o tym, co przedstawia kalendarz, możemy dowiedzieć się z artykułu pod nazwą Kalendarz Boga (156). Ciekawym w tym stosunku będzie i artykuł Księżyc i Nowy rok (213).

Odpowiedź: w roku biblijnym jest tylko dwie pory roku. są określane dniami równonocy. Jeżeli jesteście w położeniu "do góry nogami" stojąc na biegunie północnym (widocznie teraz naukowcy doszli wniosku, że południe znajduje się na górze z punktu widzenia przestrzennego położenia ziemi w wszechświecie), jasne, że wszystko odbywa się odwrotnie. Czternasty dzień miesiąca, który służy początkiem (żydowskiej) Paschy może zbiec się z dniem równonocy wiosennej w marcu, ale nigdy nie może być wcześniej tego dnia. Wychodząc z tego staje się zrozumiałam, czemu dzież ten przychodzi przed ostatnim wielkim dniem święta namiotów, czasem wcześniej, ale nigdy po dniu wrześniowej równonocy. Takim czynem trzy żniwa Boże zawsze trzeba obchodzić latem w półkulę północnej w okresie czasu między dwoma dniami jesiennej i wiosennej równonocy.

Jak trzeba obliczać dzień "Nowi"? przeczytałem wiele ksiąg, poświęconych temu pytaniu. W Piśmie Świętym nie mogłem odnaleźć nic konkretnego z tego powodu, nie zważając na to, że Saul, Dawid i prorocy znali ten dzień. Zadaję to pytanie, ponieważ podana wami data trafia na dzień później, czym data, bazująca się na obliczeniach astronomów. Przynajmniej tak mi się wydaje.

Dlatego dzień ten zawsze był znany. Wychodząc z faz astronomicznych, zawsze można było obliczyć Nów. w całym świecie istnieli tablicy przypływowych i odpływowych ruchów poziomu wody. Według przypływów i odpływów można było ustalić potrzebne daty. Myśl o tym, że żyliśmy pod strachem ciemności, należy głównym czynem do judaizmu, ponieważ nie chcą przestrzegać Prawo Boże poza tradycjami. W dawne czasy, za czasów Świątyni długość i szerokość geograficzna nie byli obliczane, ten zwyczaj zjawił sią w czasy mrocznego średniowiecza. Święty imperium rzymski narzucił nam nowe porządki.

Pół miesiąc jest palcem pogańskiej bogini Aszyrat. On (pół miesiąc) przypomina paznokieć palca kiwającej bogini. To także symbol rogów boga Sina lub Xafor, brzemiennej bogini płodności. Izis także pełni funkcję matki bogini razem z Horusem. Easter lub Isztar - to także bogini matka; ją ciasno powiązują z kultem Attisa, adonisa i innych. Asyryjczycy i Babilończycy wykorzystywali pół miesiąc jak wskaźnik czasu. Ten sam pół miesiąc był i u Egipcjan, co oddawali cześć bodu księżycu Sinu i bogini aszyrat. Tradycja kultów słonecznych otrzymała szerokie rozpowszechnienie w środku drugiego tysiąclecia przed n.e.

Artykuł Złote ciele (222) jest poświęcony pytaniom historii pojawienia się dogmatu boga w trójce świętej jedynego, jego kultowej etymologii. Oprócz tego tutaj możecie odnaleźć informacją o dawnym kulcie boga księżyca Sina. Szczegóły o kalendarzu, który wyznaczył nam bóg możecie przeczytać w artykule pod nazwą Kalendarz Boga (156), a także Prawo i czwarte przykazanie (256). Izraelitom i członkom kościoła wzbrania się przestrzegać święta pogańskie i współdziałać z kultowym systemem boga Sina, a także praktykować obrzędy mistyczne.

Odpowiedź: kalendarz kościoła był ustalony z uwzględnieniem zbieżności astronomicznych i biegu ciał niebiańskich, i drogą obliczeń astronomicznych, samarytanie ustalili ten sam dzień, ci i my teraz. w wiadomości o historii Chin znamy, że dawni mieszkańcy tego kraju praktykowali obliczenie zbieżności astronomicznych, zaćmień i innych zjawisk astronomicznych jeszcze w trzecim tysiącleciu przed n.e., innymi słowami tradycja ta sięga przynajmniej do czasów Noego.

Święto Rosh Hashanah pochodzi z Babilonu. Obchodzili go w Babilonie, a później święto to przeszło do rabinackiego judaizmu; zdarzyło się to w trzecim wieku naszej ery. O tym, co przedstawia sobą kalendarz biblijny możecie się dowiedzieć z artykułu pod nazwą Kalendarz Boga (156). Oprócz tego będzie wam bardzo ciekawie przeczytać artykuł pod nazwą Księżyc i Nowy Rok (213), gdzie jest podana ciekawa informacja o pochodzeniu Nowego Roku. o tym jaką rolę odgrywają te wszystkie święta w kontekście prawa możecie się dowiedzieć z artykułu Prawo i czwarte przykazanie (256).

O kalendarzu z dodatkowymi dniami i latami, ustalonemu według systemu Hilela, w podstawie którego leży pewna )na przód określona) data obchodzenia święta Rosh Hashanah możecie przeczytać w artykule Kalendarz i Księżyc: skasować lub obchodzić (195).

W dawnym systemie Kościoła także byli używane podobne metody obliczenia potrzebnych dat. Samarytanie nie byli wyjątkiem i praktykowali astronomiczne orientowany system obliczeń, który zachował się u nich do dziś (patrz także artykuł Księżyc i Nowy rok (213), a także szereg innych artykułów, połączonych ogólnym tematem, zaczynając z artykułu Kalendarz Boży (156). Do tegoż te wszystkie pytania są rozpatrywane w kontekście tego, czy innego artykułu.

Europejski Kościół Boga także wykorzystywał system astronomicznych obliczeń w ciągu wielu wieków (patrz artykuł Rola Czwartego Przykazania w historii Kościołów Boga, co przestrzegali Sobotę (179), a także Stronnicy Soboty w Transylwanii). Problemy, tkwiące w judaizmie pochodzą od faryzeuszy Dżamnii. Ludzi ci zagarnęli władzę i zaczęli wprowadzać symbolikę obcą chrześcijanizmu: kiwający pół księżyc; zaczęli zapalać latarnie. To łatwo objaśnia się tym, że faryzeuszy chcieli likwidować tradycji biblijne, szczególnie, skasować obyczaj przestrzegać sobotę. W wyniku samarytanie przyjęli tradycje oświetlać drogę latarniami u faryzeuszy. Te tek zwane błądzące latarnie mają bezpośredni stosunek do judaizmu. Jednak samarytanie zawsze przestrzegali zasady i przepisy kościoła, t.z. wykorzystywali kalendarz astronomiczny, dlatego u nich nigdy nie było potrzeby zapalać latarnie, oczywiście pod warunkiem przestrzegania kalendarza astronomicznego. Nadał zachowują te tradycji do naszych dniej.

Symbolika pół. Księżyca sięga do kultów pogańskich, pod wpływem których symbole te przeszli później do judejskiej religii i islamu (patrz artykuł Złote ciele (222). Pierwotnie symbol ten służył aluzją na imię Ister (Easter), symbol ten oznaczał palec bogini Aszyrat lub Asztarty; a pół księżyc był wykorzystywany jako znak czasu w Egipcie i Babilonie. Te wszystkie narody byli pod wpływem kultu bogini Isztar w jej różnych wariacjach.

Astronomiczne prawidłowości nowi także są spowodowane zbieżnościami w biegu ciał niebiańskich. Tak ten kalendarz wykorzystywali jeszcze Chińczycy w drugim wieku przed naszą erą. Jeżeli astronom źle obliczył zbieżności i zaćmienia, oni byli karani; tradycja ta ciąga bardzo dawnych czasów (por. Artykuły w ERE, poświęcone kalendarzu chińskiemu i t.d.).

Herezja karaimska zjawiła się w czasy średniowiecza. Powodem była ignorancja ludzi, żyjących w te czasy, i oczywiście teraz nie może byś mowy o tym, żeby szukać tan ziarno prawdy. Ponieważ powstaje bardzo proste pytanie: jak inaczej, niż drogą samo utwierdzenia można objaśnić pojawienie się tradycji obserwować pół. Księżyc lub wykorzystywać go jako wskaźnik? W istocie propaganda judaistyczna polegała na tym, że jej stronnicy podtrzymywali system dodatkowych dniej i lat w kalendarzu, próbując w taki sposób wprowadzić większą część ludzkości Judei w błąd, a potem zabrać władzę polityczną. O bezpodstawności takiego układu kalendarza w granicach kultu pogańskiego cielca złotego możemy sądzić wychodząc z kultów Miszny.

Almanaachy (w arabskim to znaczy obliczenie) potem byli zapożyczone Anglosasami, co przyszli do Europy z Bliźniego wschodu. Zdarzyło się to po upadku parfiańskiego imperium, t.z. około drugiego wieku przed naszą erą. Almanachy i teraz istnieją. Jak stało się jasne Judejczycy obliczają czas prawie tak samo jak arabowie, t.t. cyklami w pięćdziesiąt dziewięć lat. Odczyt zaczynał się od bliźniego do równości wiosennej nowi. Tradycja obchodzić nowy rok w marcu zachowała sią aż do siedemnastego wieku w Anglii. Dla odczytu czasu bóg ustalił niebiosa. Żeby prowadzić odczyt według ustalonego im kalendarza absolutnie nie trzeba sięgać po wyniki obserwacji kilku średniowiecznych Judejczyków- ignorantów. Kalendarz Boga był, jest i będzie we wszystkie czasy głównym orientyrem odczytu lat dla wszystkich ludzi.

Odpowiedź: trzecie (święto" jest nowią, co idzie za zbieżnością orbit niebiańskich księżyca i słońca" (Philip Alexandryjski (tłum. F. H. Kolson, Garwardski uniwersytet press, Loeb biblioteka klasyki, MA, 1937rok); Specjalne prawa (The Special Laws, II, XI, 41)). A w rozdzielę II tegoż samego wydania, XXVI, 140 mówi się dokładnie następne: "to nów lub początek miesiąca księżycowego, a konkretnie czasowego okresu między jedną zbieżnością a następną; długość tego okresu astronomowie w obserwatoriach dokładnie obliczają".(patrz artykuł Kalendarz a księżyc: przenosić lub świętować (195).

I co jest ważne: badając tekst Ewangelia widzimy, że Chrystus zmarł w środę, i takim czynem wychodzi, że on zmartwychwstał w końcu dnia z soboty na niedztiełę. Także znamy, że zmarł o dziewiątej rano, i był w mogiłę trzy dni i trzy nocy (Mat. 12:40). Wszyscy dobrze znamy, że Maria przyszła do jego mogiły w niedzielę rano (Mat. 28: 1). Więc jeżeli weźmiemy pod uwagę te trzy dni i trzy nocy, to zobaczymy, że datą śmierci Chrystusa można używać tylko środę. Znając, że pierwsza noc trafia na okres ze środy na czwartek, który jest pierwszym z kolei dniem, to stąd wychodzi, że środa - jedyny możliwy dzień śmierci Mesjasza, przy tym mogła sią to zdarzyć nie wcześniej niż o 3 godzinie dnia. Bez wątpliwości on zmarł w dniu przygotowania, t.z. na czternasty dzień Nisan; takim czynem jego śmierć symbolizowała stracenie baranka paschalnego.

Więc mamy dwa wnioski (t.z. to, że on zmarł na czternasty dzień miesiąca Nisan i dzień ten trafił na środę), a także to, że pierwszy dzień Nisan - to czwartek; początkiem którego trzeba uważać zachód słońca w środę. Biorąc pod uwagą to wszystko, mamy następne pytanie: pierwszy dzień Nisan był nówią czy dniem pół księżyca? W artykule pod nazwą "Czas ukrzyżowania i zmartwychwstania" (159) są podane wszystkie daty, dotyczące marcowych i kwietniowych nowi w okresie z 28 do 33 r.n.e. wszystkie dane są z katalogu przepowiedzianych w Biblii wydarzeń. Te wszystkie dane można odnaleźć w archiwum morskim królowej Anglii. W środę 22 marca 30 roku n.e. około 20:59 było obserwowano nów, więc pierwszy dzień Nisana zaczął się w momencie końca zachodu słońca w środę. był to dzień nowi, a w żadnym przypadku nie pół. Miesiąca. Można uważać, że 30 r.n.e. może byś nazywany rokiem, w który Chrystus został ukrzyżowany, ponieważ jego śmierć rozpatrują w kontekście znaku Jonasza (które się zaczęło w 30 r.n.e. i zakończyło się w Nisan 170 r. n. e.).

Odpowiedź: żydzi - karaici byli średniowiecznymi sektyntami, którzy należeli do jednej z gałęzi judaizmu. Ich teorii byli bazowane na ciemności w pytaniach historii, a także biblijnych doktryn okresu kościoła. Każdy naród ma swoją tradycję obliczenia nowi; robi się to za pomocą odczytów astronomicznych, przy tym za podstawę obliczeń jest brane właśnie zbieg biegu ciał niebiańskich. Podobnie postępowali ludzi za czasów kościoła.

A samarytanie i do dziś układają kalendarz po tym zbieżnościom, chociaż dokonali błąd w obliczeniach kalendarza w trzecim wieku przed naszą erą. Samarytanie popełnili błąd przy obliczeniu daty zbiegu 25 marca. Nasze poprzednicy, członkowie kościoła boga, także składali kalendarz zbieżności w ruchu ciał niebiańskich, i tradycja ta istnieje już w ciągu dwu tysięcy lat. Debaty i nieporozumienia, co wynikają z tego powodu w dwudziestym wieku, są spowodowane ekspansją judaizmu do kościoła i błędami Armstronga, które nie byli wykryte za czasów.

Jeżeli nie będziecie się lenić, pójdziecie do sklepu i kupicie tam książeczkę, w której są podane linię przelewów i odlewów, to będzie wam jasne, że nowi zawsze są powiązane z astronomicznymi zbieżnościami. I nie jest ważne, w jakim kraju mieszkacie. Termin "fazy księżyca" pochodzi od słowa "Phasis", co oznacza nów. pół miesiąc ma stosunek do kultów boga księżyca Sina. Kulty te byli bardzo rozpowszechnione na Bliskim Wschodzie; stanowili "interpretację" kultów złotego cela. Patrz artykuł pod nazwą Złote ciele (222). Oprócz tego warto zwrócić uwagę na następne artykuły: Księżyc a Nowy rok (213); Kalendarz Boga (156), a także Kalendarz a księżyc: przenosić lub obchodzić (195).

Odpowiedź: próbujemy pełnić wolę Boga. i historię tego, jak ludzi ustalali demarkacyjną linię czasu doby wcale nie można rozpatrywać jak prawidłowy wynik, kiedy idzie mowa o poprawnym ustaleniu nowi. Nów była ustalana według zbieżności astronomicznych, przed i po zmierzchu, t.z dzień był obliczany wychodząc z jego stosunku do tego zbiegu. Przy tym było brane pod uwagę czas zmierzchu w Jerozolimie, więc dzień ten ustalali za pomocą różnych zjawisk i danych. więc międzynarodowa linia demarkacyjna czasu doby stała się wynikiem powtórnych obliczeń. Czas od zachodu do zachodu i okres w dwadzieścia cztery godziny, stanowią absolutną długość standardowego (ogólnie przyjętego) dnia.

Powodem takiej niezgodności było to, że oni uważali, że kazanie Chrystusa trwało trzy i pół roku. członkowie światowego kościoła Boga przyjęli to jako zasadą, ponieważ musieli wpisać swoje obliczenia w granicy innego błędnego proroctwa. Warunek ten z kolei był spowodowany tym, że ludzi ci tak i nie potrafili prawidłowo objaśnić chronologię budowy świątyni, ponieważ wykorzystywali nie poprawne tłumaczenie prorockiej księgi Daniela, szczególnie w rozdziale 9:25 w wydaniu Biblii króla Jakuba. Takim czynem zaczęli uważać, że ukrzyżowanie zdarzyło się w 31m, a nie 30 r.n.e., jak to wychodzi z opowiadań biblijnych.

Odpowiedź: rok wynagrodzenia jest taki sam, jak i inne, i trwa od 1dnia Abib do 1cdnia Abib. Wbrew wszystkim komentarzom i kontrargumentom Miszny, sobota, zgodnie z cyklem jubileuszu i ostatniemu siudmemu dniu, była w 1998 roku od Abib (1/1/21/40) do Abib 1999 lub do 1/1/22/40. A trzeci rok jest "trzecim" rokiem powrotu dziesięciny. Właśnie wtedy oddają drugą dziesięcinę kościoła i oddają ją biednym. Jest uważane, że w ten rok ludzi zaczynają myśleć o następujących świętach, które mają obchodzić wszyscy.

Szereg cykliczny będzie się ciągnął aż do 2026 roku. i w siódmym miesiącu, kiedy usłyszymy głos trąby, mówiący o nastąpieniu dnia oczyszczenia. Ten rok będzie się kontynuował do tegoż samego dnia oczyszczenia, ale w 2027 roku, który trzeba uważać jubileuszowym. Od 21 dnia siódmego miesiąca roku jubileuszowego, wszystkie ziemie wrócą do poprzednich gospodarzy, a siew zacznie się pod czas żniw pierwszego roku nowego jubileuszu, a konkretnie na Paschę 2028 roku. dokładniej o tym można sią dowiedzieć z artykułów: Zbiór dziesięciny (161); Prawo a czwarte przykazanie (256); Boży Kalendarz (156).

Odpowiedź: zbieżności astronomiczne są srogo cykliczne przejawy astronomiczne; byli obliczone jeszcze za czasów Noego. W dawnych źródłach Chińczyków byli odnalezione wiadomości o tym, że o tych zbieżnościach było wiadomo już w 3 tysiącleciu przed naszą erą, pod czas rządu Hwong Ti, którego nazywali "żółtym imperatorem". Obliczenie zbiegów i zaćmień było na tyle ważne, że astronomów, co popełnili błąd byli surowo karane. Bez wątpienia w ciągu całego okresu kościoła obliczenia byli szeroko praktykowane w Chinach. Nawet więcej, tradycja odczytu dniej na podstawie zbieżności astronomicznych sięga jeszcze w czasy Noego. Shem pełnił obowiązki kapłana Melchizedeka z Jerozolimy. Cały świat używał taki kalendarz, aż do czasów, kiedy kulty słoneczne otrzymali wielką popularność. Dokładniej o tym można przeczytać w artykule pod nazwą Melchizedek (128).

Samarytanie obliczali zbieg astronomiczny aż do naszych dniej tak samo jak i my. Podobną tradycję można widzieć i u sadusejów w czasy świątyni. Długi czas trzymali swoją władzę, jednak ich władza osłabła w dziewięcioletni okres rządu królowej Aleksandry, kiedy faryzeuszy zagarnęli władzę nad kościołem. Ale jednak nie skasowali kalendarz, ponieważ w te czasy jeszcze nie mieli swego systemu dodatkowych dniej i lat. W ciągu dwu tysięcioleć Kościół składał kałendarz wedlug zbieżności astronomicznych. Kościół nie uznawał wprowadzonego w 358 r. kalendarzy Hilela, uważając go herezją żydowską. A karaitska herezja okresu średniowiecza była zupełnie sprzeczna z kościołem w te czasy, w odróżnieniu od dniej dzisiejszych.

Poganie i w nasze dni nadał wymyślają linię przypływów i odpływów według zbieżności i nowi, nie zważając na to, że mają własny kalendarz słoneczny, a karaitom nikogo nie udało się okłamać. Co dotyczy pierwszych płodów żniw, to są nie dojrzałe płody, zbierają je jeszcze zielonymi, a potem smażą. Dlatego są nazywane pierszopłodami (po angielsku to brzmi "green ears" - zielone płody). Jeżeli kiedyś hodowaliście ziarno, to od razu by zrozumieli, o czym idzie mowa. Snop przynoszenia oznacza(symbolizuje) płód od pierwszych płodów, który jest Jezus Chrystus. Płody te ścinają zielonymi i przynoszą Panu, ten obrzęd i służy początkiem odczytu gomorów na Pięćdziesiątnicę. Patrz artykuł Snop przynoszenia (106b). Herezja karaicka pochodzi od chęci odrzucić błędny kalendarz Hilelia, jednak sama teoria pokazuje pełne nie znanie co do historii Kościoła. Przestrzegaliśmy ten sam kalendarz w ciągu dwu tysięcy lat, łącznie z okresem świątyni. Znamy, jaki kalendarz wykorzystywał kościół po d czas Reformacji, ponieważ jest o tym napisane w pracach rabina Samuela Kocha Adepci Soboty w Transylwanii ( CCG Pabliszing, USA, 1998). Kalendarz Hilelia, który zjawił sią nieco później, zachował charakterystyczne dla judaizmu cechy. Ten kalendarz, co zawiera system dodatkowych dni i lat, odnalazł swoje wykorzystanie w kościele naszego stulecia. Prawdziwy kościół boga nigdy nie przyjmował ją i nie będzie przestrzegać fałszywe dogmaty. W tym związku jest korzystnie przeczytać artykuły: Kalendarz Boży (156); Księżyc a Nowy Rok (213), a także Kalendarz a księżyc: przenosić lub obchodzić (195).

Chrystus został schwycony, przydany sądu, a potem ukrzyżowany akurat wtedy, kiedy umierali baranki paschalne, skazani na zakłanie, t.z. w końcu czternastego dnia miesiąca Abib. W ten wieczór został barankiem zakłania i wieczerzą paschalną. W związku z tym noc czuwania zaczyna sią wieczerzą na piętnasty dzień miesiąca Abib i członkowie kościoła powinni być w ten wieczór w nauczaniu; oprócz tego, każdy z nich powinien być ubrany odpowiednio.

Jak by tam nie była sprawa ze snem, ale rano iść spać lub robić przyjęcie w ten dzież jest nie dopuszczalne. Jest uważane, że w tą noc trzeba oczekiwać Mesjasza i błogosławieństwa Zbawiciela za jego dzieje.samarytanie do tych pór przestrzegają ten zwyczaj co roku. nawet więcej, jeżeli to jest możliwe, tą noc prowadzą na górze Gerizzim).

Odpowiedź: prawo od nas wymaga, żeby każdy mężczyzna zjawiał się przed oblicze pana trzy razy rocznie. Chore i starsze kobiety mogą obchodzić Paschę w domu. Jednak zgodnie z prawem (Powt. Prawa 16:5-7), czternasty i piętnasty dzień miesiąca Abiba trzeba prowadzić w jakimś z waszych mieszkań. Powinniście zostawić go i wrócić rankiem pierwszego dnia święta Przaśników.

Na trzeci rok, kiedy stworzą drugą dziesięcinę, a trzecią dziesięcinę oddadzą biednym, święto można obchodzić i w domu. Rok 2001 - to rok powrotu trzeciej dziesięciny. Patrz artykuły: Prawo a czwarte przykazania (256); Pascha (98); Wieczerza Pana (157), Przynoszenie Falowego snopa (106b). Jest także szereg innych artykułów, poświęconych pasce i Przaśnikom.

Odpowiedź: tak, wszyscy członkowie naszego kościoła dokonują mycie nóg na Paschę. Termin "titheni" z dawnych dawien wykorzystywali dla tego obyczaju. Oznacza on "służyć innym, porzuciwszy cały honor". Służy to najlepszym przykładem stosunku do bliźniego. Powinniśmy naśladować ten przykład. Patrz artykuł Znaczenie umycie nóg (99). Tutaj możecie odnaleźć część materiałów artykułów, dotyczących symboliki i tradycji.

Odpowiedź: koncepcja Eucharystii (komunii) świętych sięga do czasów Wieczerzy Pańskiej na czternasty dzień miesiąca Abib, kiedy kościół nowego Testamentu czekała każdy rok następny z zamiarem utrwalić się w Duchu Świętym. Do drugiej połowy drugiego wieku idea ta miała szerokie rozpowszechnienie, więc w te czasy była sformowana tradycja dokonywać komunię co tygodnia. Wino i woda zostali ważną częścią obrzędu eucharystii, możliwe obyczaj ten jest spowodowany wpływem kultu Mitry, podobne można powiedzieć i o imieniu Ojca. W epokę wczesnego Chrześcijaństwa wino nie było wykorzystywane dla komunii; weszło do liczby realia kultu tylko kiedy zrobiono to zostało przez członków rzymskiego kościoła katolickiego. Patrz artykuł Debaty Kwartodecyman (277). W niej możecie znałeść dokładną informację o rozbieżnościach, co potrząsali drugi wiek i stali się powodem globalnego rozłamu wśród kościołów tego czasu.

Chrystus i kościół przestrzegali wszystkie soboty, święta i nowi (por. Kol. 2:16). Do świąt trzeba doliczyć następne dni: Nowy Rok (1dzień miesiąca Abiba). Post na cześć prostego i zabłąkanego (7 Abiba); Wieczerza Pana /Pascha Żydowska (14 dzień miesiąca abiba). Noc, kiedy trzeba czuwać, t.z. Noc Czuwania (15 dzień miesiąca Abib). Pierwsze święto przaśników (15 dzień miesiąca Abib); Snop Wznoszenia (niedziela miedzy Paschą żydowską i świętom przaśników); Ostatnie święto Przaśników (21 dzień miesiąca Abib); Święto Tygodni lub Pięćdziesiątnica (dzień sobotni i pięćdziesiąt dni niedzielnych od Snopa Wznoszenia), Dzień Trąb(Nowi Siódmego miesiąca);Dzień Oczyszczenia (dziesiąty dzień siódmego miesiąca); Święto Namiotów (zaczyna się piętnasty dzień siódmego miesiąca); Ostatni Wielki dzień (dwadzieścia pierwszy dzież siódmego miesiąca).

Święta te uważają świętami Pana. bez żadnej wątpliwości będzie ciekawe się zapoznać z artykułami Kalendarz Boga (156), Święta Boga (97), Księżyc a Nowy rok (213), Związek świąt Pana z ludźmi, stworzeniami Boga (227), a także Pochodzenie Wielkanocy i Paschy (235). Istnieje szereg artykułów, napisanych na temat każdego święta, o których mówiliśmy wyżej.

Odpowiedź: Bóg stworzył ludzi według swojej podobizny. Zostali stworzeni takimi i Bóg dał im prawo wyboru. Szatan był doskonałym cherubinem osieniającym. Ale wybrał drogę grzechu. Nikt nie jest grzeszny po odkupieniu grzechów swych. Dlatego Chrystus zmarł. Nawet Szatan może wyrazić skruchę.

Okres drugiego zmartwychwstania jest wyznaczony specjalnie dlatego, żeby rehabilitować rod ludzki. Tylko ci, co mogą zrozumieć i przebaczyć innych, otrzymają pozwolenie wziąć udział w pierwszym zmartwychwstaniu. Dlatego Chrystus powiedział: Ojciec, przebacz im, ponieważ nie wiedzą, co robią". Stefan modlił się, żeby Bóg przebaczył winę ludzi i nie był bardzo srogi do nich. Gdyby Bóg nie wybaczył ludzi, to naj ostatniemu inkwizytorowi było by odmówiono w zbawieniu.z kolei to by doprowadziło do tego, że większość tworów Nowego Testamentu nie napisali by. Głównym powodem tego, że Stefan został ukamienowany, był łęk, ponieważ był on świadkiem Saula z Tarsusa. nam ta osoba jest znana, jako apostoł Paweł.

Kapłanie uważają, że był on grzeszny. Paweł bez wątpienia zabił i skazał na prześladowania wielu z nas; takim czynem założenie ma rację. ludzi, co uważają, że inni spłoną w piekle lub chcą, żeby tak był, nie godni otrzymać Królestwo Boże. patrz artykuły: Owca zabłąkana i Syn marnotrawny (199); Sąd nad demonami (80); Dusza (92); Zmartwychwstanie (143); Miasto Boga (180).

Chrześcijanami są ci, kogo on uznał i przed określił swoim wszech znaniem, żeby naśladowali przykład Syna jego. Są powołani i wybrani. Ponieważ są powołani Duchem Świętym w woli Pana, przychodzą do Chrystusa i i dokonują przygotowania do chrztu. Potem, gdy otrzymuje chrzest w ciele Chrystusa, otrzymuje Ducha Świętego. to nieco podobne na opłatę ratalną za to, że przyjęliście ducha świętego.

Wybrańcy zostali synami bożymi, co rodzili się znów. Są usprawiedliwione wiarą i nie zgubią swego zbawienia, co zostało dane im laską Bożą, za pokorę Panu i posłuszeństwo Prawu jego w ich postępowaniu. wiara bez czynów jest martwą. W zmartwychwstaniu wybrańcom jest przygotowane przerodzenie w sławnych synów bożych. O tym, jak to sią zdarzy możecie dowiedzieć się z artykułu pod nazwą: Znów rodzony (172), Duch przyjęcia (34), Pokuta i chrzest (52), Zmartwychwstanie (143).

Odpowiedź: biblia jasne daje nam do zrozumienia, że mamy dwa szansy zbawienia. Problem jest w tym, kto jest wybranym i powołanym. Dawid popełnił grzech, jednak będzie królem Izraelu pod czas pierwszego zmartwychwstania. Grzech jest odrzucanie ducha świętego. Ci, co byli wybrani teraz stoją przed sądem. Jeżeli nie potrafią otrzymaś przebaczenie za swoje dzieje, to będą musieli próbować w drugim zmartwychwstaniu. ponieważ ci, kogo uznał, ci mieli być podobne obrazu syna Jego, żeby był pierworodzonym wśród wieloma braćmi (Rzym.8:29-309. Więc nie mogą ponieść klęskę, ponieważ byli wybrani i znali, że przejdą wszystkie wypróbowania. Jest wielu powołanych, ale niewiele wybranych. W tym jest różnica. Macie swobodę woli od urodzenia. Jeżeli usłyszycie głos i przyjdziecie, ale poniesiecie fiasko w swoich zamiarach, w tym nie boga wina. pan nie odbiera duch, co jest w nas. Swoboda woli - oś co nami dźwiga. Potem, gdy nastąpi czas bardziej doskonałego świata nam wszystkim będzie darowano szansę na zbawienie.

Odpowiedź: nie. Wybrańcami są ci, których Pan wybrał. Słowo "very elect" oznacza "naprawdę wybrani". Termin "wybrani" może oznaczać "odebrani" lub "wybrańcy". Bóg wybiera, a my jesteśmy powołani, żeby zrobić to, co jest wyznaczone wyżej. Inni też słyszą głos, ale oni nie są wybrańcami Boga. po prostu odejdą, jak to było z plewami z przypowieści Chrystusa. Pan zna o tym, co na nich czeka, ale daruje im Ducha Świętego, jeżeli poproszą go o tym, jak i obiecano poprzez sług i proroków Jego. Bóg - niedobra osoba. Na tym polega różnica między swobodą słowa i determinizmem, o którym trzeba pamiętać, jak o głosie bożym.

Jądro naszego kościoła składają ludzi, żyjące w różnych krajach świata. Oni z całych sił starają się być posłusznymi bogu, ponieważ On odkrył swoją wolę poprzez proroków. Wielu z nas wyczuli w sobie zło. Wielu nie otrzymali uzdrowienia, i wielu zostali uleczeni. Czy to daje nam prawo uważać tych, kto został uzdrowiony bardziej pobożnymi, niż ci, kto nie był zbawiony od zła? Tylko Bóg zna odpowiedź na to pytanie. Bardzo możliwe, że wielu zostaną sobą, żeby moc służyć lustrem faryzejstwa dla innych, do nich podobnych.

Tysięcy członków Kościoła Boga znaleźli śmierć w mękach w taborach koncentracyjnych Holokostu tylko dlatego, że przestrzegali Sobotę, Święta, Prawa Jedzenia. Dlatego ich uważali za żydów. W obozach byli odnoszeni do pewnej kategorii. Na ich ubraniu był przyszyty lilowy trójkąt, zwrócony w dół. Ich nazywali "bibelforszer" (uczeń biblii). Takie uczni byli niszczeni. Wtedy to nie miało nic wspólnego z gimnastyką dla umysłu. Tylko naprawdę wierni wierze nie odeszli od niej, i za to oddali życie. Patrz artykuł pod nazwą: Rola czwartego przykazania w historii kościołów Boga, przestrzegających Sobotę (170).

Stronnicy orderu bektaszy po prostu znikli. Miliony Ormian byli zmuszone zostawić swoje ziemi, wielu z nich byli zabici. Adepci soboty w Transylwanii byli prześladowani w ciągu wielu wieków. Oprócz tego im nawet nie dozwolili wydawać swoje wydania. Dziesiątki raz oni przepisywali ręcznie swoje pracy i potem przekazywali je innym ludziom. Robili to dlatego, że lubili Pana i chcieli byś posłuszni jemu. Jeżeli zachowujecie się zgodnie z przepisami pana, On mnoży wasze znania i waszą mądrość.

W nasze czasy Pan nie sądzi ludzi. Świat jest całkowicie pod władzą szatana, boga tego wieku. W ciągu następnych dwudziestu lat ten świat zostanie zniszczony, więc trzeba będzie go odbudować. I w tym nie będzie winy bożej. Zademonstruje nam, co będzie ze światem w tym przypadku, jeżeli nie będziemy przestrzegać Jego Prawa. W biblii wyraźnie się mówi: "Oddajcie wasze drogi do rąk Pana, i On utwierdzi wasze myśli". To właśnie tak, a nie odwrotnie. Przestrzegajcie to, co było dane od samego początku, i pomnożycie swoje prawdziwe znania. Śmierć za wiarę nie ma nic wspólnego z gimnastyką dla umysłu.

Odpowiedź: stronnicy służb niedzielnych twierdzą, że w Nowym Testamencie są dane o tym, że chrześcijanie Judejczycy uważali świętym siódmy dzień tygodnia, i świętowali oba dnia. Bez wątpienia Chrystus przestrzegał sobotę, wszystkie wyznaczeni bogiem święta, a także Nów. tak postępował w ciągu całego okresu kościoła. Jemu naśladowali wszyscy apostołowie. Paweł głosił w synagogach, uczył ludzi przestrzegać sobotę. Właśnie dlatego, że ustalił zbiór ofiar w pomoc kościoła w Jerozolimie w pierwszym dniu tygodnia, pojawili się dane o tym, że chrześcijanie-poganie zebrali się dla przełamania chleba. Podobne twierdzenia byli bazowane na tekście księgi Dziejów 0:7.niedzielabyła ogłoszona drugim świętym dniem, nazwali go bożym, żeby nie bało pomyłek z dniem sobotnim. Niektórzy teolodzy nawet twierdzą, że był to jedyny dzień, który przestrzegali prawdziwe poganie wierzące. Twierdzenie to jest błędne w zasadzie. W tekście Dziejów 20 upomina się o mia ton Sabbaton. Według Bulingera fraza ta oznacza "pierwszy dzień sobotni", ma związek z pierwszym dniem odczytu gomorów od Snopa Wznoszenia do Pięćdziesiątnicy. To zdanie przetłumaczyli jako "pierwszy dzień tygodnia", ponieważ to jest wygodne dla prowadzenia debatów naukowych. Fraza analogiczna ma miejsce w Ewangelii wg. Jana, kiedy idzie mowa o dnie Wznoszenia Snopa po zmartwychwstaniu.

Dość często ludzi zwracają się do "Nauki dwunastu apostołów", posyłając się na bardziej wczesną datę jej napisania. W wyniku robią się zupełnie głupie próby udowodnić, że w pierwszym wieku mieli miejsce służby niedzielne. Ponieważ idzie mowa o dnie Bożym, powinno to oznaczać, że w ten dzień ludzi zbierali się dla przełamania chleba (rozd. 14). "Dwanaście apostołów" ma związek z Ustawę Apostolską. Widocznie praca ta ma korzenie syryjskie. W wydaniu ANF opowiadanie to jest pomieszczone w siódmy tom razem z "Naukami dwunastu apostołów". Takim czynem, teraz nawet uczeni, stronnicy służby niedzielnej, dyskutują o prawdziwości dat i odsyłaczy. gdyby twór ten w rzeczywistości był napisany w pierwszym wieku, on by był w pierwszym tomie. jednak nie wszedł do księgi, ponieważ w tym wypadku mowa raczej idzie o późniejszym błędzie. Tą błędną teorię razem z innymi herezjami wybrali adepci służb niedzielnych. Później te doktryny przenikali do kościoła.

Tak zwany list Ignacjusza do magnesian (ANF tom 1, str. 63) służy pierwszym przykładem takiego upominania, a sług i styl późniejszej wersji wydaje kłamstwo. Twór był specjalnie napisany, żeby sztucznie narzucić potrzebną doktrynę. Stąd można zrobić wniosek o tym, że sobota także była przestrzegana, jednak późniejsze źródła mówią o tym, że byli podejmowane próby wprowadzić ósmy dzień w tygodniu, i odnaleźć temu usprawiedliwienie. I to wszystko nie zważając na to, że tydzień ma tylko siedem dniej. I my możemy odnaleźć temu wielu potwierdzeń.

Justyn męczennik (150-154 r. n.e.)opisuje służbę wczesnych chrześcijan, ich obyczaje, tradycji i t.p., związane z "pierwszym dniem". To prawda, że Justyn Męczennik upomina w swej "Apologii" (ANF I, 186) o Bożym (Pańskim) dnie. Jednak on dość wyraźnie wskazuje na to, że wierni zbierali się w sobotę. To jest wyraźnie widać z jego pracy pod nazwą Dialogi z Tryfonem. On mówi, że nowe prawo wymaga od nas stałe przestrzegać sobotę i wyrażać skruchę (roz. 12 ANF I 200). W "dialogach z Tryfonem" Justyn daje do zrozumienia, że ludzi dyskutowali o problemach przestrzeganie sobót i świąt. Takim czynem argumenty przeciwko świąt pierwszymi stali wysuwać rzymianie. Zdarzyło się to w środku drugiego stulecia, t.z. kiedy oni zaczęli aktywnie wprowadzać obyczaj obchodzić paschę pogańską (rozd. XVIII tam że str. 203). Niedzielne służby stali się częścią narzuconych Rzymem kultów. Było to pierwszym etapem upadku prawdziwej wiary; drugim etapem stało sią wygnanie paschy (żydowskiej), miejsce której zajęła pascha pogańska; nieco później zostali skasowane i służby sobotnie.

Justyn rozpatruje tradycji, o których opowiada Tryfon, na przykład o obyczaju pić gorąco wodę po sobotom. Justyn twierdzi, że przestrzega te obyczaje, w ten czas kiedy Tryfon ich nie przyznaje. argument polega na tym, że tradycji faryzeuszy przeciwstoją bukwie prawa w Chrystusie. Mówi on o powrocie Mesjasza do Jerozolimy i o postu (Dzień Oczyszczenia), jak przepisane Izajaszam (58). Argument położony na mniemaniach Judasza, który uważał, że łatwiej być usprawiedliwionym prawem, niż laską Ducha świętego.

Talko po przejściu Wiktora (około 190-192r. n. e.) widzimy ekspansję rzymską i spory kwartodecyman (spory czternastu), w wyniku czego był rozłam kościoła (patrz artykuł pod nazwą Spory Kwartodecyman (277)). Polikrat nie mógł powstrzymać rozłam, jednak Polikarp, jego poprzednik potrafił poprzedzić rozpowszechnienie herezji.

Tylko w końcu drugiego wieku pojawili się twory, w których autorzy piszą o przymusowym wprowadzeniu rzymskiego obyczaju służyć w niedzielę. Dionisij Koryntski także wspominał o "Dnie Pańskim". Czasem mówią o tym, że Irenej Lionski rozpatrywał Sobotę jako skasowany zwyczaj. Nie mamy danych o tym, że Irenej występował w poparciu soboty. Wykazuje swoje myśli z tego powodu (o Sobocie) w rozd. XXIII. Na jakiej podstawie możemy twierdzić, że Irenej nie przestrzegał sobotę? W swojej pracę podaje różnicę między dwoma kościołami jerozolimskimi. Jedno jest prawidłowe, a drugie nie.

Uważa, że ludzi powinni naśladować przykład Chrystusa i apostołów, a także czcić spadek wiary Abrahama. Zaprzecza doktrynę Markiana i objawia, że Chrystus spełnił proroctwo i nie naruszył Prawo (Adv. Haer. VIII, ANF, tom I, str. 470-471). Dalej pojaśniał, że autor obojga testamentów ten sam (tam że, roz. IX, str. 472). Jednak po soborze w Nikei wiele zmieniło się w stronę tradycji niedzielnej. W pracę, autorstwo której jest przypisywane Justynu Męczenniku, są upominania o Ireneju. Ostatni mówi o niedopuszczalności klęczenia w dniu niedzielnym, ale władzy to pozwalają. Bez żadnego wątpienia te dane mówią o pasce niedzielnej. W ten dzień obchodzą Snop Wznoszenia, ten dzień oni błędnie nazywają paschą (w angielskim tłumaczeniu) (por. ANF tom 1,str. 569 i dod. 9).

List Warnaby czasem wykorzystują jako dowód tego, że członkowie wczesnego kościoła przestrzegali sobotę (list War. ANF tom 1, str. 146-147). Praca ta była wykorzystywana dlatego, żeby posyłać się na niby apostolską pierwszą przyczynę podobnych niedzielnych obyczaje i obrzędy. Jednak list Warnawy raczej był napisany żydem z Aleksandrii za czasów rządu imperatora Trojana i Chadriana (około 100 r. n. e., możliwie później). Sprzecznym jest to, że rekonstrukcja miasta wchodziła do planów Hadriana, ponieważ mowa idzie, widocznie, o bardziej później dacie, niż 100 r. n. e. Taki wniosek można zrobić z rozdziału 5 (ANT uwagi do listu). Widocznie list ten może byś datowany nie wcześniej niż 135 r. n. e. I związane z nim wstrząsy. Naprawdę jego styl przypomina styl pogan, i to nie mogło uniknąć ostrego wzoru teologów, którzy pomieścili swoje komentarze do AnF. Powód jest łatwo objaśnić. Gdyby pogan można było oskarżyć w takich rzeczach, jak nie przestrzeżenie soboty lub Prawa, to chrześcijaństwo można by było skasować, jako inny (heretycki) ruch, ponieważ zdania takich chrześcijan byli by sprzeczne z Prawem i świadectwem Chrystusa (Iz. 8:20). Aleksandria została kolebką agnostycyzmu ; właśnie tutaj zjawili się socjalne i ekonomiczne przesłanki do pojawienia się tej doktryny. I o tym trzeba pamiętać. W Ameryce północnej sobotę przestrzegali w ciągu czterech wieków, i obyczaj ten był zachowany. Więc jest łatwo widzieć, że w pracach Klimenta Aleksandryjskiego są upominania o tej pracę (Sztrom ii, 6, ii, 7 i td.), chociaż wielu uważają, że autorstwo należy Warnawie, lewicie z Cypru. Tak że oddzielnie stoi Orygien, co wypowiadał idei gnostyczne. On nazwał ten twór Listem Katolickim (Cont. Cels, i, 63), i takim czynem praca ta zajęła swoje miejsce w granicach panującej religijnej doktryny tego czasu (Kom. Do Rzym., I, str. 24).

Z tego czasu widzimy, że rzymianie zmienili swój stosunek do chrześcijan. Prześladowania chrześcijan przestali, i zaczął się zwrotny proces integracji duchowieństwa, mającego związek z chrześcijaństwem. Zjednanie było potrzebne dlatego, żeby podporządkować cały system interesom mających władzę, koniecznym celem którego była włada nad światem. Konstanty wydał edykt o Tolerancji w 314 r. w 318 r. wydał ukaz o zabraniu stronników Chrystusa. Krewni Chrystusa wysunęli wymaganie o odnowieniu Prawa Jezusa Chrystusa. Po prośbie odstępcy Sylwestra, episkopu rzymskiego, Konstantyn wyraził zgodę na kompanie karną przeciwko krewnym Chrystusa. W edykcie 321 r. Konstantyn wsławił ten dzień, tak zwany "Dzień Pana". przyznał, że dzień ten trzeba obchodzić jako święty. Kazał, żeby ludzi nie pracowali w tan dzień. I na końcu, na soborze w Nikei (325r.) byli wydani oficjalne postanowienia, regulujące służby i dzieje kultu. Także był ustalony porządek służb, odbywających się w ten dzień. I na końcu sobór w Laodikei w 336 r. ogłosił decyzje o tym, że nowy, tak zwany "Dzień pana" powinien zostać i dniem odpoczynku. Takim czynem zmiany byli utwierdzone ukazem imperatora i zaaprobowane uczestnikami soborów, co byli prowadzone w czwartym wieku. Inicjatorem tych zmian stał rzymski kościół chrześcijański.

Współcześni stronnicy służb niedzielnych prowadzą dawni spór o różnice między tymi dwoma dniami: sobotą i "dniem Pańskim". Słowo "Sobota" (Sabbath) pochodzi od żydowskiego słowa "szabua", co oznacza "siedem", lub kolejność z siedmiu dniej. Słowo to wprowadzili dla odczytu siódmego dnia tygodnia biblijnego, który jednak otrzymał nazwę "tygodnia żydowskiego"(trwa od zachodu słońca w piętek do zachodu w sobotę).i do dziś są prowadzone gorące spory na ten temat, i to nie zważając na to, że Chrystus i apostołowie przestrzegali soboty biblijne, nowi i święta. jednak dzień odpoczynku był przeniesiony z ostatniego dnia tygodnia na pierwszy, a nazwali ten dzień w pamięć o zmartwychwstaniu Chrystusa. Jednak prawdziwe znaczenie tego jest nie w słowach "szabat"(który uważają terminem hebrajskim), nie "Sunday" (to słowo pochodzi od kultów pogańskich, ponieważ oznacza dokładnie "dzień słońca"), chociaż wielu nadał dyskutują o tym, że prawdziwym dniem odpoczynku trzeba uważać Dzień Pański. a jednak prawda nie po ich stronie, a za sobotą biblijną, która uważa się w Biblii nie jak dzień odpoczynku i absolutnego powstrzymania od pracy, a jest dniem duchowego odnowienia. W ten dzień trzeba robić służby i unikać marności. Dotyczy to wszystkich ludzi zabłąkanych, szczególnie stronników tradycji faryzejskich. Oni powinni zrozumieć, że sobota biblijna, jest sobotą prawdziwą. Główny dowód, skierowany przeciwko takim sporom, jest w tym, że i Chrystus, i apostołowie przestrzegali sobotę biblijną, ale nigdy nie przestrzegali niedzielę.

Członkowie kościoła etiopskiego i kościoła w Abisynii przestrzegali sobotę w ciągu wielu wieków. Ich argumenty posłużyli materiałem dla wielu badań. Wbrew przykazaniom bożym stronnicy służb niedzielnych nie przestrzegają świąt pańskich. Z reguły ich nie interesuje prawda. Jeżeli lubimy boga, to przestrzegamy jego przykazania, ponieważ w tym wszystko dla człowieka (Eklieziast 12:13). Siemię kobiety składają przestrzegający prawa Boże i mające świadectwo Jezusa Chrystusa (Apok. 12:17; 14:12).

Wszystko jest bardzo proste.

Bóg nieomylny.

Chrystus niezmienny: taki sam, i wczoraj, i dzisiaj, i jutro.

Apostołowie i członki wczesnego kościoła przestrzegali wszystkie przykazania boże i Jego święta. na tej ziemię istnieje kościół, który w ciągu dwu tysięcy lat srogo przestrzegał nakazy biblijne. kościół był prześladowany, jego członkom wypadli ciężkie wypróbowania - zagłada od rąk pogan, którzy służą bogu słońca. Chrystus przyjdzie znów i zmusi nas przyjść przed oblicze Pana i czcić nów, sobotę (Iz. 66:23), a także święta (Zach. 14:16-19). A ci z nas, kto nie będzie przestrzegać święta, zginą.

Logika jest prosta:

Jeżeli Chrystus posłał proroków, żeby posłał proroków żeby głosić Izraelu o tysiącletniej łasce, które jest im posłane, jeżeli nie będą naruszali przykazania i Prawo Jego (por. Amos 8:59.

I jeszcze Chrystus zmusił innych pod strachem śmierci, co czeka po jego przejściu; ponieważ jest to słowo boże, i pisanie nie może być naruszone (Jan 10:34-35): potem jedzie myśl o tym, że my, będąc wybrańcami, powinni przestrzegać te przykazania teraz.

Jak widzimy, logika jest niezaprzeczalna.

Przez swoich proroków i służących on dał nam czwarte przykazanie i stałe dba o synach Izraela, żeby utrwalić wiarę w ich sercach. To dlaczego trzeba było chować kobietę w pustynie w ciągu 1260 łat skorboty, o której upomina się w księdze Apokalipsy? Kto przeładował kościół? Odpowiedzi na te i inne pytania możecie znaleźć w następnych artykułach: Ogólne rozpowszechnienie kościołów, przestrzegających sobotę (122), a także Rola czwartego przykazania w historii kościołów boga, przestrzegających sobotę (170).

Chrystus powiedział: "ponieważ jest wielu zwanych, a mało powołanych". wybrańcy wyznani i określeni wszech znaniem Bożym. Oni przesądzeni, potem ich wybierają i wołają, potem otrzymują oni sławę. Dlatego Biblia jest napisana przypowieściami. potem, żeby ludzi przedwcześnie nie zrozumieli sens biblijnych przekazań i nie pokutowali przedwcześnie. Właśnie dlatego, kiedy przyjdzie Chrystus, oni będą wołali "Boże, Boże", i on powie im: "Nigdy was nie znałem". Dlatego powiedział: "Jeżeli lubicie mnie, przestrzegajcie przykazania moje".

Odpowiedź: nikt z tych ludzi, wypełniony duchem na służbach niedzielnych nie będzie wyzwany. Nikt z nich nie trafi w pierwsze zmartwychwstanie. Jeżeli chcecie wziąć udział w pierwszym zmartwychwstaniu, przestrzegajcie przykazania Pana i wiarę Jezusa Chrystusa, robicie to, co jest napisane w pierwszym liście do Koryntian, rozdział trzynasty. Patrz artykuł Zmartwychwstanie (143).

Tak członki kościoła powiedzieli imperatorowi Rzymu w środku drugiego wieku: "jeżeli ktoś z tych, kto nazywa się chrześcijanami powie, że on trafi na niebiosa po śmierci, nie wierzycie mu, ponieważ nie jest chrześcijaninem". Ta koncepcja, co spowodowała pojawienie takiej doktryny dzielenia natury boskiej i ludzkiej Chrystusa (doktryny Antychrysta), służyła w pierwszym i drugim wieku kryterium należności tego czy innego człowieka do prawdziwego chrześcijaństwa. Kryterium ten nie stracił swojej aktualności i do dziś. Prawdziwy - siódmy sobotni dzień, który przestrzegają prawdziwi chrześcijanie, służy pokaznikiem wiary tego czy innego kościoła.

Gdyby Chrystus naruszył czwarte przykazanie, to nie był by Mesjaszem. Pokazał nam, jak trzeba przestrzegać przykazania, nie naruszając prawa Bożego, danego ludziom. został wcieleniem pobożności. Dziesięcioro przykazań jest dziesięcioro przykazań, a nie dziesięć propozycji. Powinniśmy tak się zachowywać, że jak gdyby każdy dzień jest sobotni. Jednak przykazanie istnieje, i na nim bazuje się całe prawo, a także kazania proroków co do świąt i dniej służby (Prawo a czwarte przykazanie (256).

Nasze rozbieżności z katolikami są nie w tym, czy warto przestrzegać dziesięć przykazań, a w tym, czy mają oni prawo zamieniać sobotę na niedzielę. Chrystus przestrzegał sobotę, nowi, a także ustalone bogiem święta. potrzebne daty są ustalane według kalendarza Boga. Sobota była położona do raki od stworzenia człowieka. Wszyscy apostoli i członki wczesnego kościoła przestrzegali je. kościół boga przestrzega święta w ciągu 2000 lat, i za to był skazany na śmierć. Patrz następne artykuły: Rola czwartego przykazania w historii kościołów Boga, przestrzegających Sobotę (170), Spory kwartodecyman (277), Ogólne rozpowszechnienie kościołów Boga, przestrzegających Sobotę (122), Kalendarz Boga (156), a także Święta Boga (97).

Poglądy antynomików byli wykorzystani w celu, żeby zniszczyć tradycję sobotniej czci boga i ukorzenić rzymskie państwo w kościołach chrześcijańskich i narzucić im kulty słoneczne, ponieważ w nich jest zawarta prawdziwa etymologia oddawać cześć Bogu w dniu niedzielnym. Chrześcijańskie kościoły boga zawsze odrzucali podobne tradycji i wiary. Z punktu widzenia historii to narzucanie zawsze było rozpatrywane jako ekspansja religijna, skierowana przeciwko kościołów boga i jego Prawa. Podobnego punktu widzenia trzymali się świadkowie Jehowy do tych pór, aż niektórzy z założycieli tego kościoła pod dowództwem Rassela nie oddzielili się od chrześcijańskich kościołów boga. później oni zrobili swój światopogląd bardziej przygodny do tego, żeby nawracać do wiary nowych ludzi. Ich teraźniejsza doktryna jest herezją, więc jej stronnicy poniosą zasłużoną karę i otrzymają drugie zmartwychwstanie.

W rzeczywistości szatan nie kłamał tym ludziom, kiedy mówił, że oni wejdą do tysiąclecia w ciele. Taka jest ich doktryna i tak będzie ze wszystkimi, kto zostanie żywy. Jednak ci ludzi będą przestrzegać soboty i nowi (Iz. 66: 23). Oprócz tego oni będą przestrzegać święta boże i posyłać swoich przedstawicieli na pokłonienie do Jerozolimy. I będzie: jeżeli jakieś plemię ziemskie nie trafi do Jerozolimy na oddanie czci Carowi, Panu Sawoafu, to nie będą mieli deszczu (Zach. 14:16-19). To jest słowo boże, a Pismo da nie będzie naruszone.

Odpowiedź: w drugim wieku naszej ery kulty paschalne byli wzięte z religii Dawnego Rzymu. To i było początkiem sporów kwartodecyman. Patrz artykuł Spory kwartodecyman (277). Kulty słoneczne są nie dzielimą częścią tego systemu. Wielkanoc s początku symbolizowała rodzenie słońca w okresie zimowego przesilenia. Easter - to imię matki bogów, żony Baala jako Paschi. Ta sama bogini jest znana pod imieniem Isztar lub Aszterta. Umierającym bogiem był lub Attis- na zachodzie, w Rzymie, a na wschodzie, w Grecji, ten Bóg był znany pod imieniem Adonis. Te dwie kultury okazał duży wpływ na przyszłe religii.

Egipcjanie smucili się po Osyrisu. Dniem żalu był piątek ukrzyżowania i niedziela, t.z. dzień, kiedy bóg zmartwychwstał. Zmartwychwstanie w dzień słońca także był częścią kultów słonecznych, ciasno związanych z dogmatem Boga w trójce świętej jedynego. Patrz artykuł Pochodzenie Wielkanocy i Paschy (235).

Sobota została wyrzucona z kościoła w dziwny sposób. S początku służby sobotnie ustąpili miejsce "służbie podwójnej", t.z. w dzień soboty i niedzieli. Takim czynem można powiedzieć, że system kultów słonecznych stopniowo przenikał do świątyni chrześcijaństwa, niszczając prawdziwą wiarę. Dlatego coroczne obchodzenie Pasczy nosi pieczęć pogaństwa. W 300 r. uczestnicy soboru, który odbył się w m. Elwira, wymówili się przeciwko Pasce żydowskiej. Tak w 325 r. pascha pogańska była ogłoszona początkiem ekspansji religijnej doktryny binitaryzmu, główne miejsce w którym zajmował bóg Attis. Takim czynem doktryna pogańska przeniknęła do chrześcijaństwa. W 336 r. na soborze, co odbył się w m. Laodykea, były przyjęta decyzja o sobocie.

Historia przejścia od jednego dnia do drugiego jest rozpatrywana w pracę Sema Bakciokci Od soboty do niedzieli, episkopalny Gregoriański Uniwersytet Press Rzym, 1975r. w 381 r. dogmat Trójcy był ogłoszony na soborze w Konstantynopolu, a w 451 r. na soborze w Halkidonie zupełnie się sformowała idea o niedzielnym dniu odpoczynku i służby. Unitarjusze, szczególnie parfianie, odmówili przyjęcia tej teorii; w wyniku rozbieżności na tle dogmatyzmu doprowadzili do krwawych wojen.

Z ogłoszeniem Świętego imperium rzymskiego zaczęli się przeładowania (patrz Wojny między trynitariuszami a unitarjuszami (268)).większość prądów religijnych, co dziś istnieją, pojawili się w wyniku zmieszanej ideologii, skierowanej, głównie przeciwko kościołom, przestrzegającym sobotę. Dokładniej o tym można przeczytać w artykule pod nazwą Ogólne rozpowszechnienie kościołów, przestrzegających prawo (122), a także Rola czwartego przekazania w historii kościołów boga, przestrzegających sobotę (170). Większość kościołów, w których są praktykowane mszę niedzielne, odmówili się obchodzenia paschy żydowskiej, a znaczy oni odrzucili Pana. podobne kościoły składają cały system. Tutaj idzie mowa nie tylko o służbach niedzielnych. Te kościoły sprzyjają rozpowszechnieniu Paschy żydowskiej, Wielkanocy, i dogmatu o Bogu w trójce świętej jedynemu. Patrz następne artykuły: Doktryna pierwotnego grzechu. Część pierwsza: Ogród edeński (246), Socjanizm, arianizm a unatarizm (185); wybrańcy jako Elohim (1), a także Wczesna teologia bóstwa (127).

Odpowiedź: w liście do kolosan 2:16 mówi się, że kościół przestrzegał wszystkie soboty, nowi i święta. tam że jest zdanie, które brzmi następnie: "nikt da nie osądza was za jedzenie, lub picie, lub za jakikolwiek święto, lub nów, lub sobotę". Z księgi dziej wyraźnie widać, że wszystkie wczesne kościoły przestrzegali święta soboty, a także nowi. Przestrzegaliśmy je w ciągu 1971 roku. członkowie wczesnego kościoła przestrzegali Pięćdziesiątnicę, inaczej by nie otrzymali ducha świętego (Dzieje 2:1). W Ewangeliach jest wielu upominań o tym, jak Chrystus i apostołowie przestrzegali wszystkie święta. w Biblii nie ma żadnego miejsca, gdzie by mówiło się, że uczniowie Chrystusa nie przestrzegali świąt Pańskich. Paweł przestrzegał wszystkie przepisy biblijne, i to daje silę jego listom (Dzieje 12:3; 20: 6). W pierwszym liście do Koryntian możemy znaleźć dane o tym, jak trzeba obchodzić Święto Przaśników.

Członkowie kościoła przestrzegali post (Dzieje 27:9). Nie możecie zrozumieć zamysł zbawienia, jeżeli nie zrozumiecie sens świąt Pańskich. Chrystus był Paschą i Snopem Wznoszenia. Nakazał nam wszystkim przestrzegać wieczerze Pana i czcić tą noc, kiedy go zdradzili; zdarzyło się to wieczorem czternastego dnia miesiąca Abib. W całej biblii nie znajdziecie żadnego miejsca, gdzie by się mówiło o przeniesieniu Soboty, lub o tym, że kościół nie powinien przestrzegać nowi i świąt. Odwrotnie w liście do Kolosan 2:16 mówi się o obowiązkowym porządku wykorzystania wskazanych wyżej dniej. Paweł ustalił zbiory ofiar w pierwszym dniu tygodnia, ponieważ nie można było tego robić w sobotę. To jedyne upominanie o zebraniu w niedzielny, pierwszy dzień tygodnia, o którym możecie przeczytać w Biblii. Oprócz tego dzień, który w tłumaczeniu brzmi jako Pierwszy dzień tygodnia, w rzeczywistości w tłumaczeniu z greckiego brzmi jako Pierwsza z sobót.

Chrystus powiedział, że jeżeli ktoś nie je od ciała jego i nie pije krwi jego, ten nie może zostać jego stronnikiem. W noc, kiedy został zdradzony, powiedział: "jest to ciało moje które oddaje się za was; to będziecie robili wspominając mnie". W podobny sposób on przekazał uczniom kubek i powiedział następne słowa: "ten kubek jest Nowy Testament w Mej krwi, co przelewa się za was" (Łukasz 22:19-20).

Czy może być zrozumialiej! Wszystko zupełnie jasne. Przestrzegamy Wieczerze Pana, Paschę Żydowską i święto Przaśników, ponieważ tak było nam nakazano. Uważamy, że baranek zmarł o 3 popołudniu czternastego dnia miesiąca Nisan. Ponieważ jest powiedziano obchodzić Paschę u naszych drzwi, jak robił to Chrystus. Oprócz tego dobrze pamiętamy, że właśnie w te czasy zasłona w kościele była rozerwana na wpół, i takim czynem mogliśmy wejść do Świątyni. zbieramy się żeby obchodzić Snop Wznoszenia o 9 rano w niedziele, ponieważ Chrystus był naszym pierwszym płodem; stał przed tronem Panaw ten czas, i wrócił, już mając w sobie Ducha Świętego. Takim czynem ukazał nam możliwość zostać Synami Bożymi. Od tego czasu zaczynamy odczyt gomorów do Pięćdziesiątnicy i naszego urodzaju. Oczekujemy odrodzenie ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy o dziewiątej. Właśnie w ten czas obchodzimy Snop Wznoszenia. Niecierpliwie oczekujemy przyjścia Mesjasza w dniu Trąb.

Post trwa do wieczora. Poszczyć się oznacza: nie jeść i nie pić w ciągu postnych godzin. W wypadku obowiązkowego postu okres postu trwa równo dobę, od wieczora do wieczora. Tak jeżeli człowiek nie będzie przestrzegać ten post, zostanie oddalony od narodu izraelskiego i oddzielony od kościoła Chrystusa. Nie można być chrześcijaninem i nie przestrzegać post w ten dzień (jeżeli nie ma niebezpieczeństwa dla życia człowieka).

Odpowiedź: oto te cztery sobory:

Nicejski w 325r. na tym soborze została przyjęta doktryna binitaryzmu, zgodnie z którą Jezusa Chrystusa stali uważać równym prawdziwemu bogowi. Oprócz tego na tym soborze był przyjęty nakaz o wprowadzeniu święta paschy pogańskiej, który sięga korzeniami do dawnych kultów słonecznych Attisa i Adonisa,a także do egipskich kultów. Chronologia zachodnia (pogańskich) świąt, którą wykorzystywali stronnicy Attisa i Adonisa, różniła się od wschodniej. Jednak na tym soborze chronologia została unifikowana.

Kanony tego soboru zostali zgubione. Takim czynem, tak zwany nicejski symbol wiary faktycznie został symbolem wiary pod czas prowadzenia soboru w Konstantynopolu w 381r. na soborze w Laodykei był ogłoszony zakaz na Dzień sobotni na korzyść niedzieli. O tym było napisane w kanonie za numerem dwadzieścia dziewięć decyzja ta stała się punktem wyjściowym dla soboru w mieście Elwira w 300r. uczestnicy tego soboru zrobili próbę zamienić sobotni dzień odpoczynku na niedzielny. Jednak to się nie udało, ponieważ kościół unitarjuszy był ogłoszony powtórnie. Imperator Konstantyn znów wezwał episkopów unitarjuszy, którzy otrzymali odpowiednie pełnomocnictwa.

W 358 r. żydzi wprowadzili nowy kalendarz Hilelia razem z dodatkowym systemem. W 381 roku odbył się sobór w Konstantynopolu; było to po tym, jak Gracyan pomazał Feodosia, urodzonego hiszpańczyka. Płodem tego soboru stał się dogmat Boga w trójce świętej jedynego. Inicjatorami tego dogmatu stli się przedstawicieli szkoły kapadokijskiej, których podtrzymywała większość uczestników soboru.

W 375 r. chrześcijanie syryjskie weszli do kościolu, i w 386 umocnili swój wpływ w Jerozolimie, dogmat Boga w trójce świętej jedynego spotkał uznanie ze strony chrześcijan. W 450-451 r. na soborze W Halkidonie było przejęte postanowienie o nowej wierze w Boga w trójce świętej jedynego, a także położenia tej wiary. Herezja ta spowodowała pojawienie się i rozwój kopskiego kościoła, jednak pascha pogańska i Wielkanoc już ukorzenili swoje pozycji, więc w następnym stuleciu było zasilę kultu panny Marii.

Patrz następne artykuły: Pochodzenie Wielkanocy i Paschy (235), Wczesna teologia bóstwa (127); Rozwój modeli neoplatonizmu (17), Jedno istniejący ojciec (81); Duch Swięty (117), a także Binitaryzm a trynitaryzm (76).

Ireneusz, episkop Leonski pochodził ze szkoły apostola Jana, na czele której stał Polikarp ze Smirny. Ten episkop nawet nie był pomazany kościołem rzymskim. afanasij i Augustyn należeli do liczby tych działaczy kościelnych, co rozwijali idei kościoła rzymskiego katolickiego. Poglądom ojców antynikejców na naturę boską jest poświęcony artykuł pod nazwę Wczesna teologia bóstwa (127). Z tego artykulu zrozumiecie, jakim czynem myśleli ojcowie kościoła.

Odpowiedź: słowo "Easter" (Pascha) pochodzenia anglosaksońskiego; pochodzi od imienia dawnej bogini (patrz Oxfordski słownik uniwersalny). Tą bogini nazywali Isztar lub Osztar. Zgodnie z mitologię biblijną, ta bogini jest przedstawiona jako żona Baala, co nosi imię Ashtaroth (wydanie SHD 6252). Czasem imię to w tłumaczeniu brzmi jako "Aszerot". Salomon dopuścił się bałwochwalstwa, ponieważ obchodził święta na jej cześć, t.z. przestrzegał paschę pogańską.

Asztar jest korzeniem słowa, od którego później poszło "Easter". Angłosaksy przyjęli ten kult od izraelitów. Austriacy nazwali tak swój kraj na cześć tej samej bogini w 996 roku, ponieważ już wtedy była epocha Ostarichhy lub królestwa Ostar. Patrz artykuł pod nazwą Pochodzenie Wielkanocy i Paschy (235).

Odpowiedź: święto umierającego boga było częścią dawnych kultów paschalnych Babilończyków. Święto to obchodzili stronnicy kultu Attisa na zachodzie, Adonisa u greków, na wschodzie, a także Osyrysa, umierającego boga Egipcjan. Ukrzyżowanie w piątek i niedzielę w pierwszy dzień tygodnia było główną cechą tego kultu. Sosna była świętym drzewem dla Sttisa; właśnie na tym drzewie został ukrzyżowany.

Kiedy chrześcijanizm stał popularny w Rzymie, stronnicy kultów mistycznych, osobliwie kultu Attisa, weszli do religii chrześcijańskiej i wprowadzili paschę pogańską. W 152 roku n.e. episkopowi rzymscy zrobili próbę zaprowadzić ją siłą, która się udała. W 190- 192 latach Wiktor znów zaprowadził paschę, i to doprowadziło do rozłamu kościoła. Te spory weszli do historii pod nazwą kwartodecymanskich. Patrz artykuł Spory kwartodecyman (277).

Odpowiedź: idea o trójce pochodzi od dogmatu Boga w trójce świętej jedynego. Jest wielu ludzi, zwykłych trynitarzy, mających wiarę w siłę tego, że należą oni do kościoła trynitarzy. A w istocie oni nie wierzą słowom jego proroków i pasterzy. wbrew wszystkiemu oni nadał modłą się Jedynemu Prawdziwemu Bogowi, Ojcu w imię Syna Jezusa Chrystusa. Ci ludzi nie uważają Chrystusa bogiem.

W rzeczywistości ci ludzi - unitarjusze. sto lat temu w kościele presbitorjańskim was by zmusili obchodzić trynitarzy stroną. Wielu liderów amerykańskich byli unitarjuszami. Jeferson uważał, że dożyje do tego światłego dnia, kiedy cała Ameryka nawróci do unitaryzmu. Niestety, od tego czasu, kiedy ludzi stawiali na prawidłową drogę, ludzkość wróciła do ciemności. Ojcowie pielgrzymowi byli unitarjuszami, za co ich prześladowali. Byli wyganiane wszędzie za to, że przestrzegali sobotę. Trwało to i po tym, jak oni założyli swoją kolonię. Doktryna o równości boga i Chrystusa, o równości tych dwu istot, w istocie jest doktryną boga Attisa. Takim czynem każdy, kto oddziela ludzką naturę Chrystusa od jego boskiej istoty, spowiada doktrynę Antychrysta. Patrz artykuły, poświęcone tematu "Natura Boga" w granicach Programy nauczania Biblii (B1), Prawo a pierwsze przykazanie (253), a także Pierwsze Wielkie Przykazanie (252).

Idea o modlitwach, zwróconych do innych bóstw, świętych lub relikwii, jest zwykłym bałwochwalstwem, które nigdy by nie cierpieli członkowie wczesnego kościoła. Bóg liczy serca ludzi i zna tych wszystkich, kto uginał kolana przed Baalem. Naród otrzymał obronę tylko temu, że są w nim ludzi, zachowujące prawdziwą wiarę. Wybrańcy wśród narodu uświęcają go. (patrz artykuł: Uświęcenie świątyni bożej (2419, a także Uświęcenie prostego i zabłąkanego (291).

Odpowiedź: takiego odsyłacza nie ma. Protestanci w Ameryce twierdzą, że Antychryst znów ustali prawo Mojżesza. Jednak jeżeli wychodzić z Biblijnych źródeł, to jest łatwo widzieć, że właśnie w tym jest misja Chrystusa.

Sokratus historyk mówi (VII, 32, str. 381), że ten fragment został zniekształcony tymi, kto chciał by oddzielić ludzką naturę Chrystusa od boskiej (patrz także Położenia wiary chrześcijańskiej, HCB Pabliszing, czwarte wydanie, str. 7, a także Położenia wiary (A1).

Idea o rozdzieleniu sięga do czasów pojawienia się doktryny o pasce pogańskiej i bogowi Atisie. Ta doktryna kiedyś przeniknęła do chrześcijaństwa i została w nim. W kontekście kultowego systemu Atisa pojęcie Boga zawierało i ojca i syna. stronicy tego uczenia święto wierzyli w to, żesyn był zabity, ale jego boska natura wyżyła. Do chrześcijaństwa to weszło pod nazwą doktryny binitaryzmu, którą z uznaniem spotkali uczestnicy soboru w Nikei. Ta sama doktryna posłużyła podstawą dla stworzenia innej wiary, znanej pod nazwą dogmatu Boga w trójce świętej jedynego. Ostatnia została ogłoszona na soborze w Konstantynopolu w 381 roku, dzięki staraniom przedstawicieli szkoły kappadokijskiej.

Patrz artykuł wczesna teologia bóstwa (127), a także szereg artykułów, w których są rozpatrywane pytania na temat "Natura Boga". niektóre z tych pytań także rozglądają problemy, związane z ustaleniem roli Mesjasza i jego naturze. Te i inne tematy stali się przedmiotem rozpatrywania w artykule Program nauki Biblii (B1). Antychryst s początku był z nami. Nawet więcej, jego doktryna żyje w wielu kościołach i do dziś. W większości kościołów tą doktrynę można widzieć jako wiarę o Bogu w trójce świętej jedynym.

Odpowiedź: poczt może przyjmować kształt ludzki, jeżeli zachcę. Królowie tysiąclecia nadal będą ludźmi, co prowadzą innych za sobą. Naród izraelski wybierze swoich liderów, ja kto wymaga Biblia. Wtedy zostanie ustalone kapłaństwo. kiedy Chrystus przyjdzie do Jerozolimy, ludzi go zobaczą, i nikt nie zwątpi w tym, że to On. Jeżeli ktoś powie, że On w pustynie i t.d., nie wierzcie im. Każde oko zobaczy go, ponieważ tak jest napisane. Zaprowadzi narody do Armagedonu i zniszczy wszystkie. W Izraelu będzie wystarczająco zapasów, żeby kraj mógł żyć wielu lat normalnie. Żelazo będzie służyć źródłem w ciągu kilku wieków. Większość tych, kto będzie walczyć przeciwko niemu będą stanowili dzisięsze poganie, fałszywi chrześcijanie, a także wschodnie królowie. Wydarzenia będą się odbywali bardzo szybko. Żeby lepiej zrozumieć wszystko warto przeczytać następne artykuły: Siedem pieczęci (140), Siedem Trąb (141). Oprócz tego będą ciekawymi artykuły Trąby (136), a także Tymczasowy wynik wieku (272).